Wat nu?! Deel 2 :)

3.

(Vanuit Maud)

Om half 1 's nachts kwamen Bart en Ilse thuis. "Ben je nog wakker Maudje?" Zei Ilse toen ze de kamer in kwam. "Ja hoor." Zei ik. Bart lachte en zei:"ze gaat vaak genoeg uit hoor." Ik knikte lachend en zei:"en dan word het veel later." Ilse lachte en plofte naast me op de bank en zei:"ik ben dood." Ik lachte en zei:"ging het goed." "Ja hoor." Zei Ilse. Ik zei:"mooi." "En hoe is het met Joos?" Zei Bart. Ik zei:"die slaapt als een roos." Ilse zei:"ik ga wel even kijken." Na een tijdje kwam Ilse weer terug en we zaten wat te drinken. "Dus, hoe is het met je Maudje?" Zei Ilse. Ik zei:"goed hoor. Heb net nog een reep chocola naar binnen gewerkt." Ilse lachte en zei:"ongesteld?" Ik lachte en zei:"ook. Ik mag ook niet afgevallen zijn bij die controle maandag." "Oh ja, dat is maandag." Zei Bart. Ik knikte en zei:"ik ben dood als er ook maar 100 gram af is. Dan gaat mama helemaal los." Ilse lachte en zei:"denk je dat je afgevallen bent?" Ik zei:"ik weet het. 50.4.. En de vorige keer 51.0." Ilse keek me geschrokken aan en zei:"hoe komt dat?" Ik haalde mijn schouders op en zei:"geen idee. Maak je geen zorgen." Ilse keek me aan en zei:"moet ik me geen zorgen maken?" Ik schudde mijn hoofd en zei:"het gaat echt goed met me! Kijk!" Ik liet mijn polsen zien en Ilse glimlachte. "Gelukkig." Zei ze. Ja, de littekens van een paar jaar geleden waren nog te zien, en ze zouden nooit meer weggaan, helaas. Maar toch.. Ik ging ze niet verbergen met foundation of zo. Ik had anorexia overwonnen, en daar was ik trots op.

(Vanuit Ilse)

"Lieverd?" Vroeg ik toen Bart en ik die nacht in bed lagen. "Ja?" Zei Bart. "Wat deed jij met dat meisje met dat bruine haar vanavond?" Zei ik. Bart zei:"ik vroeg haar iets. Waarom vraag je dat?" Ik zei:"gewoon." Bart knipte het ligt aan en zei:"je denkt toch niet dat ik.." Ik zei:"nee, nee. Dat denk ik niet." Bart keek me aan en zei:"zeker? Je vertrouwt me toch wel he?" Ik zei:"ja, natuurlijk vertrouw ik je. Ik wilde het gewoon weten." "Omdat jij haar knapper en slanker vond dan jezelf." Zei Bart. Ik zei:"niet." "Jawel Ilse." Zei Bart. "Ze was wel mooi." Zei ik. Bart zei:"ja, maar jij bent veel mooier. En ik hou heeeel veel van jou, je moet je daar niet zoveel zorgen om maken." Ik zei:"sorry, ik hou ook van jou." Bart glimlachte en gaf me een kus op mijn neus. Ik zoende hem en hij zoende terug. Na een tijdje hoorden we Josefine huilen. We stopten met zoenen en schoten in de lach. "Ze weet ook altijd het moment te verpesten he?" Zei Bart. Ik knikte lachend en zei:"ik ga wel."

(Vanuit Maud)

"Lieverd!" Zei mijn moeder. Het was een dag later en mijn moeder haalde me op van het station. "Hey mam!" Zei ik en ik gaf haar een knuffel. Ik was de hele week in Amsterdam geweest en gister bij Bart en Ilse, dus ik had haar al een tijdje niet meer gezien. "Hoe was het afscheid met Tom?" Vroeg mijn moeder toen we in de auto zaten op weg naar huis. "Kut." Zei ik. Mijn moeder glimlachte en legde haar hand op mijn been. "Het komt wel goed meisje. Voor je het weet is hij weer terug." Ik zuchtte diep en keek uit het raam. Als hij dan maar geen ander meisje heeft....

COMMENTS?
TIPS?