faunaat

222 24 5
                                    

De volgende ochtend tikt er zoals verwacht een uil op mijn raam.

Lieve Sara,

Bedankt voor de bonbons, ze waren overheerlijk. Ja, waren. Je adelaar Leila luste er ook wel pap van. Vlak nadat ze het pakketje had bezorgd begon ze er al van te eten, waardoor ik erg moest lachen. Hoe dan ook, nu is het tijd voor jouw cadeau. Ik weet dat je heel graag een faunaat wil worden, en als het zover is, je heel graag een witte wolf wil zijn. Ik vind dat je nu oud genoeg bent, dus ik heb je een boek over faunaten en een toverdrankje gestuurd. Het toverdrankje zorgt ervoor dat je snelle kunt transformeren. Probeer maar. Dit is mijn kerstcadeau voor jou, ik hoop dat je er heel blij mee bent.

Liefs, je moeder.

Ik sta met grote ogen naar de brief te kijken en langzaam dringt het tot me door. Ik kan een faunaat worden! Ik ga het meteen proberen! Ik leg de brief aan de kant en pak het boek. Na het een tijdje bestudeert te hebben denk ik wel dat ik het onder de knie heb. Ik neem het drankje in (die smaakt naar pruimen) en ga in het midden van de kamer staan. Nadat ik  een aantal keer geprobeerd heb om me te veranderen, is het me eindelijk gelukt. Ik kan mezelf nu volledig in een witte wolf veranderen. Ik zoek de spiegel op die in de hoek van de kamer staat en bekijk mezelf. Echt Super! Dan gaat de deur opeens open en staat Hermelien in de deuropening. Ze slaakt een gil en snel transformeer ik weer in mezelf. 'Hermelien! Rustig! Ik ben het!' Hermelien legt haar hand op haar hart en zucht opgelucht. 'Gelukkig, ik dacht even dat er een wolf in onze kamer zat! Zeg, hoe ben je een faunaat geworden?' Ik wil het net gaan uitleggen als Ron, Harry en Sirius binnen komen gestormd. 'Hermelien! Is er iets mis?!' Vraagt Ron. Hermelien schud haar hoofd. 'Nee hoor, ik schrok alleen van Sara. Ze is een faunaat geworden.' Sirius kijkt me geïnteresseerd aan. 'Echt waar? In welk dier?' Ik grijns en verander me weer in een wolf. Ze kijken verbaasd en lachen als ik een paar rondjes door de kamer ren. Sirius verandert zichzelf ook. Het ziet er nogal grappig uit, een zwarte hond en een witte wolf. Na uitgelegd te hebben hoe ik een faunaat ben geworden, is het toch echt weer tijd om naar Zweinstein te gaan. We nemen afscheid van iedereen en gaan op weg naar het station van Londen.

'Zoeken jullie maar alvast een plekje, wij moeten nog even langs de andere klassenoudsten' zegt Hermelien en ze loopt samen met Ron weg. Harry en ik zoeken een coupé uit en gaan daar zitten. Helaas is de rust niet voor lang, want Malfidus opent de deur van onze coupé. 'Wat moet je Malfidus? Je hoort nu bij de andere klassenoudsten te zijn' zegt Harry boos. 'Hou je manieren Potter! Vergeet niet dat ik punten van jullie afdeling kan aftrekken! Want dat is nou eenmaal voor belangrijke personen weggelegt!' Ik lach. 'Bedoel je daar jezelf mee, malfidus?' Hij wordt langzaam rood van woede. 'Wat! Hoe durf je! Ik zal jou eens...' 'jij zal helemaal niets Malfidus!' Roept een stem achter Draco. Het is Marcel. 'Laat haar met rust!' Marcel pakt zijn toverstok en Draco doet hetzelfde. 'Wat doe jij hier Lubbermans!' 'Dat gaat jou niets aan, ik wil dat je haar nu met rust laat of anders dwing ik je!' Draco lacht. 'Meen je dat? Ik zou maar oppassen, want ik heb je zo...' 'Expelliarmus!' Draco kreeg niet eens de tijd om zijn zin af te maken, want Marcel heeft hem al ontwapend. Hij kijkt verbaasd naar zijn hand waar eerst nog zijn toverstok zat. 'Hier krijg je spijt van Lubbermans' zegt hij en loopt weg. 'Bedankt Marcel' zeg ik blozend. Hij knikt verlegen en loopt dan weer weg. Harry stoot me aan. 'Nou, dat is voor het eerst dat Marcel voor een meisje opkomt.' Hij grijnst. Ik rol met mijn ogen en pak een boek uit mijn koffer. 'Zoek er maar niets achter...'

friend of harry potter en de orde van de feniksWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu