Wat nu?! Deel 2 :)

14.

(Vanuit Maud)

De volgende dag was ik in Amsterdam. "Waar was je gister Maud?!" Vroeg Iris toen ik de ballet studio in liep. "Ik moest naar de huisarts, dus ik was thuis." Zei ik. Iris keek me aan en zei:"waarom?" Ik zei:"oh, niks bijzonders." Iris knikte en de les begon. Ik ging Iris echt niet vertellen dat ik voor anorexia weer naar de huisarts moest. Ik wilde niet dat iedereen het wist. Het is voorbij, ik ben genezen. Klaar. Maar zo zat het niet. Nee, ik had er nog elke dag problemen mee. Na de les haastte ik me naar school. Toen dat ook was afgelopen zat ik op mijn kamer met een leerboek. En ik had nog steeds geen woord gelezen. Ik kon me gewoon niet concentreren. Mama die zwanger was, Tom die in Amerika zat en mijn eetprobleem. Ik wist op alledrie geen oplossing. Opeens werd er op de deur geklopt. Ik deed open en zag Abigail staan. Ik kende haar een beetje van de academie. Ik had danslessen met haar, maar we praatten nooit eigenlijk. "Hey." Zei ik. "Hey Maud, ik heb even een vraagje." Zei Abigail. Ik zei:"kom binnen." Abigail kwam binnen en zei:"ik wil graag afvallen, hoe doe je dat snel? Aangezien jij er wel verstand van hebt." Ik keek verbaasd en zei:"waarom wil jij afvallen?" Abigail zei:"omdat ik het wil. Heb je tips." Ik zei:"ik ga geen ongezonde tips geven hoor, gewoon gezond eten." Abigail knikte en zei:"oke." Toen ze weg was was ik verbaasd. Wat wilde ze van me?

(Vanuit Ilse)

Lisa was naar huis en ik zat tegen Bart aan op de bank met Josefine. "En nu ga jij rustig aan doen, want zo kan het niet langer." Zei Bart. Ik zei:"het gaat prima met me hoor." "Helemaal niet." Zei Bart. Ik zei:"wel." "Ilse, je slaapt al nachten bijna niet en je rent jezelf weer compleet voorbij." Ik zuchtte en keek Bart aan. Ik wist echt wel dat hij gelijk had, het was ook waar. Maar ik wilde niet toegeven. "Er is niks aan de hand." Zei ik snel. "Wel." Zei Bart. Ik zei:"er komen heus wel rustigere tijden aan hoor. Het is nu gewoon heel druk met dat nieuwe album enzo." Bart zei:"Ils.. Niet zo koppig zijn." Ik zei:"ben ik niet." "Wel Ils." Zei Bart. Ik keek naar Josefine en keek weer naar Bart. "Wees nou eens eerlijk, ben je moe?" Ik zuchtte en zei:"ja." Op dat moment barstte ik in tranen uit. Ik snapte zelf niet eens waarom. Ik was gewoon zo moe.. Bart sloeg zijn arm om me heen en trok me naar zich toe. "Rustig liefje.. Het komt wel goed." Zei hij. Ik werd langzaam wat rustiger en zei:"wat nu?" Bart zei:"jij gaat gewoon naar bed." "Maar het is nog maar 7 uur." Zei ik. "Nou en?" Zei Bart. Hij nam Josefine van me over en zei:"ik breng je wel." Hij liep met me naar boven en even later lag ik in bed. "Slaap lekker liefje." Zei Bart en hij gaf me een kus. Ik glimlachte en sloot mijn ogen.

(Vanuit Maud)

Ik liep in de dansstudio toen ik gepraat in een zaal hoorde. Ik bleef bij de deur staan luisteren en ik herkende de stem van Abigail. "Ja, die Maud is echt dik. Ik had haar vanmiddag al hints gegeven, maar ze snapt het niet." Zei ze. Ik schrok me dood. Wat? Ik rende weg, het donker in. Ik sloot mezelf op op mijn kamer en rende naar de wc. Daar stak ik mijn vinger in mijn keel. Niet veel later barstte ik in huilen uit. Abigail had gelijk. Ik liep naar de spiegel en begon nog harder te huilen. Ze had echt gelijk. Ik was dik, ik moest weer dun worden. Fuck die hele kliniek en hulp, dit was niet goed. Ik zakte voor de spiegel en keek naar mezelf. Abigail had echt gelijk.

COMMENTS?
TIPS?