Gitti Gider

4.Bölüm- İzmir'in Kızları

*Selin*

O olaydan beri evin üstünde dolanan gri sis bulutu aradan bir hafta geçmesine rağmen dağılmıyor.Evde kimsenin tadı yok.Haluk Abi ve annemin arasındaki o gergin elektriği hepimiz görebiliyoruz.

Bardaki geceden sonra Ali'yi bir kez bile görmedim.Onca şeyden sonra görmek de istemiyorum açıkçası.

Nazlı kendi havasında takılıyor.Savaş'la arasında ne olup bittiğini bilmiyorum,sormuyorum da.Nazlı kendisi gelip bir şey anlatmadığı sürece ne yapsak anlatmaz.Ben de düşünceleriyle baş başa bırakıyorum onu.Bu aralar hepimizin tek yaptığı şey düşünmek zaten.

Salona inerken içeride konuşan Nazlı'nın ve annemin sesini duyuyorum.

"Sadece birkaç günlüğüne anne? Şu son olan olaylar iyice mahvetti zaten bizi.Hem İzmir'i çok özledim.Bak söz,sadece birkaç gün kalıp döneceğim."

"Hadi gittin Nazlı'cım,nerede kalacaksın peki?"

"Evi daha satmadık ki anne.Tamam,eskisi gibi dopdolu değil ama bizim odalarımız olduğu gibi duruyor sonuçta."

Annem bir süre çatık kaşlarla Nazlı'yı izliyor.Sonradan gülümsüyor.Ben biliyorum bu gülümsemeyi. 'Böyle bakarsan nasıl kıyacağım sana?' gülümsemesi bu.

Nazlı da anlamış olacak ki boynuna atılıyor annemin. "Ya sen var ya,annelerin en güzelisin!"

"Oo,sevgi yumağına dönüşmüşsünüz yine bakıyorum." diyerek yanlarına oturuyorum.Kollarını uzatıp onlara sarılmamı bekliyorlar.Kıkırdayarak sarılıyorum ben de.

Birkaç dakika birbirimize sarıldıktan sonra Nazlı bir hışım ayağa fırlıyor."Benim hemen bilet bakmam lazım."

"Nazlı?" diyerek durduruyorum onu.

"Bak Selin,sadece birkaç günlüğüne gideceğim İzmir'e.N'olur beni durdurmaya falan çalışma.Tamam mı?"

"Yok,ben onu demeyecektim." Anlamaz gözlerle kafasını sallıyor.

"Ben de gelebilir miyim,diyecektim."

*****

*Ali*

O olaydan beri,günler sonra ilk kez geliyorum eve.Araban inip bakıyorum.İnsanın,kendini bildi bileli yaşadığı eve baktığında aklına bir tane olsun güzel anı gelmez mi? Benim gelmiyor işte.

Sessiz adımlarla çıkıyorum merdivenlerden.Kimseyle 'zoraki' muhabbetlerden etmeye halim yok çünkü.Ama yine de,o ses,duraksamama sebep oluyor.

"Ben de çok bunaldım zaten şu olaylardan,hem sana bulaşmam bile.Ben de geleyim,lütfen Nazlı."

Salonda Nazlı'ya yalvaran Selin'i gördüğümde bir yanlarına uğramamın fena olmayacağını düşünüyorum.İkisiyle de son görüştüğümde pek iyi değillerdi çünkü.

"Nereye kaçıyorsunuz bakalım kırık ikizle--Aa-ımm merhaba Güneş Hanım." Bu kız iyice senin dikkatini dağıtmaya başladı Ali.Kendine gel.

"Sana da merhaba Ali'cim."diyor Güneş Hanım gülümseyerek."Nasılsın?"

Bir an içim burkuluyor.Bu iyi insanları hak etmiyoruz biz.Hem de hiç.