GARNET VRIELLA SAAVEDRA (Mine To Steal - 2) Completed

Broken Man 0.1

GARNET'S POV:

"Ganun po ba, teka lang sir, pwede bang mag-iisip lang po ako sandali? ----Siguro naman may pangangailangan ka rin naman na kaya kong ibigay..."Nag aalangan kong sabi, dahil sa bilis ng pintig ng puso ko.

Nakangisi siyang tumungin sa akin. Doon ko lang naisip na mali na naman ang mga salitang lumalabas sa bibig ko. Tinamaan ng kulog naman Vriella, bakit ba sablay na naman ang mga salita mo? Nauutal ko uling tinama ang aking salita.

"Ibig kong pong sabihin ay,----pwede ko pong i-pambayad sa pabor na hihingin ko sa inyo....Saglit lang po. Easy lang sir... Huhhh". Nag marathon agad ang tibok ng puso ko. Parang kinakapos ako ng hininga. Iniwas ko ang aking tingin sa kanya at pinilit na mag-isip nang maaring kapalit ng pabor na hihilingin ko sa kanya, na walang kinalaman sa pagkawasak ng puri ko, o kaya naman ng bibig ko. Vriella bilisan mo naman mag-isip!

Naramdaman ko ang palakas nang palakas na presensya niya, papalait siya sa akin, dahilan upang mapatingin ako sa kanya. Eto na naman sya... Anak ng patola naman.. Pagproprotesta ng isip ko.

"I don't need anything from you Ms. Saavedra.... Silver Demonteverde doesn't need anything from penniless frigid old maid like you...." Aray naman, kung makalait naman bottomless. Talas talaga ng dila nito. Ang sakit mag salita, pero napaka gwapo niya talaga pag ganyan siya ka demonyo.. I mean makatitig.... Mga salitang dumuduyan sa isipang ko habang nakatulala sa kanya.

"On the contrary, it is you who needs me". I could sense sensuality sa bawat bigkas ng labi niyang habang titig na titig sa akin. Napanganga ng bahagya ang aking mga labi ng mag tagpo ang aming mga mata. Parang may magnet ang mga mata niya at hindi ko man lang nagawang kumurap. Kanina lang ay nawala na ang ganitong pakiramdam, pero bakit parang habang lumalapit siya ay muli na naman akong binabalot ng umaapoy na pag nanasa.

"Yes...., I..... need.... you". Tulala at slow motion kong sagot. Then I unconsciously swallow a lump because I feel thirsty of something I couldn't put to words..... He moved even closer with eyes piercing into mine like seeking the deepest part of my soul.

Madami na akong taong nakasalamuha, at samot-saring emosyon na ang napag-aralan kong kontrolin upang maihiwalay sa tunay kong damdamin. Pero, sa pag kakataon ito hindi ko magawang kontrolin ang mga emosyon tinatanggap ko mula kay Mr. Silver Demonteverde. May mga pagkakataon hindi ko mabawi ang tunay kong damdamin, I couldn't hamper his emotions. He's too strong for me, and he overpowers mine.

I took a deep breath for several times so I could regain my sanity. Natauhan naman akong bigla at naisip ang mga salitang binitiwan ko kaya, "I mean, I mean...when I said N-NEED..... I mean f-favor, and... and when I said Y-YOU, I mean, well I mean....eerrrrmm, as the owner of the b-building... the lot." Nauutal at pahina ng pahina kong sagot dahil kinakapos ako ng hininga.

Patuloy ang mabilis na pintig ng puso ko at ang pag taas baba ng dibdib ko dahil sa kahirapan ng aking paghinga, "D-Do you have any idea how e-exhausting it is to talk to you Mr. Demonteverde? Para po akong tumatakbo sa marathon." Pilit na ngiting sabi ko. Pinagpapawisan na rin ako at nakakaramdam ng pangangatog ng tuhod habang hindi maalis ang aking tingin sa kanyang mga mata. Bakit ba parang napaka-init ng paligid samantalang nakabukas naman ang aircon?

"We haven't got to the part were you lay naked on my bed....." Hinawakan niya ang aking baba at inilapit ang kanyang mga labi sa aking tenga. Nararamdaman ko ang mainit niyang hininga. Parang tambol na dumadagundong ang lakas ng pintig nang puso ko. Higit sa lahat parang biglang may dose-dosenang paru-paro ang lumilipad sa aking sikmura. Para na rin akong inaapoy ng mataas na lagnat sa init hatid ng pagbulong niya sa aking tenga.