friend of harry potter en de orde van de feniks

leren uit boeken?

De volgende dag zijn loena en ik op weg naar de grote zaal. Onderweg komen we Harry tegen. 'Heey Harry, ben jij ook benieuwd naar de nieuwe lerares verweer tegen de zwarte kunsten?' Vraag ik. 'Nou,' zegt Harry, 'ik ken haar helaas al. Ze werkt voor het ministerie, en wist je nog die keer dat ik je vertelde over een mollige vrouw die perkamentus beschuldigde?' Ik knik. 'Dat was zij.' 'Dat meen je niet!' Zeg ik verbaasd. 'Toch is het zo.' 'Mischien is ze wel aardig in de klas.' Zegt loena. 'Mischien, maar ik denk het niet.' Zegt Harry. Inmiddels zijn we al in de grote zaal. Harry gaat aan de tafel van griffoendor zitten en loena en ik aan de tafel van ravenklauw.

We zitten in het klaslokaal verweer tegen de zwarte kunsten. Professor omber is er nog niet. Ik zit naast Hermelien, want loena was toen we op weg waren naar het lokaal gestruikeld. Ze had pijn aan haar voet ik denk dat het gekneusd is, dus toen heb ik haar naar madam Plijster gebracht. Padma en parvati patil spelen met een papieren vogel. Ze laten hem door het lokaal heen vliegen en de jongens proberen hem steeds te pakken. Opeens verbrand de vogel en valt neer op de tafel van Hermelien en mij. Dan horen we een kuchje achter ons. Iedereen draait zich om en professor Omber glimlacht tevreden. Ze loopt naar het bord en schrijft er met haar toverstok iets op. Ik kan het bijna niet lezen door haar handschrift. Er staat: verweer tegen de zwarte kunsten, een terugkeer naar de basisprincipes. Ik wil net mijn toverstok en boek pakken als professor Omber zegt: 'je toverstok en boek hebben jullie niet nodig.' Een beetje teleurgesteld doet iedereen zijn toverstokken weg. 'Jullie krijgen boeken van mij', zegt Omber. 'En denk aan mijn spreekwoord! Studeer hard, en je wordt beloond.' Met een zwiepje van haar toverstok komen de boeken aangezweven. Er staat op: magische verdedigingstheorie door Wilbert Lepelaar. 'Sla pagina 5 open en begin met lezen, ik wil niemand horen praten!' Zegt Omber. Ik blader zonder dat ze het ziet even door het boek en er valt me iets op... er staat niets in over het gebruik van spreuken! Ik steek mijn hand in de lucht. 'Wil je iets vragen over het hoofdstuk?' Vraagt Omber. Nee, ik wil iets vragen over de doelstelling van uw les programma.' Ze kijkt me zuur aan. 'En uw naam is?' 'Sara Ravenklauw.' 'Nou juffrouw Ravenklauw, als u de doelstelling goed leest, geloof ik dat ze heel duidelijk zijn.' 'Dat vind ik niet. Er staat helemaal niks in over het gebruik van verdedigingsspreuken.' 'Het gebruik van verdedigingsspreuken?' Herhaald Omber met een lachje. 'Ik kan me eerlijk gezegd geen enkele situatie voorstellen waarin u tijdens deze les een verdedegingsspreuk zou moeten gebruiken, juffrouw Ravenklauw.' 'Maar wat als we worden aangvallen?' Zegt Harry. 'Aangevallen? Wie wil kinderen zoals jullie nou kwaad doen?' Zegt Omber. 'Ik weet niet, misschien... heer voldemort.' Iedereen schuifelt ongemakkelijk bij het horen van die naam. 'Meneer potter, er is jullie verteld dat een zekere duistere tovenaar is teruggekeerd, maar dat is gelogen!' Zegt Omber. 'Het is niet gelogen ik heb hem zelf gezien!' Roept Harry boos. 'Nablijven, meneer Potter!' Roept Omber, die nu ook kwaad wordt. 'Ik verwacht u om 7 uur vanavond.' 'Maar het klopt dat voldemort is teruggekeerd! Carlo Kannewasser is toch niet zomaar uit zichzelf dood gevallen!' Roep ik boos. Omber kijkt me zuur aan. 'De dood van meneer Kannewasser was een tragisch ongeval. En u kunt ook nablijven, net als meneer potter.' Met die woorden gaat ze weer achter haar bureau zitten met een zelfvoldane grijns. Harry en ik kijken Omber woest aan. Als blikken konden doden, dan was ze nu dood geweest.