You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

17

'Χαθηκαμε. Που είσαι; Θέλω να μιλήσουμε.'

Σκέφτηκα να τον αγνοήσω μα ειναι κρίμα.

"Είμαι Γερμανία.' Του έγραψα και πήγα να κάνω μπάνιο. Γέμισα τη μπανιέρα με ζεστό νερό και έκατσα μέσα. Η σκέψη μου πήγαν κατευθείαν στον Χάρρυ. Δεν άντεχα εδω περα. Η Ελενα σημερα εκανε εγγραφη σε ενα σχολειο εδω κοντα.
Λες ο Χαρρυ να με σκεφτεται; Μα ι λεω! Με κοροιδευε, δεν με αγαπουσε, γιατι να με σκεφτεται;
Αφου ελουσα τα μαλλια μου, βγηκα εξω και τυληξα το σωμα μου με μια πετσετα. Τα μαλλια μου ηταν λυτα στους ωμους μου, καθως σταγονες νερου εσταζαν.
Βγηκα απο το μπανιο και τσεκαρα το κινητο μου. Τρεις αναπαντητες κλησεις και 5 μηνυματα απο Χαρρυ.

'Τι;!'

'Γιατι στο διαολο εισαι Γερμανια;'

'Ουτε καν με χαιρετησεσ'

'Ετσι εισαι;'

'Μπορεις να μεινεις οσο θες στην κωλογερμανια σου! Εγω εδω παντως καλοπερναω. Ειδικα σημερα με την Λιζα ηταν υπεροχα:)'

Αουτς. Λιζα; Με αντικατεσησε ηδη; Πφφ...

Η κοιλια μου αρχισε να διαμαρτυρεται και αποφασισα να παρω κατι να φαω. Μολις εφτασα στο σαλονι, ενα αγορι με καραμελι ματια, καστανα μαλλια και δυο ημερων γενια σκεναρε το σωμα μου απο πανω μεχρι κατω και υστερα επικεντρωθηκε στα ματια μου, φερνωντας μια ανατριχιλα στην ραχοκοκαλια μου.
Εσφιξα την πετσετα πιο πολυ για να μην πεσει και καθαρισα τη φωνη μου για να μιλησω.
"Εμμ...γεια" ειπα αμηχανα και κοιταξα γυρω μου, ψαχνωντας την Ελενα.
"Γεια ομορφη, ειμαι ο Ζευν" ειπε και ενιωθα τα μαγουλα μου να κοκκινιζουν.
"Ειμαι η εμμ... Ροουζ. Που ειναι η Ελενα;" Ρωτησα αργα.
"Ειναι στην κουζινα, ετοιμαζει κατι να φαμε" ειπε και γελασα. Με κοιταξε με παραξενεμενο υφος.
"Η Ελενα; Μαγειρευει; Θα δηλητηριαστουμε" ειπα και γελασαμε και οι δυο.
Γαμωτο, ειμαι με την πετσετα ακομα! Χωρις να πω λεξη, ετρεξα στο δωματιο μου. Φορεσα μια φορμα μπλε και μια ασπρη μακρυμανικη και ασπρες καλτσες. Στεγνωσα γρηγορα τα μαλλια μου και τα επιασα μια χαλαρη αλογοουρα. Βγηκα εξω και ηταν ο Ναιαλλ, ο Ζευν και η Ελενα καθισμενοι στο σαλονι. Ο Ζευν χαμογελασε στραβα και σκεναρε το σωμα μου. Χαμογελασα και εκατσα στην πολυθρονα.
"Εμαθα γνωριστηκες με τον Ζευν" ειπε η Ελενα και γελασε αχνα.
"Ναι" ειπα ξερα. Θελω να με ειδοποιει οταν ερχεται κοσμος στο σπιτι, για να μην γινει αυτο που εγινε πριν.
"Ηρθες πανω στην ωρα! Θα δουμε ενα θριλερ!" Ειπε ο Ναιαλλ ενθουσιασμενος και εφαγε λιγα ποπκορν που υπηρχαν στο μπολ μπροστα του.
"Ποιο;" Ρωτησα και τους κοιταξα ολους εναν προς εναν.
"The quiet ones" ειπε η Ελενα και σχηματισε με τα χερια της ενα ουρανιο τοξο στον αερα, σαν να εβαζε τον τιτλο (δεν ξερω αν καταλαβατε, αλλα δν ξρ πως αλλιως να τ πω:( ).
"Μια χαρα" ειπα και πηρα λιγα ποπκορν στα χερια μου.

*δυο ωρες μετα*
Η ταινια ηταν πολυ τρομαχτικη και ψυχο. Δεν μου αρεσουν τα ψυχο. Και το καλυτερο! Ηταν αληθινη ιστορια! Δεν θα κοιμηθω το βραδυ. Θα την βλεπω στον υπνο μου ενω ξερναει τα εσωψυχα της και αιωρουνται στον αερα, και μετα τα ξαναρουφαει μεσα της. Ιου...

"Περασαμε τελειαα, να το ξανακανουμε!" Ειπε η Ελενα και ο Ναιαλλ ταυτοχρονα και γελασαν.
Κοιταχτηκαν στα ματια και ανοιγαν το στομα τους για να πουν κατι, μα ποτε δεν το ελεγαν. Βγηκαν εξω, η Ελενα τον καιοδηγησε μεχρι το διαμερισμα του. Μειναμε στο διαμερισμα ο Ζευν κι εγω, εγω κι ο Ζευν. Μονοι. Αμηχανιααα :$
"Που ησουν τοσο καιρο" μου ειπε και εμεινα να τον κοιταω σαν χανος.
"Στο Λονδινο" του ειπα και γελασε αχνα. Ηρθε κοντα και με φιλησε στο μαγουλο και εφυγε. Χμμ...

Γειααα σας! Ευχαριστω παλι οποιους διαβασετε την ιστορια μου! Ξερω πως ισως ειναι λιγο βαρετη, μα αργοτερα θα γινει πιο ενδιαφερουςα, εχουμε ακομα κεφαλαια ομως! Φιλια :*