Είμαι πτώμα. Κάθομαι στον καναπέ εδώ και τρείς ωρες και βλέπω έργα. Τα μάτια μου έχουν μαύρους κύκλους απο κάτω, τα μαλλιά μου ειναι σαν θάμνος και γενικά είμαι και νιώθω ΣΚΑΤΑ. Και εσωτερικά και εξωτερικά. Έχω βαρεθεί αυτή την κατάσταση. Μήπως τελικά η Έλενα ειναι εθισμένη στο σεξ; Υπάρχει αυτό ετσι; Σίγουρα.
Το τηλέφωνο χτύπησε, μα βαριεμαι να το σηκωσω. Συνεχίζει και μου σπάει τα νεύρα. Αποφάσισα να το σηκώσω. Τεντωνομαι να φτάσω το τραπεζάκι δίπλα στο καναπέ. Είμαι σε φάση μακρύ σκουλήκι με ροζ πιτζάμες."Ναι;" Είπα βαριεστημένα, με μια παράξενα και αστεία, μα ταυτόχρονα με βραχνή φωνη.
"Ροουζ;" Είπε η φωνή απο την άλλη γραμμή. Μια γνωστή βραχνή φωνή.
Μια φωνή που μου έλειψε να ακούω.
"Χάρρυ;" Ειπα και ανακαθισα στο καναπέ.
"Σε παρακαλώ μην το κλείσεις. Δεν ξέρω γιατί δεν θέλεις να μιλάμε, μου έλειψε η παρέα σου Ροζι" είπε και η φωνή του έσβησε στο τέλος.
Του έλειψα; Και τι εννοεί ότι δεν ξέρει;
"Και-και μένα μου έλειψες Χαρρυ" αναστέναξα. Δεν άντεξα.
"Θες να συναντηθούμε;" Με ρώτησε και πήγα να ανοίξω το στόμα μου για να μιλήσω μα με πρόλαβε.
"Ω σωστά, εισαι Γερμανία" είπε ειρωνικά και γέλασα ελαφρά.
"Όταν τελειώσω τη σχολή θα έρθω στο υπόσχομαι" είπα και είπε ενα 'ισως ερθω εγω' ψιθυριστά μα το άκουσα.
Άκουσα εναν περίεργο ήχο απο το μπάνιο, σαν κάποιος να ξερνάει και μετα ενα μπουμ. Ανησύχησα."Εε..Χάρρυ σε κλείνω, θα τα πούμε άλλη φορά, καλό σχολείο"
"Τα λέμε μωρ-Ροουζ" διόρθωσε τον εαυτό του και γέλασα λίγο. Πέταξα το τηλέφωνο στον καναπέ και έτρεξα στο μπάνιο. Είδα την Έλενα ξαπλωμένη στο πάτωμα. Σοκαρίστηκα.
"Έλενα!" Φώναξα και πήγα κοντά της. Στην τουαλέτα υπήρχε εμετός. Επιασα το σφιγμο της, ηταν καλά. Απλά λιποθύμησε. Προσπάθησα να τη σηκωσω, μα αγγιξα κατι υγρο. Κοιταξα το χερι μου. Αιμα...
"Τι στο..." Ειπα και σκαναρα το σωμα της Έλενας, να δω από που τρέχει αιμα.
Απο το ευαίσθητο σημείο της.
"Ω Θεέ μου... Έλενα τι σου συμβαίνει;! Ξύπνα σε παρακαλώ" ειπα γρηγορα και τσιριχτα. Τα χέρια μου έτρεμαν και έτρεξα να πάρω το νοσοκομειακό τηλέφωνο. Ευτυχώς έμαθα γερμανικά και μπορώ να συνεννοούμαι.
Έκλεισα το τηλέφωνο και πήγα ξανα στην Έλενα."Πονάω" είπε αδύναμα η Έλενα και γουρλωσα τα ματια μου. Ξύπνησε!
"Είμαι δίπλα σου, μην φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά" της κράτησα το χερι.
Το νοσοκομειακό ήρθε και την πήρε, μαζί κι εγω βέβαια.------
Περιμέναμε τα αποτελέσματα των εξετάσεων της Έλενας. Είχε ξυπνήσει και έπινε λίγο χυμό για να δυναμώσει και πολύ νερό για να συνέλθει και από το μεθύσι. Έτρωγα τα νύχια μου απο την αγωνία μου. Η γιατρός μπηκε μέσα και η Έλενα παράτησε το χυμο στο τραπεζάκι δίπλα της.
"Μην ανησυχείτε δεσποινίς Μπλου, σας έχω ευχάριστα νεα. Η υγεία σας ειναι μια χαρά και είστε έγκυος. Θα σας πρότεινα να πάτε σε εναν γυναικ-" την διέκοψε η Ελενα.
"ΤΙ ΕΊΜΑΙ;!" Φώναξε υστερικά και βουρκωσε.
"Έγκυος" ειπε ευγενικά η γιατρος. Η Έλενα έπαιρνε κοφτές ανάσες και εκλαιγε.
"Θα σας αφήσω λίγο μόνες" ειπε η γιατρός και έφυγε.
Πήγα κοντά στην Έλενα και την αγκάλιασα. Έχωσε το κεφάλι της στον ώμο μου και έκλαιγε με λυγμούς.
"Σσς ησύχασε, θα είμαι δίπλα σου" της ψιθυρησε. Έφυγε απο την αγκαλιά μου και σκούπισε τα δακρυα της. Αρχισε να ντύνεται και να συμμαζευει.
"Τιιι κάνεις;" Έσμιξαν τα φρύδια μου.
"Παω για έκτρωση" ειπε απλά και βγήκε απο το δωμάτιο.
"Τιιι;" Τσιριξα.
Την ακολούθησα. Βγήκε εξω και άρχισε να περπατάει. Είδα μια μεγαλη ταμπέλα σε ενα κτήριο που έγραφε 'Dr. med. Schmidl, Frauenarzt' (Γυναικολόγος).
Ωχ οχι.
"Ξανασκεψου το!" Της φώναξα καθως μπηκαμε στο ασανσερ.
"Είμαι 17" είπα ξερά.
"Και πλέον έχεις μια ψυχή μέσα σου!"
"Που δεν θέλω σε αυτη την ηλικία"
"Ακούς τι λες;" Της ειπα έντονα.
"Είναι δικιά μου από, σε παρακαλώ μην ανακατευεσαι" μου πέταξε και βγήκε απο το ασανσέρ.
Μπήκε στο ιατρείο και την ακολουθούσα σαν σκυλάκι."~Γεια σας, θα ήθελα να κάνω μια έκτρωση. Τώρα αν γίνεται" ειπε απότομα.
"~Πρεπει να κλείσετε ραντεβου και να έχετε το ποσό που χρειαζόμαστε" ειπε ευγενικά.
"~Χρειάζομαι τώρα την έκτρωση και θα σας δώσω τα λεφτα μολις τελειώσει σας παρακαλώ το χρειάζομαι"
"~Λυπάμαι, χρειάζομαι το ποσό πρώτα. Μπορείτε να κλείσετε ραντεβού"
"~Θα ξανάρθω πιο μετά με το ποσό" ειπε και έφυγε.
YOU ARE READING
You Don't Know What Love Is [COMPLETED]
FanfictionΉθελα κάποιον να με αγαπήσει όπως ειμαι. Με τα σημάδια και τις ουλές, τα ανάκατα μαλλιά, το περίεργο γούστο στις ταινίες και την μουσική. Να αγαπήσει την γκρίνια και τα νεύρα μου. Ήθελα κάποιον να αγαπήσει το γέλιο και το κλάμα μου. Και ήρθες... DON...