"Λοιποοοον," είπα μόλις σταμάτησα να γελάω "τι κάνουμε;"
"Δεν ξέρω, μπορούμε απλά να χαλαρώσουμε" είπε και ανασηκωσε τους ώμους του.
"Κοίτα Ροουζ," μου είπε και κοίταξε κάτω "δεν θέλω να μάθει κανείς γι'αυτό, δεν σημαίνει τίποτα για μένα, ήταν απλά μια στιγμή αδυναμιας, δεν σημαίνεις τίποτα για μένα"
Τι; Ειπε αυτο που νομιζω πως ειπε; Ε οχι!
Γελασα νευρικα.
"Γιατί γελάς;" Με ρώτησε και ένωσε τα φρύδια του.
"Πλάκα μου κάνεις; Με πλησιάζεις, με κάνεις να πιστέψω πως είσαι ο φίλος που πάντα ήθελα να εχω, με κάνεις να γελάω και περνάω ευχάριστες στιγμές μαζί σου, με κάνεις να πιστέψω πως με θέλεις, έρχεσαι στο σπίτι μου και με φιλάς και τώρα μου λες πώς δεν σημαίνει τίποτα, και οτι ΕΓΩ δεν σημαινω τίποτα για σένα; Αλήθεια Σταιλς; Αλήθεια;!" Είπα και ενα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου. Δεν ξέρω γιατί αντιδρώ έτσι, και αυτός δεν ήταν λόγος να ξεσπάσω ετσι πάνω του μα μου αρέσει. Τον θέλω πως το λένε!
Μα δεν θα του το πω ποτε.
"Δεν θέλω να το πάρεις στραβά, μα δεν μου αρέσεις, σε βλέπω σαν φιλη, αλλα και να μου άρεσες, δεν κάνω σχέσεις" είπε χαλαρά σε αντίθεση με μένα.
"Γιατι με φιλήσες εφόσον σημαινω τίποτα για σένα;" Τον ρώτησα έντονα.
"Έτσι μου ήρθε!" Μου απάντησε κι αυτός το ίδιο έντονα.
"Σκέψου πρώτα πριν κάνεις κατι! Μου έδωσες τσάμπα ελπίδες!" Φώναζα πλέον.
"Τι ελπίδες; Λες και με θέλεις!"
"Δεν σε θέλω! Απλά δεν μου άρεσε αυτό που έκανες!"
"Ο βιασμός σε πείραξε οχι μόνο εκεί κάτω αλλά και στον εγκέφαλο φαίνεται!" Μου φώναξε και οι φλέβες στον λαιμό του ήταν πεταγμενες εξω.
Τι ειπε μολις τωρα; Πως ξερει για αυτο;
Μόλις συνειδητοποίησε τι είπε το βλέμμα του χαλάρωσε.
"Ροζι συ-συγνωμη, λυ-λυπαμαι παρα πολυ, δεν-δεν το εννουσα, κοιτα.." Τον διέκοψα.
"Πως-πως ξέρεις γι'αυτό; Τι σχέση έχεις μ' αυτό;" Τον ρώτησα.
Δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια μου. Δεν απαντούσε, κοιτούσε κάτω μονάχα.
"Απάντησε μου γαμωτο σου Σταιλς! Τι σχέση έχεις με αυτό; " Του ούρλιαξα.
Με κοίταξε και ενα δάκρυ κύλισε στο μάγουλο του. Κλαιει;
Έκανε ενα βήμα προς τα εμένα.
YOU ARE READING
You Don't Know What Love Is [COMPLETED]
FanfictionΉθελα κάποιον να με αγαπήσει όπως ειμαι. Με τα σημάδια και τις ουλές, τα ανάκατα μαλλιά, το περίεργο γούστο στις ταινίες και την μουσική. Να αγαπήσει την γκρίνια και τα νεύρα μου. Ήθελα κάποιον να αγαπήσει το γέλιο και το κλάμα μου. Και ήρθες... DON...