You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

33*

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω δίπλα μου τον Χαρρυ. Κοιμάται τόσο γαλήνια. Το ξυπνητήρι στο κομοδίνο γράφει 10:45. Φιλάω τον Χαρρυ στο μάγουλο και σηκώνομαι, πηγαίνοντας στην κουζίνα. Βάζω λίγο γάλα να πιω και βγαίνω στην αυλή. Κάθομαι στην καρέκλα, πίνοντας το γάλα μου. Ολα ειναι τοσο ομορφα. Υπαρχει πρασινο, τα λουλουδια μοσχοβολανε και οι γειτονες μας ειναι ευτυχισμενοι και ευγενικοι.

"Γεια σου γλυκιά μου" ακούγεται μια φωνή απο πίσω μου. Γυρνάω και βλέπω τη μητερα του Χαρρυ να ανεβαινει τα ακαλοπατακια.

"Γεια σας" λεω ντροπαλά και σηκώνομαι να τη φιλήσω.

"Εσύ πρέπει να είσαι η Ροουζ" μου ειπε και με φιλήσε σταυρωτά.

"Ναι, εγώ ειμαι" της χαμογέλασα και ανταπέδωσε.

"Είσαι πιο όμορφη απο κοντά!" Μου ειπε και με σκάναρε έχοντας ένα γλυκό χαμόγελο στο πρόσωπό της.

"Κι εσείς το ίδιο κυρια Αννε" της ειπα και κάτσαμε στις καρέκλες.

"Ω σε παρακαλώ, μίλα μου στον ενικό, εδώ σε λίγο θα γίνω η πεθερά σου απ'ότι μου ειπε ο Χαρρυ!" Ειπε η Αννε, κάνοντας με να πνιγώ με το γάλα που μόλις ηπια.

"Τι ειπε ο Χαρρυ;" Ειπα με ενα χαμόγελο να στολίζει τα χείλη μου.

"Οτι θα παντρευτείτε και θα κάνετε μωρό" ειπε χαρούμενα και κοίταξε την κοιλιά μου.

"Να μην το πούμε σε κανέναν ακόμα" κορόιδεψα τον Χαρρυ, με αυτο που ειχε πει. Η Αννε γέλασε.

"Να σε φωνάζω Ανν;" Την ρώτησα και έγνεψε χαμογελώντας.

"Ο γιος μου;" Ειπε και κοίταξε μέσα στο σπίτι.

"Κοιμάται, πάω να τον ξυπνήσω" ειπα και σηκώθηκα, κρατώντας την κοιλιά μου. Μπήκα στο σπίτι και άρχισα να ανεβαίνω τις σκάλες. Μπήκα στο υπνοδωμάτιο μας και ειδα τον Χαρρυ να κοιμάται στο πάτωμα και να ροχαλίζει. Γέλασα πνιχτα.

"Χάρολντ Έντουαρτ Σταιλς σήκω αμέσως απο το πάτωμα!" Φώναξα με άγρια και ανδρική φωνή, οσο μπορούσα βέβαια. Πεταχτηκε πανω και γελασα. Με κοίταξε απορρημένος και του έδωσα ενα φιλί στο μάγουλο. Χαμογέλασε κοιμισμένα και ξαναξάπλωσε, στο κρεβάτι αυτή τη φορά. Άρχισα να του χαιδεύω τα μαλλιά και να λέω το όνομα του για να ξυπνήσει.

"Χαρρούλη" του ψιθύρισα γλυκά.

"Μμμ" μούγκρισε αυτος.

Αγελάδα μου εσύ.