You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

34

*4 μηνες μετα*

"Γιατι συμφωνησα στο να μην μαθω το φυλλο του παιδιου;! Επρεπε να το μαθω γιατι εχω τοσο αγωνια!" Ειπα ουρλιαζοντας στο τελος της προτασης απο τον πονο.

"Κουραγιο μωρο μου, θα περάσει" μου ειπε ο Χαρρυ και ουρλιαξα καθως εσπρωξα δυνατα.

"Μην μου λες εμένα θα περάσει λες και είναι καμία γρίπη Σταιλς" έσπρωξα ακόμη μια φορά.

Ακουσα κλαμα και χαλαρωσα. Εκλεισα τα ματια μου και χαμογελασα.

"Να η μικρη Σταιλς" ειπε ο Χαρρυ, καθως ηρθε κοντα μου με το μωρο. Πηρα τη μπεμπα στην αγκαλια μου και την κοιταξα.

Ειναι πανεμορφη!
Μοιαζει στο Χαρρυ.

"Καναμε καλη δουλεια" ειπε και γελασε αχνα. Χαμογελασα και με φιλησε στο μετωπο, κι επειτα τη μικρη στο μαγουλακι της.

"Πως να την πουμε;" Τον ρωτησα και κοιταξε το μωρο σκεπτικος.

"Τι λες για...Emma?" με ρωτησε.

"Ειναι υπεροχο" ειπα και κοιταξα τη μικρη. "Μικρη Εμμα, η Εμμα μου, η Εμμα μας" ειπα και τη φιλησα.

Harrys pov

"Γιατι συμφωνησα στο να μην μαθω το φυλλο του παιδιου;! Επρεπε να το μαθω γιατι εχω τοσο αγωνια!" Ειπε και ουρλιαξε. Δεν ξερω τι να κανω! Κοιταξα αν ερχεται το μωρο και παραλιγο να παθω καρδιακο! Εχει ανοιξει υπερβολικα πολυ... Η πρωτη φορα ποναει, που ανοιγει λιγο, αλλα τωρα, χωραει μια μπαλα ποδοσφαιρου! Χριστε μου.

"Κουραγιο μωρο μου, θα περάσει" της ειπα προσπαθωντας να κρατησω τη φωνη μου σταθερη.

"Μην μου λες εμένα θα περάσει λες και είναι καμία γρίπη Σταιλς" μου απάντησε νευριασμενα.

Ουρλιαξε και εκλεισα τα ματια μου μια στιγμη, σφιγγοντας το σαγονι μου. Ακουσα κλαμα και νομιζα πως εκλαιγε η Ροζι, μα οχι. Ηταν το μωρο! Η γιατρος μου το εδωσε να το κρατησω και ξεροκαταπια. Φοβαμαι μην το ριξω. Ειναι μια σταλια!

"Να η μικρη Σταιλς" ειπα καθως επεξεργαζομουν το προσωπο της. Πλησιασα τη Ροουζ και της την εδωσα να την κρατησει.

"Καναμε καλη δουλεια" ειπα και φιλησα τις δυο γυναικες της ζωης μου.

"Πως να την πουμε;" Με ρωτησε και κοιταξα τη μικρη.

"Τι λες για Εμμα;" Ειπα.

"Ειναι υπεροχο!" Μου ειπε και χαμογελασα.

"Μικρη Εμμα, η Εμμα μου, η Εμμα μας" ειπε και τη φιλησε. Χαμογελασα. Αυτη η εικονα ειναι ανεκτιμητη!

"Να σας ζησει" ειπε η γιατρος και εφυγαν απο το δωματιο με το μωρο για να το πλυνουν. Εμεινα με τον Χαρρυ.

"Πως ηταν αυτη η εμπειρια;" Τη ρώτησα και γέλασε.

"Εσυ θα μου πεις! Σε ειδα και ησουν κατασπρος!" Ειπε και γελασα λιγο.

"Ειι ειναι πολυ χαλια να κοιτας εναν κολπο που εχει μεγεθος μιας μπαλας" είπα και γελασε δυνατα.

"Σ' αγαπω" μου ειπε και με φιλησε.

"Σ' αγαπω" της ειπα και χαμογελασα.

"Το λεμε πολυ συχνα τωρα τελευταια" συμπληρωσα.

"Ετσι πρεπει" ειπε και εγνεψα.

"Αρκεί να το εννοούμε" ψιθύρισα, Μα δεν το άκουσε.

Σ' αγαπώ Ροζι. Για πάντα.