Wat nu?! Deel 2 :)

35.

(Vanuit Maud)

"Om eerlijk te zijn schrok ik heel erg toen ik het hoorde. Dit had ik niet van Maud verwacht." Zei Simone. Mijn ouders en ik hadden een gesprek met haar in de kliniek. Ja, ik had Simone ook teleurgesteld. "Wij ook niet. Maar ik had toch al een tijd het gevoel dat het niet goed met Maud ging." Zei mijn moeder. Wat moest ik nu zeggen? Dat ik het ook wel merkte maar dat ik niet aan de bel trok? Simone keek me aan en zei:"je ziet er in ieder geval weer goed uit." Ik glimlachte en zei:"bedankt. Het gaat ook weer goed met me." Simone keek me even onderzoekend aan en zei:"ik denk dat Maud sterk genoeg is om thuis te blijven en weer naar school te gaan, maar ze krijgt wel strenge controle. We stellen weer een eetschema samen en ze komt hier 1 keer in de week voor een gesprek." Godzijdank. Ik zuchtte opgelucht en Martijn zei:"heel fijn." Mijn moeder zei:"dat moet goed komen." "Ben jij het daar ook mee eens Maud?" Zei Simone. Ik knikte en zei:"ja." "Mooi, dan is dat de oplossing denk ik." Zei Simone. We stonden op en gaven haar een hand. "Dan zie ik jou volgende week Maud!" Zei ze. Ik knikte en zei:"ja, tot volgende week!" Wat was ik blij dat ik hier niet hoefde te blijven..

(Vanuit Ilse)

Toen ik de deur uit ging keek ik om mee heen. Geen pers voor zover ik kon zien. Ik nam Josefine op mijn arm en liep voorzichtig de hoek om. Laat maar, niet goed genoeg gekeken. Daar stond pers. Ze liepen meteen op me af. Ik besloot om maar mee te werken, anders was het ook zo verdacht. "Hallo mevrouw de Lange, wij hebben een paar vragen voor u." Zei de man. Ik knikte en zei:"die mag je wel stellen hoor." Ik deed zo vriendelijk mogelijk, des te eerder waren ze weg. "Er zijn geruchten dat u zwanger bent, is dat waar?" Vroeg de man. Ik zei:"nee, ik ben niet zwanger, ik weet ook niet waarom mensen dat denken." De man zei:"maar denken u en uw man wel aan een tweede?" Ik zei:"we zijn er niet echt mee bezig, maar wie weet." "Oke, dank u wel." Zei de man. Ik knikte vriendelijk en zei:"geen dank." Ik liep verder en Josefine leek er niks van te begrijpen. "Sorry lieverd, mama's werk." Zei ik. Josefine keek me aan en ik gaf haar een kus. Hopen dat we verder niemand tegen zouden komen...

(Vanuit Maud)

"Oke, dus alle light producten het huis uit." Zei mijn moeder. Ik lachte en zei:"mam, dat hoeft niet nu, zolang ik er maar niet van neem." "Nee, ik wil het nu het huis uit, dan weet ik zeker dat je er niet aanzit." Martijn zei:"oke, alles weg dus, als jij het weg gooit ga ik allemaal gewone dingen halen. Gewone suiker cola dus." Mijn moeder knikte en ik zei:"zo klinkt het helemaal slecht." Martijn lachte en zei:"ach joh." Ik stond op en zei:"ik ga wel mee." Martijn knikte en zei:"gezellig." Maandag moest ik alweer naar school. Gelukkig kon ik gewoon naar het volgende jaar als ik zo doorging, omdat ik in het ziekenhuis zelfstudie had gedaan (jaja goed he ;) ). Ik was super blij dat alles gewoon weer normaal werd, maar toch was ik bang dat het opnieuw fout zou gaan. Het mocht niet nog een keer gebeuren. En mama was ook nog hoogzwanger... Nog anderhalve maand of zo en ik had een broertje. Gestoord dit. Gestoord.

COMMENTS?
TIPS?