GARNET VRIELLA SAAVEDRA (Mine To Steal - 2) Completed

Smart

SILVER'S POV:

Up until now, malaking puzzle pa rin sa aking ang babaeng iyon. I couldn't find any flaws with regards to her records. Even her everyday routine seems to be perfectly boring. But, her ability...? Somehow, it's a big question mark for me.

The way she reads people... At ang paraan niya nang pagkakaalam ng mga bagay sa paligid niya, It only means she was trained and molded for these. Hindi basta basta nagagawa ng isang boring na tao ang mga bagay na ito. I know it is not the easy to achieve this kind of skills. I even took training and research to be able to read people. She couldn't possible learn this talent from school. Also base on her file she didn't finish her studies. She stopped studying when her parents died.

Patuloy kong binabasa ang files niya. "There's something missing here... She can't be that good, and she can't be that smart either."

Mabilis kong ibinato sa aking lamesa ang folders na hawak ko sa inis. "Whatever it is you're hiding, I will surely find out". I muttered.

I look at my wristwatch. It's almost 9:00 p.m. I need to go to Oversight and discuss the new mission with Richard. Tumayo na ako at lumabas ng aking opisina.

"Robert, sa main entrance na kita hihintayin".

"Yes, sir". Tumalima naman ito agad.

Palabas na ako ng main entrance nang makita kong kausap ng guard ang babaing kanina lang ay iniisip ko. She was smiling habang inaabot ang isang tasa ng kape sa guard, na noong una pa lang ay alam kong malapit na siya. Pinagmasdan ko siya. Naka saklay pa rin ito. Sa isang linggo pa ang schedule niya sa doctor para maalis ang cement ng kanyang paa.

As always, she has that beautiful smile that can brighten up people around her. Her long black hair is black as the night, and it will definitely enchant you to touch and admire its beauty. I shook my head. This is unbelievably wrong! I hissed inside my head.

"Alam mo Garnet. Naku, laking pasalamat ko sa Dios". Masiglang sabi ng may edad ng guard sa kanya.

"Bakit naman po". Magiliw na sagot nito.

"Aba'y lahat ng gwardya at mga empleyado rito na may katandaan na, at pati yung mga undergrad ay pinaalis na".

"PO! Ano pong dahilan?" Nag aalala bigla ang mukha nito.

"Hindi ko rin alam, simula kasi nang ang bunsong anak ni senior Luis ang humawak ng building na ito ay napakalaking rigudon ang naging pagbabago. Yung ibang empleyado pinag-early retirement, ang iba naman ay nailipat sa hospital ni Ma'am Marigold o kaya sa agency ni sir Bronze".

"Kawawa naman po sila. Salamat naman po sa Dios at hindi kayo nakasama. Kung nagkataon malulungkot talaga ako tatay Danny". Napakabilis na nag bago ang aura nito. Ngayon ay para na itong iiyak.

"Naku.. Garnet anak, huwag ka nang mag alala. Dahil, wala naman akong natanggap na memo na pinapaalis na ako. Kaya nga nagpapasalamat ako sa Dios at hindi ako naibilang sa mga pinaalis". Pagpapanatag loob ni Guard Danny sa kanya. Ngumiti naman ito ng pilit. Halatang nag-aalala para sa matanda.

"Eheerrrm". Napatingin silang dalawa sa akin.

"Good evening po sir". Bati nang may katandaan nang guard sabay tayo ng tuwid. Hindi ko siya pinansin. Agad kong tinignan ang babaing kausap niya.

"You... What are you doing here?" Pormal ko lang na sabi sa kanya. Hindi ko magawang magalit dahil sa kalagayan niya.

"Ah, sir wala naman po ako sa loob nang building mo. Nasa labas po ako kaya, wala po kayong dapat ikasimangot". Turo niya sa kinatatayuan niya. Pilosopo!