You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

12

"Rosemary;" Άκουσα μια γνωστή φωνή απο πίσω μου και αμέσως τραβήχτηκα απο το Χαρρυ. Γύρισα και είδα την παλιά μου κολλητή, την Έλενα. Μόλις την ειδα χάρηκα μα δεν ηξερα τι να της πρωτοπω. Κόψαμε επαφη εξαιτιας μου. Δεν της εχω πει για το περιστατικό επειδή φοβομουν πως θα με παρατήσει οπως εκαναν ολοι οι αλλοι. Έκανα ενα βήμα κοντά της μα αυτη σήκωσε το χερι της για να με σταματήσει, δάκρυα έτρεχαν στα ματια της. Κοιταξα με την ακρη του ματιού μου τον Χάρρυ και είχε  μια απολογητική έκφραση.

Θέλω να μαθω τι τρέχει!

"Ελενα; Τι εγινε; Τι τρεχει; Γιατι κλαις;" Ειπα ανησυχη και κοιτουσα μια τον Χαρρυ μια την Ελενα.

"Δεν το περίμενα αυτό απο εσένα Ροουζ" ειπε προσπαθώντας να κρατήσει τα δάκρυα της.

Απογοήτευση την ειχε κυριαρχεί. Πηγε στο Χαρρυ και τον χαστουκισε, έπειτα έκανε το ιδιο και σε εμένα. Ένιωσα έναν οξύ πόνο στο αριστερό μου μάγουλο, το έστριψα με το χερι μου και γύρισα αργα το κεφάλι μου προς αυτη. Ενα δάκρυ κυλησε στο μάγουλο μου και κοιταξα σοκαρισμένη τον Χαρρυ. Ο Χαρρυ κοιτουσε το πατωμα χωρις να λεει τιποτα. Η Ελενα εφυγε τρέχοντας και ο Χαρρυ πηγε να τρεξει πισω της, μα του επιασα το χερι.

"Μπορείς να μου πεις τι στο διάολο συνεβει μόλις τώρα;!" Του φώναξα κατάμουτρα. Κοίταξε την Έλενα μα ήταν ηδη μακρυά και γύρισε το βλέμμα του σε μενα. Του άφησα το χέρι και αναστέναξε.

"Ροουζ..." Ειπε και ετριψε το σβερκο του.

"Τα εχω-ειχα τέλος πάντων με την Έλενα μα τωρα μπορούμε να ειμαστε μαζί και μπορούμε να ξεχάσουμε τα πάντα! Ήθελα να στο πω μα δ-" τον διέκοψα συμπληρώνοντας την πρόταση του.

"Δεν ήξερες πως. Ξέρεις Χάρρυ πιο πολυ απο όλα απεχθάνομαι το ψεμα και την κοροϊδία. Οχι μόνο πληγώσεις κατά κάποιον τρόπο εμένα, αλλα πληγωσες και την κολλητή μου! Απο τότε που σε γνώρισα συμβαίνει κατι. Και αυτό ειναι το χειροτερο ακομα και από οταν δεν έκανες κάτι για τον βιασμό. Το χειρότερο. Ξέρεις κατι; Κουράστηκα! Κουράστηκα να προσπαθω. Μου είπες να σε αφήσω το έκανα μετα ήρθες και μου ζητούσες συγνωμη και και και...! Πίστευα πως θα ήταν όλα ωραία και θα με έκανες να ξεχάσω τα πάντα μα εσυ τα κάνεις χειρότερα και τωρα νιώθω σκατα! Δεν θα σου ζητήσω τίποτα δύσκολο, απλά άφησε με ήσυχη για το υπόλοιπο της ζωής μου!" Του φώναξα μα δεν έκλαιγα.

Αυτο το μέρος μου φέρνει ολο αναμνησεις. Πρέπει να φύγω, για πάντα...

*μια μερα μετα*