You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

2

Είχε πάει κιόλας επτά η ώρα. Άρχισα να ετοιμάζομαι. Έβαλα ένα μαύρο κολάν κ μια μαύρη φούτερ αρκετά μακριά για να καλύπτει. Μάζεψα γρήγορα τα μαλλιά μου σε μια αλογοουρά και φόρεσα τα μαυρα μου Vans. Κατέβηκα κάτω στην κουζίνα να πάρω ένα τοστ για ο δρόμο.

"Μαμά!" φώναξα. Μα δεν πήρα απάντηση.

Ο πατέρας μου δουλεύει συνήθως και η μητέρα μου είναι σπίτι, μα όπως φαίνεται όχι σήμερα. Βγήκα έξω και πήρα το δρόμο για το βαρετό σχολείο.
----------
Έφτασα επιτέλους! Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει και για κακή μ τύχη δεν πήρα καμία ομπρέλα μαζί μου, ούτε αδιάβροχο μπουφάν. Δεν πήρα καν μπουφάν! Πίστευα πως ο καιρός θα ήταν μαλακός σήμερα, μιας και είναι άνοιξη. Βέβαια κάνει λίγο κρύο, μα αντέχεται. Τι χαζή που είμαι!
Βγαίνω από το αμάξι και μπαίνω γρήγορα στο σχολείο κ όλα τα παιδιά έτρεχαν προς τις τάξεις τους. Πηγαίνω στο ντουλαπάκι μου και είναι εκεί. Πάλι. Δεν δίνω σημασία. Παίρνω τα βιβλία που χρειάζομαι και κατευθύνομαι προς την τάξη μου.

"Γεια." Μου λέει ξαφνικά. Ξαφνιάστηκα.

"Γεια" του λέω. Παράξενο. Μου μίλησε!

"Λοιπόν.. Δεν μου αρέσει να με αντιγράφουν."

Τον κοίταξα παράξενα. Είχαμε οπτικη επαφή. Εγώ τον αντέγραψα; Ποτέ; Που;

"Τα ρούχα εννοώ. Φοράς μαυρα. Μόνο η μπαντανα σου λείπει." Γελάει πνιχτα.

"Oh...εμμ...μαρεσει το μαύρο. Δεν σε αντέγραψα ή κάτι τέτοιο." Προσπαθώ να απολογηθώ, ενώ δεν θα έπρεπε. Ότι θέλω θα φοράω.

"Είμαι σίγουρος." Χαμογελάει κ φεύγει.

Πηγαίνω στην τάξη μου ενοχλημένη ελαφρά και παρατηρώ πως η διπλανή μου λείπει. Ανακούφιση. Ξαφνικά Νιώθω μια παρουσία στην διπλανή καρέκλα. Αυτός.

"Τι κανείς; Δεν επιτρέπεται να αλλάζουμε θέσεις χωρίς την άδεια καθηγητή." Του λέω. Σχεδόν φωνάζω. Γιατί φωνάζω; Δεν ήθελα με τίποτα να κάτσει αυτός δίπλα μου. Είναι αγενής και δεν ξέρω ούτε το όνομα του! Και κάτι πάνω του δεν μου κολλάει. Κάτι κρύβει, σίγουρα.

"Ότι πεις." Χαμογέλασε. Εχει λακκακια. Όχι δεν το πιστεύω εχει λακκακια! Λατρεύω τα λακκακια! Ειδικά πάνω του. Δείχνει τόσο ωραίος με τα σμαραγδένια του μάτια και τα λακκακια του. Είχαμε οπτική επαφή. Γαμωτο! Δεν μπορούσα βέβαια να πάρω τα μάτια μου απο πάνω του. Ήταν τόσο...ελκυστικός! Έμοιαζε σαν άγγελος.
Πρώτη φορά πρόσεξα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Έχει λευκά ολόισια δόντια, λακκακια, λαμπερά πράσινα μάτια και υπέροχες καστανές μπούκλες.