Wat nu?! Deel 2 :)

33.

(Vanuit Martijn)

Ik keek maar Maud. Ze zat met haar telefoon op het ziekenhuisbed en glimlachte af en toe om wat ze las. Toen kwam er een zuster binnen. "Ik kom even bloedprikken." Zei ze. Maud keek op en zei:"oke." "Is je vader er vannacht om je gezelschap te houden?" Vroeg de zuster met een glimlach. Maud knikte en zei:"ja he pap?" Ze knipoogde en ik zei:"jaja, gezellig toch?" De zuster glimlachte en zei:"dat maakt het allemaal wat makkelijker hier." Toen de zuster klaar was met bloedprikken zei ze:"de uitslag zal morgen bekend zijn." We knikten en wensten de zuster welterusten. Toen ze weg was zei Maud:"ik hou geen bloed meer over hier." Ik lachte en zei:"dat zou je wel denken he?" Maud knikte lachend en ik besefte me nu pas dat ze me pap had genoemd. Het voelde goed. We hadden een goede band. Maud voelde als mijn echte dochter. "Een jongen van dans vindt dat ik op mijn vader lijk." Zei Maud lachend. Ik lachte en zei:"oh?" Maud zei:"echt. Dat zei hij toen jij mij daar bracht." "Je lijkt toch ook op mij?" Vroeg ik. Maud lachte en zei:"zeker, je bent gewoon mijn vader hoor. Ik wist niet hoe het was om een vader te hebben, en nu weet ik dat wel." Ik glimlachte en zei:"irritant he?" Maud lachte en zei:"soms, maar meestal niet. Ik hou van je." Ik glimlachte en gaf haar een kus. Ik kwam naast haar op bed zitten en gaf haar een knuffel. "Ik ook van jou meisje." Zei ik.

(Vanuit Ilse)

De hele familie sliep al behalve Bart en ik. We zaten samen op de bank en Bart had zijn arm om me heen geslagen. Opeens hoorden we Josefine huilen. Ik zei:"ik ga wel. Hopelijk word niemand wakker." Ik liep naar de kamer van Josefine en zei:"ben je wakker schatje?" "Mama?" Zei Josefine. Ik glimlachte en zei:"ja, mama is hier lieverd. Wil je even mee naar beneden?" Ik tilde Josefine uit haar bedje en nam haar mee naar beneden. Ik plofte weer naast Bart op de bank met Josefine op mijn schoot. "Moet jij niet slapen meisje?" Zei Bart met een glimlach. "Papa!" Zei Josefine blij en Bart gaf haar een kus. Ik glimlachte en legde mijn hoofd op zijn schouder. "Dit is een tijd geleden, gewoon met z'n drietjes." Zei ik. Bart glimlachte en zei:"ja he?" Ik zei:"ja." Bart gaf me een kus in mijn haar en sloeg weer een arm om me heen. Na een tijdje voelde ik dat Josefine in slaap was gevallen. Ze zag er zo lief uit... Ik streelde haar wangetje en ging met Josefine tegen Bart aanliggen. Zo vielen we in slaap.

(Vanuit Carla *moeder van Ilse*)

Het was half 1 toen ik de trap af liep. Ik kon toch niet slapen. Toen ik beneden kwam zag ik dat de lampen nog aan waren. Wat gek. Ik liep de woonkamer in en zag Ilse tegen Bart aan liggen met Josefine vast. Ze sliepen. Ik glimlachte en liep naar ze toe. Daar ging ik op de andere bank zitten. Ik keek naar mijn dochter, die in de armen van de liefde van haar leven lag, samen met hun dochter. Het deed me goed om te zien hoe gelukkig ze waren. Niet dat ik daar aan twijfelde hoor. Maar toch..

COMMENTS?
TIPS?