Gitti Gider

19.Bölüm - Yine mi güzeliz,yine mi çiçek?

*Selin*

Evet,yaklaşık bir dakikadır en korkutucu Mertoğlu Haluk ve çiçeklerin gülü annemle bakışıyoruz.Sonunda Ali saçma sapan bir şekilde kahkaha atıyor.

"Ahah! Babam gelmiş! Hoş geldiniz Güneş Hanım. Ahahah!"

Üçümüz ona anlamsızca bakarken gülüşü yavaş yavaş soluyor.Haluk Abi ve annem de sorgularcasına konuşuyor.

"Hoş bulduk.Bulduk mu?"

Ali gülümseyerek kafasını sallarken birden omzuma yumruk atıyor.Hop dedik yeğenim!

"Gördün değil mi Selin? Burada değil dedim işte sana."

"Ne burada değil Ali?" diyor Haluk Abi.

"Ah baba,her zamanki Selin işte.Tutturdu Aliş gitar çalsın diye. Dedim ona bizim evde diye.İnandın mı şimdi? Kız kardeşle uğraşmak çok zor baba."

Kusura bakmayın da,OHA!

Bacım deseydin Ali,dünya ahiret kardeşim deseydin.Kız kardeşim ne gerzek herif!

Tabii Haluk Abi ve annem 'kız kardeş' lafını duyunca gülüyor hemen.Aynen aynen.Çok kardeşiz biz.En kardeş olanından.

Annemler geldiği için biz de kendi evlerimize gitmeye karar veriyoruz.Malum yarın okul. Bir süre sohbet ettikten sonra dışarıya çıkıyoruz.Nazlı ve Savaş ise çoktan Ali'nin arabasının arkasına kurulmuş cilveleşiyor.Biz de Ali'yle yerlerimize geçince Nazlı söylenmeye başlıyor.Ay sanki çok şikayetçiydin gelmememizden.

"Nerede kaldınız ya? Ağaç olduk beklemekten."

Ali sırıtarak konuşmaya başlıyor. "O belli Nazlı'cım.Ağaç olmayı bırak eğer gelmeseydik tohum bile verecekmişsiniz."

Nazlı Ali'nin kafasına bir tane geçirirken kollarını bağlayıp arkasına yaslanıyor.Ben ise içimi yiyen şeyi döküyorum ortaya.

"Ya Ali anlamamışlardır,değil mi? Ay resmen basıldık!"

"Basılmadık Selin."

Ben tam konuşmaya başlayacakken bir adet kafa koltukların arasından çıkıp ortamızda duruyor.Tabii ki patavatsızların patavatsızı Mertoğlu Savaş.

"Basılmalık ne vardı ki? Ne yapıyordunuz ki? Açık olun abicim bize.Bizden mi saklayacaksınız?"

Ali elinin tersiyle Savaş'ın yüzüne çarparken Savaş oflayarak arkasına yaslanıyor.
Bu sefer diğer bir kafa.Hırçınların hırçını kırık Nazlı.Kafasını yavaşça Ali'ye döndürüyor.Daha sonra bana.

"Ali? Selin? Sizi yolarım.Basılmakla kalmazsınız bak,üstünüzden bir daha geçerim.Sizi YOLARIM!"

Ali bana tırsak bakışlar atarken ben de aynılarından ona yolluyorum.Sağolsun Savaş kardeş Nazlı'yı omuzlarından tutup kendine yaklaştırıyor.

"Sakin ol prenses.Ali ve Selin akıllı insanlar.Yanlış bir şey yapmazlar."

Bizden ses çıkmayınca Savaş vurguluyor. "Değil mi Selin ve Ali?!"

Ali'yle birbirimize bakarak salakça gülüyoruz.Ve konuşuyoruz. "Tabii ki de öyle.Ehehe.Tabii yani."

*****

*Ali*

Selin'i okula getirmek için dersimin olmadığı günde erken bir saatte kalkıyorum.Bundan 2-3 yıl önce kimse için erken kalmam diyordum,şuan kantinde oturmuş kahve içip Selin'i bekliyorum. Gözlerimin kapanmaması için çabalarken yanıma Burcu oturuyor.