Purposely Accidental

23. Zombies!

CHAPTER   23:

-GLAZE-

“Uyyy. Ayos na sila. Ayos na sila. Ayos na sila. Wooot. Woooooot.” Masayang kinakanta ko kay Floyd.

“Shut up baba.” Sabi niya nalang habang nagmamaneho. Papunta kami somewhere, and I don’t know wheeeeeeeeeeere~. Chot. Eh gabing gabi na kaya. Malapit na magmadaling araw.

“Tsss. Eto naman. As if hindi siya masaya.” Sagot ko sabay belat.

Nakita ko naman na napangiti siya. Tapos tiningnan niya ako tapos umiwas siya kaagad at sumingangot nanaman.

“Ikaw na pakipot boy! Ay girl pala. Bwahahaha.”

“How annoying can you get?”

“As annoying as I can.” Sabi ko sabay kindat. Bumuntong hininga nalang si Floyd at napailing. Ang hot ko pala pagnagmamaneho no? Keep it up Pottie! Hahaha.

Nga pala. Ayos na ang pinakang madrama na magina. Kanina lang. Eh bad news, doon ako matutulog sa kanila. Kaya nga kami lumabas ni Floyd eh, para kunin yung mga damit niya na gagamitin ko. Hinatid kami nung driver ni Tita Alicia sa bahay ko. Iniwan muna kami dun kasi may kotse naman si Floyd kaya pwede lang magdrive anywhere. Eh nagulat ako nung niyaya ako ni Floyd na lumabas kahit late na talaga.

And by the way, Okay na okay yung mag-ina! Ganito kasi yun…

Pagkadating ni Tita Alicia, sinabi ko na umuwi muna kami. Pero dapat kasama si Floyd, pumayag naman siya. Pagdating naming dun, sa living room kami nagstay. Medyo naging awkward nga sandal eh. Si Floyd at si JC, dumiretso sa kitchen. Pero sigurado ako na nakikinig yung dalawa.

“F-Floyd.” Panimula ni Tita. Lumapit siya at hinawakan ang dalawang kamay ko. Napaiwas ako ng tingin.  “Anak, I’m sorry. Narealize ko nga talaga, na the world is round. Lahat talaga ay may opposite action. Siguro kung di kita sinaktan noon, edi sana hindi na ako mahihirapan ngayon. Pasensya na kung masama si mommy sayo noon anak. Pero gusto ko lang malaman mo na nung umalis kami papuntang America ay walang isang araw na hindi kita inisip. Mahal na mahal na mahal kita anak. Pagpasensyahan mo na si mommy. Patawarin mo na ako.” Naririnig ko na umiiyak na siya.

Tumango naman ako ng mahina.  “I forgive you.” Sabi ko. Tiningnan ko naman siya “I forgive you, mom.” Nginitian ko siya. Tapos yinakap niya ako. Napatingin naman ako kay Floyd tsaka kay JC na sumisilip mula sa kitchen.

“UWAAAAAAAAAAAAAAAAAA!” pag-iyak ni JC. Binatukan naman siya ni Floyd. Tapos ng shh sign siya. Nagpeace sign nalang si JC.

Minotion ko naman na lumapit si Floyd. Eh lumapit naman rin siya.

“Uhm…” panimula ni Floyd. Tumalikod naman si Tita at nagcross ng arms.

“Ma, I-I mean, Tita, I’m sorry.” Sabi ni Floyd habang nakayuko. Mukhang nahihiya siya eh.

Pero nabigla kaming lahat sa ginawa ni Tita Alicia. Yinakap niya si Floyd.

“It’s okay. I understand. If you’re he’s girlfriend, then you must’ve hated me a lot. Don’t worry. I forgive you. And I’m sorry too.”

AWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWWW. SO SWEET NAMAN.

Yinakap na rin ni Floyd si Tita ng mahigpit habang nakangiti. Kita ko eh. Dito siya nakatingin eh. Bwahaha.