Άνοιξα τα μάτια μου και εξέτασα τον χώρο που βρισκόμουν. Δεν ήμουν ούτε σπίτι μου, ούτε στο σπίτι του Λουκ και της Καρα. Βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου. Στην καρέκλα δίπλα μου καθόταν ο Χάρρυ. Κοιμόταν. Τι ώρα είναι; Πόση ώρα είμαι λιπόθυμη; Έψαξα για κάποιο ρολόι, μα ουτε ενα! Το κνητό μου ήταν σπίτι μου.
Σηκώθηκα αργά και προσπάθησα να σταθώ στα πόδια μου. Ζαλιζόμουν λίγο. Μούγκρισα και ξαναέκατσα στο κρεβάτι. Ο Χάρρυ ειχε ξυπνήσει και ήρθε δίπλα μου κατευθείαν. Πήγε να με βοηθησει να ξαπλωσω μα τραβηχτηκα."Είσαι καλά; Πώς νιώθεις; Γιατί πήγες στο σπίτι τους; Τι ήθελες στον Λουκ;" Με βομβάρδισε με ερωτήσεις και μούγκρισα αγανακτισμένη.
"Είμαι καλά" του είπα ξερά και μόλις βολεύτηκα στο κρεβάτι, γύρισα το κεφάλι μου, ώστε να μην τον βλέπω.
"Τι άλλο θέλεις να κάνω για να με συγχωρήσεις; Ήταν βλακεία, το ξέρω. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω δεν θα το έκανα αυτό το λάθος, μα τώρα έγινε!" Μου φώναξε και άρχισα να κλαίω.
"Συγγνώμη, μωρό μου" ειπε απολογητικά και ήρθε να με αγκαλιάσει. Δεν τραβήχτηκα, τον άφησα και ανταπέδωσα στην αγκαλιά του.
"Σς όλα θα πάνε καλά" μου είπε και τον έσφιξα πιο πολύ. Έφυγα απο την αγκαλιά του και ρούφηξα τη μύτη μου. Σκούπισα τα δάκρυα μου και τον κοίταξα.
"Τι;" Με ρώτησε και χαμογέλασε στραβά.
"Σε συγχωρώ" του είπα χαμογελαστά. Χαμογέλασε και ήρθε να με αγκαλιασει ,μα έβαλα το χέρι μου στο στήθος του για να τον σταματήσω.
"Αλλά...." Τόνισα αυστηρά και έσμιξε τα φρύδια του.
"Αν τολμήσεις να μου το ξανακάνεις αυτό, θα σου κόψω το πουλί σου και θα σου το δώσω να το φας! Θα σκοτώσω και αυτήν μπροστά στα μάτια σου! Και θα της βγάλω το ενα μάτι και θα την βάλω να το φάει, βλέποντας το θέαμα με το άλλο!" Του είπα και προσπάθησε να μην γελάσει με τις χαζομάρες που έλεγα.
Τι λέω Θεέ μου!
"Υποσχέσου!" Του είπα και σοβάρεψε.
"Υπόσχομαι" μου ειπε και με φίλησε στο στόμα τρυφερά.
Ο γιατρός μπήκε μέσα χαμογελαστός και ήρθε κοντά μου.
"Πώς είσαι Ροουζ;" Με ρώτησε γλυκά.
"Ζαλίζομαι λίγο"
"Φυσιολογικό, είναι από την εγκυμοσύνη" μου είπε και έγραψε κατι στην ατζέντα του. Έμεινα με ανοιχτό το στόμα και κοιτούσα μια τον γιατρό, μια τον Χαρρυ, που είχε την ιδια αντίδραση με εμένα.
YOU ARE READING
You Don't Know What Love Is [COMPLETED]
FanfictionΉθελα κάποιον να με αγαπήσει όπως ειμαι. Με τα σημάδια και τις ουλές, τα ανάκατα μαλλιά, το περίεργο γούστο στις ταινίες και την μουσική. Να αγαπήσει την γκρίνια και τα νεύρα μου. Ήθελα κάποιον να αγαπήσει το γέλιο και το κλάμα μου. Και ήρθες... DON...