You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

20

*δυο ωρες μετα*

Άκουσα κλειδί στην πόρτα και ειδα την Έλενα να μπαίνει μεσα χαρούμενη.

"Βρήκα τα λεφτά!" Χαμογέλασε και ήπιε λίγο νερο απο το ποτήρι που είχα στο τραπέζι.

"Δηλαδή τώρα εσυ...θα κάνεις έκτρωση;" Ειπα ανησυχητικά.

"Ναι" κατευθύνθηκε προς την πόρτα. Σηκώθηκα γρήγορα απο τον καναπέ, έβαλα τα σταρακια μου και βγήκα εξω με την Έλενα μπροστά μου.

Elena's pov

Όσο περιμένουμε με την Ροουζ στις καρέκλες αναμονής, αρχίζω να αποκτώ αμφιβολίες...

Μήπως τελικά δεν είναι καλή ιδέα; Μήπως να κρατήσω το μωρό; Θα βάλω τα λεφτά στην άκρη και θα τα έχω για αργοτερα, οταν γεννήσω με το καλό. Θα είναι πολύ όμορφο το μωρό μου. Και θα είναι όλα τόσο υπέροχα με ενα αγγελούδι.  Μα από την άλλη θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα, διότι δεν ξέρω ποιος ακριβώς είναι ο πατέρας του.
Ποναει η εκτρωση; Θα με ναρκωσουν βεβαια ετσι; Αν μου το κανουν στα ζωντανα;!
Πφφ... Δεν εχω ιδεα τι να κανω!

"~Δεσποινίς ελάτε, η γιατρός σας περιμένει στο δωμάτιό 5" ειπε η κυρία με τα κοντα γκρι μαλλιά, χαμογελώντας μου.

Σηκώθηκα σιγά σιγά και έριξα μια ματιά στην Ροουζ που με κοιτούσε με το 'ολα θα πάνε καλα' βλέμμα. Πήγα στο δωμάτιό 5, άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα. Το δωμάτιο ηταν ανοιχτο ροζ, ενα γαλάζιο κρεβάτι για ασθενείς ηταν στη μέση και διάφορα μηχανήματα απο δίπλα.
Η γιατρός μου έκανε νόημα να καθησω στο κρεβατι. Της εδωσα ενα ψεύτικο χαμόγελο και προχώρησα προς το κρεβάτι.

"Μπορεις να βγαλεις το παντελονι σου και το εσώρουχο σου και ελα για να αρχίσουμε." Μου ειπε η γιατρος κ ενα κρυος ιδρώτας με έλουσε.

"Δεν-δεν μπορώ να το κάνω" ειπα με τρεμαμενη φωνη κ δάκρυα κυλούσαν απο τα μάτια μου. Η γιατρος πηγε να μου πει κατι μα βγήκα γρήγορα εξω απο το δωμάτιο που βρισκόμουν.

Rose's pov

Έχω διαβάσει την πρόταση του περιοδικού τρεις φορές! Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε αυτα που διαβάζω, το μυαλό μου ειναι στην Έλενα. Είχα κάνει τόσες σκέψεις για το μωρό. Οι τρείς μας, θα είμαι η θεια του, θα πηγαίνουμε βόλτες, θα γελαμε, θα πηγαίνουμε για ψώνια... Ολα θα ειναι τέλεια!

Κλάματα με έβγαλαν απο τις απο μου. Κοίταξα στα δεξιά μου και ειδα την Έλενα να μου κάνει νόημα να φύγουμε.

Δεν έκανε την έκτρωση.

Χάρηκα, μα δεν ηταν καλη στιγμή να το δείξω.

*στο σπιτι*

Βγάλαμε τα παπούτσια μας και η καθεμία πήγε στο δωμάτιό της. Δεν ανταλλάξαμε κουβέντα στο δρόμο.
Έβαλα γρήγορα ενα μαυρο κολαν με μια μακριά ροζ μπλουζα που εχει το σημα της ειρήνης, ανάσα τα μαλλια μου εναν χαλαρό κότσο και πήγα στο σαλόνι. Έκατσα στον καναπέ και μετα απο λίγο ηρθε η Ελενα. Φορουσε μια γκρι φόρμα με μια μαύρη κολλητή κοντομάνικο μπλούζα. Ειχε τα μαλλιά της χτενισμενα κ πιασμένα σε στυλ ντομάτα. Είχαμε μαύρους κύκλους κατω απο τα ματια μας κ οι δυο, εφοσον δεν κοιμηθήκαμε καθολου!
Έκατσε δίπλα μου και κοιταχτήκαμε. Ένιωσα όμορφα, ένιωσα πως ολα είχαν γινει οπως πριν. Η Έλενα, η παλια Ελενα επέστρεψε! Και τώρα οι δυο μας, ή μάλλον οι τρεις μας θα περάσουμε τελεια!
Εκεί στα ξαφνικά αρχίσαμε να γελαμε δυνατά. Γελούσαμε ενα τέταρτο σίγουρα! Η Έλενα σκούπισε καποια δάκρυα που έτρεξαν απο τα γέλια στα μάγουλα της και με κοίταξε με ενα πλατύ χαμόγελο.

"Σ'αγαπώ" μου είπε κ με αγκάλιασε.

"Σ'αγαπώ" ειπα και έσφιξα κι εγω τα χέρια μου γύρω της.

Μια καινούρια ενότητα αρχιζει στη ζωη ΜΑΣ.