friend of harry potter en de orde van de feniks

gevecht op het ministerie

Een zwart gedaante loopt naar voren. 'Weet je Potter, je moet echt eens het verschil weten tussen dromen,' hij gaat met zijn hand naar zijn masker en doet hem af, 'en werkelijkheid.' Het is Lucius Malfidus. Daar herkende ik die stem dus van. Nu komen er ook andere dooddoeners van alle kanten. 'Ik zei toch dat het een val was' zeg ik scherp tegen Harry. Harry negeert me en richt zich tot Lucius. 'Waar is Sirius?' Een kakelende lach schalt door de gang. 'Waar is Sirius? Hij denkt ook nog echt dat hij hier is!' Een vrouw met krullend, lang zwart haar tot over haar ogen verschijnt in het licht. Ik hoor hoe Marcel een vreemd piepend geluidje maakt. Ik ken haar ergens van... plots weet ik het weer. Het is een van de ontsnapte doodoeners uit Azakaban, Bellatrix van Detta. Ik grijp Marcels hand en knijp er gerust stellend in. Het oog van Bellatrix glijdt naar Marcel. 'Kijk eens aan, daar hebben we Lubbermans. Hoe gaat het met je ouders?' 'Geweldig, want ik ga ze nu wreken!' Marcel wil een spreuk afvuren maar Harry houdt hem tegen. 'Op mijn teken vuren jullie een spreuk af, ik zeg wanneer. Geef dit door!' Ik knik en vertel het aan de rest. 'Geef mij die bol!' zegt Lucius en rijkt er met zijn hand naar. Harry houdt hem dreigend boven de grond. 'Als je dichterbij komt, laat ik hem vallen!' Lucius twijfelt even, maar glimlacht dan hatelijk. 'Je bluft, wil je dan niet weten wat er op staat?' Harry schuifelt ongemakkelijk. 'Wil je niet weten... wat er die nacht werkelijk gebeurd is? Waarom je vader en moeder zich hebben opgeofferd? Ik kan het je vertellen, als je mij die bol geeft.' Ik kijk hem woedend aan. 'Leugenaar! Geloof hem niet Harry!' Harry twijfelt. 'Ik heb jaren gewacht op de waarheid.' Lucius kijkt medelevend, ook al kun je zien dat hij het niet meent. Als we nu niet omringd waren door dooddoeners en niet in deze benauwde situatie zouden zitten, zou ik het grappig hebben gevonden. Harry kijkt Lucius uitdagend aan. 'Maar ik kan nog wel wat langer wachten. NU!' Ik begrijp dat dit het teken is en iedereen roept: 'paralitis!' De dooddoeners weten de spreuk te ontwijken en zijn plots verdwenen. 'Verspreiden!' Roept Harry en rent samen met Hermelien rechtdoor. Ginny en Ron gaan naar rechts en ik, Loena en Marcel rennen naar links. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe een van de dooddoeners achter ons aan komt. Ik draai me om en roep: 'rictumsempra!' De dooddoener vliegt naar achter en verdwijndt in het donker. Plots verschijnt er een dooddoener vlak voor Loena en geeft haar een slag met zijn vuist. Ik wordt boos en vuur een spreuk op hem af, maar die ontwijkt hij. Net op het moment dat hij mij wil aanvallen roept Marcel: 'petrificus totalus!' De dooddoener verstijft helemaal en Marcel helpt me omhoog. 'Dankje Marcel. Goed gedaan.' Daarna rennen we samen met Loena verder. In de verte zie ik Harry en Hermelien, die richting ons rennen. Als we elkaar berijken, komen Ron en Ginny plots van rechts aanrennen. Hermelien slaat een gil en Ginny bots hard tegen mij aan. 'Sorry, gaat het?' Ik knik. Opeens verschijnt een dooddoener achter haar. 'Ginny! Achter je!' Roep ik. Ze draait zich met en ruk om. 'reducto!' De dooddoener vliegt heel ver naar achter en er verschijnt een fel licht. De dooddoener is tegen een van de rijen met de bollen aangeknald en de rijen vallen wankelend om. De bollen vallen van de planken en spatten kapot. Er ontstaat een soort domino. De eerste rij botst tegen de tweede en die weer tegen de derde. 'RENNEN!!' Roept Harry. Loena staat nog naar het tafereel te kijken. Ik pak haar hand en trek haar mee. 'Daar is een deur!' Roept Ron en wijst naar een deur aan het einde van de gang. Harry opent hem. We staan voor een diepe afgrond. 'En nu?' Vraagt Loena. De vallende rijen komen steeds dichterbij.'Springen!' Harry springt naar beneden samen met Hermelien en Ron. Ginny en loena springen ook. Marcel kijkt een beetje angstig. Ik pak zijn hand. 'We doen het samen! 1..2..3!' We springen en schreeuwen het uit. Onder me hoor ik Hermelien een spreuk zeggen. 'Argeo momentum!' Vlak voordat we de grond raken hangen we stil. 'Phoe, dat was op het nippertje!' Zegt Ron en kijkt om zich heen. 'Wat is dat voor een vreemde poort?' Ron heeft gelijk. In het midden van de kamer staat een grote poort, met een soort vreemde doorzichtige sluier. Dan klinken er uit het niets stemmen. 'Eeeeh, jongens... of ik word gek, of ik hoor stemmen uit de poort.' Loena loopt er ook naar toe en luistert. 'Je hebt gelijk! Ik hoor ze ook!' Ook Harry en Marcel luisteren, alleen Hermelien, Ginny en Ron niet. 'Welke stemmen? Ik hoor niets' zegt Hermelien en spitst haar oren. Boven ons klinkt een harde knal. 'Ga achter me staan! En hou je toverstokken gereed!' We doen wat Harry zegt en we kijken gefocust om ons heen. Uit het niets verschijnen er zwarte wolken die ons insluiten. Ik probeer me te verdedigen, maar voel hoe ik wordt vastgepakt en meegesleurd. Als ik weer zicht heb, zie ik dat de rest ook wordt vastgehouden, behalve Harry, want die staat in het midden met Lucius. Ik kijk naast me en zie Marcel, die stevig wordt vastgehouden door Bellatrix. Hij kijkt me angstig aan en ik gebaar dat het goed komt. 'Dachten jullie nou echt, dat jullie het zouden kunnen opnemen tegen volwassenen?' Lucius lacht. 'Goed Potter, aan jou de keus. Als jij mij de bol nu niet onmiddellijk geeft, zie je je vrienden nooit meer levend terug...'