friend of harry potter en de orde van de feniks

Groemp

'Eeeh, Hagrid? Waarom gaan we het verboden bos in?' Vraag ik. 'Dat- dat zien jullie zo wel.' Hij kijkt achterom als er opeens luid gebrul opstijgt uit het stadion. 'Hé- heeft er iemand gescoord?' 'Dat zal Ravenklauw wel zijn' zegt Harry somber. 'Goed zo... Goed zo...' zegt Hagrid afwezig. 'Da's prima...' 'Hagrid, je hoeft niet omdat ik erbij ben dat te zeggen. Ik mag dan wel van Ravenklauw zijn, maar ik ben ook voor Griffoendor' vertel ik, terwijl we moeite moeten doen om Hagrid bij te houden. 'Oké Sara, we moeten trouwens die kant op.' Hij wijst met zijn hoofd richting een open plek. 'Nou Hagrid, het is hier wel erg donker, wacht even.' Hermelien pakt haar toverstok en Harry en ik volgen haar voorbeeld. 'Lumos.' Fluisteren we en de plek wordt verlicht. Hagrid draait zich naar ons en zegt: 'nou, het zit zo. Waarschijnlijk wordt ik binnenkort ontslagen. Want Omber verdenkt mij ervan dat ik Delfstoffers naar binnen heb gesmokkelt. Maar, jullie moeten me helpen, ik kan niet weg van Zweinstein zonder over hem te vertellen...' Harry kijkt hem verbaasd aan. 'Hagrid, over wie heb je het?' Dan klinkt er luid gekraak van brekende takken en komt een grote reus tevoorschijn. 'Hagrid! Wat...' roep ik geschrokken. Dan draait de reus zijn hoofd in mijn richting. Hij grijpt naar me met zijn hand en tilt me op. Ik slaak een gil. 'Sara!' Roept Hermelien geschrokken en pakt een tak die op de grond ligt. De reus heeft het gezien en pakt ook Hermelien vast. 'Heeeeeelp!!! Harry, Hagrid, doe iets!' Roept ze en probeert zich los te wurmen. 'Groemp! Zet ze neer!' Roept Hagrid, maar de reus, die dus blijkbaar Groemp heet, luistert niet. 'Groemp! Laat me nou niet boos worden! Het is niet aardig wat je nu doet!' Harry pakt de stok die Hermelien heeft laten vallen en slaat die tegen het been van Groemp. De tak breekt en hij wordt naar achteren geschopt door Groemp. 'Harry!' Roep ik geschrokken en sla op de hand van Groemp om los te komen. 'Het spijt me, mijn halfbroer kan nogal enthousiast zijn' zegt Hagrid en kijkt verontschuldigent. 'HALFBROER!!!' roepen we met z'n drieën tegelijk. 'Ja, ik kon hem niet achterlaten bij die andere reuzen en...' 'wacht even, je bent bij de reuzen geweest!' Roept Harry. 'Wel... ja, maar hoe dan ook, ik heb hem daar weggehaald, want hij is nogal klein, ook al toen hij jong was. Als hij de 5 meter haalt, is 't veel-' 'ja, hij is echt heel klein!' roept Hermelien met een met een soort hysterisch sarcasme. 'Bijna een lilliputter!' 'Maar hij kreeg op z'n donder van de andere reuzen, ik kon hem gewoon niet achterlaten...' ik zucht. 'Hagrid, ik begrijp het wel, maar is het wel zo verstandig om hem in het verboden bos te laten?' 'Waar moet hij anders heen? En ik heb hem stevig vastgebonden.' Nu pas zie ik dat Groemp inderdaad is vastgebonden. 'Hoe dan ook, kun je ons nu ALSJEBLIEFT naar beneden halen!' 'Oké oké, Groemp! Laat ze los.' Maar Groemp is alleen nog maar bezig met ons. Hermelien wordt het duidelijk zat. 'Groemp, zet- ons- neer!' Hij lijkt even overdonderd door de strenge aanpak van Hermelien. Uiteindelijk zet hij ons weer neer. Harry trekt ons vlug naar achteren en duwt ons achter een boom, zodat Groemp niet meer bij ons kan. Groemp loopt naar een stapel met afval en haalt er een stuur van een fiets en een verroeste koe bel uit. Hij loopt naar ons toe en legt het voor hem neer. Een beetje twijfelend komen Hermelien en ik achter de stam vandaan en pakken het op. Hermelien heeft het stuur en ik de koe bel. Hermelien drukt op de bel dat op het stuur zit en ik rammel met de koe bel. Groemp klapt enthousiast in zijn handen en neemt het weer van ons over. Hermelien en ik moeten er om lachen. 'Eigenlijk is hij best lief' zeg ik en klop Groemp op zijn been. 'Als ik weg ben, moet iemand hem verzorgen en met hem praten. Willen jullie dat doen?' We kijken elkaar geschrokken aan. 'Nou, eeeeh... we zullen zien wat we kunnen doen' antwoord ik maar. Hagrid glimlacht. 'Dankje Sara, jullie zijn echt goeie vrienden.' We nemen afscheid van Groemp en lopen terug naar het zwerkbal veld. Er klinkt gejuich en geschreeuw. Ook klinkt er weer het o zo bekende liedje van de Zwadderaars. 'Wemel is onze vrind, Wemel is onze vrind, hij heeft aan de Slurk geen kind, Wemel is onze vrind...' 'het is toch niet te geloven!' Roep ik boos en stampvoet richting de plek waar het liedje vandaan komt. 'Op Wemel vertrouwen wij blind, hij dekt zijn ringen steeds gezwind, daarom zingt Griffoendor eensgezind: Wemel is onze vrind.' Hu? Griffoendor? Wacht eens even... Allemaal Griffoendors komen de hoek om en dragen Ron op hun schouders. 'Ron!' Roep ik blij. 'Sara! WE HEBBEN GEWONNEN! WE HEBBEN DE ZWERKBAL CUP!'