You Don't Know What Love Is [COMPLETED]

23

Βγήκα απο το μπάνιο και πήγα προς το δωμάτιο μου. Ο Χάρρυ καθόταν και έγραφε σε κάποιον ή κάποια στο κινητό του. Έκλεισα την πόρτα και πήγα δειλά δειλά και κάθισα στο κρεβάτι μου. Του έριξα μια ματιά και απλά ξάπλωσα ανάσκελα. Τον έβλεπα με την άκρη του ματιού μου, μα δεν με κοιτούσε. Δεν πρεπει. Ειμαστε κολλητοι, τιποτε αλλο.
Εκλεισα το κινητό του και απλά κοιτούσε τον απέναντι τοιχο. Με κοίταξε με την άκρη του ματιού του και κοίταξα αλλού, δεν ειχα καταλάβει οτι καρφώθηκε πάνω του. Χαμογέλασε δείχνοντας τα μαλλάκια του και αμέσως σοβαρεψε. Χάρηκα που ήμουν ο λόγος που χαμογέλασε, μα στεναχωρήθηκα που ήμουν ο λόγος που σοβαρές αμέσως μετα κιόλας.

"Σόρρυ για πριν" του είπα.

"Δεν πειράζει, δικό μου λάθος, αφου δεν σ'αγαπάω κι εσύ δεν με αγαπάς δεν έπρεπε να το κάνω αυτο" ειπε ξερα. Δεν με αγαπάει; Αυτο μου έδειξε ομως!

Εγω ομως τον αγαπάω...

"Καληνύχτα" ειπα απότομα και του γύρισα την πλάτη.

Μην κλάψεις, μην κλάψεις.

Μερικά δάκρυα έτρεξαν στο πρόσωπο μου μα δεν τα σκούπισα.

"Καληνύχτα κολλητουλα" ειπε και ξάπλωσε.

Ωραία η πρωτη μου μερα μαζι του μετα απο καιρό..

----

Άνοιξα τα μάτια μου και το φως του ήλιου με χτύπησε στο πρόσωπο. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι, έβαλα τα παντοφλακια μου και βγήκα απο το δωμάτιο μου. Άκουσα γέλια απο την κουζίνα και πήγα να δω τι γίνεται. Η Νορα ηταν στο σαλόνι σε μια κουβέρτα πάνω στον καναπέ. Πήγα στην κουζίνα και είδα τον Χαρρυ να φιλάει την Ελενα στο στόμα!

Αυτό πόνεσε.

Μόλις με ειδαν σταμάτησαν και μου χαμογέλασαν.

"Καλημέρα" ειπε η Έλενα και ηρθε και μου εδωσε ενα φιλί στο μάγουλο. Ήταν χαρούμενη. Τα έχουν δηλαδή τώρα; Μα αφού φιληθηκαν, ειναι πιθανον!

"Μέρα" ειπα και χαμογέλασα ψεύτικα.

Ο Χάρρυ με κοιτούσε πονηρα. Τον κοίταξα με μισος, τα λόγια του εχθες με χτύπησαν στην καρδιά.

"Θα βγω" ειπα και πηγα στο δωμάτιο μου για να ντυθω.

Όταν βγήκα ο Χάρρυ καθόταν στον καναπέ, η Ελενα ακουγόταν απο την κουζινα να πλένει πιάτα. Ο Χάρρυ σκαναρε το σώμα μου και ανατρίχιασα.

"Που πας;" Με ρώτησε.

"Δεν νομίζω να σε νοιάζει" του χάρισα ενα απο τα πιο ψεύτικα μου χαμόγελα και βγήκα απο την πόρτα. Χτύπησα την πόρτα του Ζευν και άνοιξε αμέσως. Οπως φαίνεται βγήκε μόλις απο το μπάνιο. Μια πετσέτα κάλυπτε το σώμα του από τη μέση και κάτω και  τα μαλλιά του έπεφταν βρεγμένα στο μέτωπο του. Το σώμα του γυάλιζε και φαινόταν σαν Θεός του Ολύμπου. Κατάλαβα πως καρφώθηκα και αμέσως τράβηξα το βλέμμα μου απο το σώμα του και τον κοίταξα στα μάτια. Μου χαμογέλασε και έκανε στην άκρη για να περάσω μέσα. Χαμογέλασα και κοίταξα κάτω. Η πόρτα ηταν λιγο στενή και ευχόμουν να μην πέσει η πετσέτα απο τη μέση του!