GARNET VRIELLA SAAVEDRA (Mine To Steal - 2) Completed

Disheartened 2.0

KW's Note:

·Vote. Comment. Share

Dedicated to: @SalveyHerras & _patchiii_

SILVER'S POV:

Magkapanabay kaming dumating ni Robert sa lugar kung saan nandoon si Vriella. Sa aming paglalakad ay nakita namin ang tatlong kalalakihan na may pinagtutulungan lalaki. I gave Robert an instruction to take care of the three goons as I continue the search for Vriella. Iniwan ko si Robert at tuluyang lumakad patungo sa kabilang dereksyon.

It didn't take long to know where Vriella was. I heard the loud voice of a man scolding someone. Nakita ko ang marahas na pag hampas ng lalaki kay Vriella sa pader. Right there and then I wanted to shoot him. Unti-unti niyang inilalapit ang mukha niya kay Vriella.

I grit my teeth and said to myself, "You're a dead man, you son of a b!tch."

Ayoko sanang makita ako ni Vriella hanggat wala pa sa akin ang paraan kung paano maibabalik ang koneksyon nya sa akin. Gusto kong sa muli naming paghaharap ay malaman at maramdaman niya na totoo at malinis ang hangarin ko para sa kanya.

Ngunit mukhang hindi ito mangyayari, dahil sa mga oras na ito ay nais kung nang durugin sa harapan niya ang lalaking nananakit sa kanya. Mabilis ang bawat kilos kong dumakot ng mga bato.

I grin. Bakit nga hindi, matagal ko na rin naman hindi ito ginagawa. I took one stone, aim at the target, swing my arms, and threw the stone directly to the man's forehead. Bulls' Eye!!!

Dahil matulis ang mga kanto ng graba, agad na dumugo ang noo ng lalaki. Dahil doon ay binitiwan niya si Vriella. Hindi ako tumigil sa pambabato sa kanya. May kabobohan din itong taglay sapagkat hindi niya ako makita.

This gave Vriella a chance to escape, I saw Vriella run away from the guy. However, the man manages to follow her. He grabs her like a rag doll.

I said to myself. That's it! I'm sending you back to hell you f*king assh*le ! I rushed myself out from where I'm hiding and shouted.

"LET. HER. GO."

He didn't look at me. He move slowly thinking he could trick me. Basang basa ko na ang mga galaw niya. Bago pa niya mabunot ang baril niya at agad kong winasiwas ang kamay niya sabay hablot sa baril na nasa kanyang tagiliran. Agad kung ihinampas sa pag mumukha niya ang kanyang baril. Putok at duguan agad ang kanyang bibig. Hindi pa ako nakuntento. sunod-sunod ang ginawa kong pag hampas ng baril sa kanyang mukha. Ilang ulit ko rin siyang tinadyakan at sinuntok.

"Hayop ka! Nagkamali ka ng babaing sasaktan, Tarantado ka!" Gigil na gigil ako sa galit. Itinutok ko ang baril sa kanya.

"Wag po, maawa na po kayo sa akin. Parang awa nyo na may pamilya po ako" Pagmamakaawa niya. Pagapang siyang lumuhod sa aking harapan. Umiiyak, nauutal at namimilipit sa sakit habang humihingi ng kapatawaran at awa.

"Wag nyo po akong patayin sir. Patawarin nyo po ako, Hindi na ako uulit, wag nyo lang akong patayin. parang awa nyo na. May mga anak po ako."

"Hindi kinakaawaan ang isang katulad mo. Tarandato ka" Inilapit ko sa sintido niya ang baril.

"Walang karapatan mabuhay ang mga katulad mong salot sa lipunan".

"Maawa na po kayo, may mga anak po ako. Maawa na po kayo sir." Nakapikit ang mga mata at takot na takot nitong pagmamakaawa.

"Mas kawawa sila kung bubuhayin kita." Sabay sa pagkalabit ko gatilyo ang biglang lapit at pagharang ni Vriella ng kanyang sarili sa lalaking kanina lang ay nais siyang gawan ng kahayupan. Umalingawngaw sa buong paligid ang malakas na putok ng baril.