Gitti Gider

56.Bölüm - İyileşmek

Atlamadan,kızlarcım.Atlamadan.Keyifli okumalaar^^

-Ali-

Arabadan kafasını dışarı çıkarmış Savaş'ı arabanın içine sokuyorum.

"Dur şurada! Kendini meze yapacaksın yoksa."

İçeri girip bu sefer arabayı sürene bağırıyor. 

"Bassana abi! Bas! Öndeki arabayı kaçıracaksın."

Şu an 154727472 hızla öndeki arabanın üstüne uçmaya çalışıyoruz sanırım. Ben de bilmiyorum ne yaptığımızı. Aklım evde kaldı çünkü.

Selin karşısında bin bir takla atıyorum. Anlamaması imkansız bu durumu.

"Şerefsiz köpek! Adamsan kaçma lan!"

Benim beyin yoksunu kuzenimse hala arabadan gövdesini çıkarıp ateş açma peşinde.

Pek ciddiye almıyor gibi görünebilirim ama sadece mantıklı davranmaya çalışıyorum. Savaş'ın yaptığı boş atıştan başka bir şey değil.

Arabaya çarpma noktasına gelince içeriye alıyorum tekrardan Savaş'ı.

Ve yüksek bir şiddetle öndeki arabaya çarpıyoruz. Biraz sarsılıyoruz.  Bizim bulunduğumuz araba yalpalarken öndeki araba hızı korumayı başarıyor.

Savaş'la ikimiz de koltuğun topuzuna asılıyoruz. Bir kere daha çarpışma yaşanıyor. Bu sefer onlar sağa sola manevra yapmaya başlıyor. Bir kez daha hamle yapacakken arkadan bir motor korna ve sinyal yaparak bizim dikkatimizi dağıtıyor. 

Önümüzden yavaş yavaş araba kayboluyor. Biz de duruyoruz. 

Savaş hiddetle arabadan iniyor.Adamlar ikinci sefer kaçmayı başarıyor. Sinirleniyorum.
Bunun üçüncüsü olmayacak.Savaş'tan sonra ben de iniyorum aşağıya.

Karşımızda daha önce bizi çatışmada kurtaran adam duruyor.
Savaş sesini yükseltiyor haliyle. Onun yüzünden arabayı kaçırdık.

"Niye dikkatimizi dağıttın?"

"Teşekkür etmeniz lazım."

Bu adam kim, neden bize bir yardım ediyor bir dikkatimizi dağıtıyor? Cevapsız çok fazla soru var.Artık cevapsız sorular canımı sıkıyor.

Söze giriyorum.

"Tamam eyvallah ilk sefer kurtardın bizi. Ama şimdi senin yüzünden adamlar kaçtı. Kimsin ve kim için çalışıyorsun?"

Adam önce bekliyor. Savaş sinirleniyor git gide. Ona baktıktan sonra cevap verme gereği duyuyor.

"Adamların kaçmasına üzülüyor musunuz? Çocuklar çok yenisiniz. Farkında değildiniz belki ama o arabaya 2 bomba yerleşmişti. Belki ben durdurmadan iki saniye önce patlayacaktı. İçinde bir kişi vardı. O da önemli biri değildi zaten. Tongaya düşüyordunuz."

Duyduklarımla şaşkına dönüyorum. Her şeyi biliyor ve bizi koruyor ikinci defa. Ve şimdi daha çok kim olduğunu merak ediyorum. Bizim ayakta uyuduğumuzun ve ne kadar tehlikede olduğumuzun korkusu hücrelerime kadar işliyor.

Savaş merakla soruyor.

"Sen kimsin?"

Histerik bir gülüş atıyor ve kaskını kafasına takıyor.  "Size şunu söyleyeyim;  bir daha yanınızda ben olmayabilirim ve bir daha bu kadar şanslı olmayabilirsiniz. Arkanızı iyi kollayın."

Adam motoruna atlıyor, gaza basıyor ve uzaklaşıyor yanımızdan, arkasında bir toz bulutu bırakarak.

"Öğreneceğim abi. Kim bu adam?"