friend of harry potter en de orde van de feniks

terzielers

De volgende dag loop ik naar de grote zaal om te ontbijten. Vandaag zal Loena gelukkig ook weer mee kunnen doen met de lessen, dus daar ben ik blij om. Ron en Hermelien zitten aan de tafel van Griffoendor, maar Harry is er nog niet. Net op het moment dat ik wil gaan zitten komt Harry de zaal in gelopen. Hij loopt naar Hermelien en zegt iets tegen haar met een schuldige blik. Alleen kan ik niet verstaan wat hij zegt, want ik hoor een hoop gekibbel uit de gang komen. Nieuwschierig loop ik er naartoe, net als meer dan de helft van de zaal. 'Ik wil niet dat u mijn leerlingen zo behandeld!' Roept professor Anderling boos. 'Dat bepaal ik zelf wel!' Roept Omber terug. 'En als u het niet eens bent met mijn beslissingen, dan bent u het ook niet eens met het ministerie! Dus ook niet met de minister zelf en ik ben hem altijd trouw!' Professor Anderling doet een stap naar achter en zegt met een stem die druipt van het sarcasme: 'trouw?' Omber gaat op de trap staan. 'Op Zweinstein is het nog erger dan ik dacht! Ik zal met Droebel moeten spreken over dit!' En met die woorden loopt ze weg. Professor Anderling loopt de andere kant op. Ik wil haar eigenlijk nog vragen hoe ze weet dat Omber zoiets met leerlingen doet, maar ik bedenk me bij het zien van haar nijdige gezicht.

Die middag lopen Harry en ik in het grote veld voor de school. De les van Omber is uitgevallen, (wat me nogal tot zorgen baart) dus we hebben lekker een uurtje vrij. Helaas brand er nog steeds geen licht in Hagrid's huisje, dus dat betekent dat hij nog steeds niet terug is. Dan zie ik een schaduw over de grond glijden. Ik kijk omhoog en zie het vreemde soort paard dat de koetsen van Zweinstein trekt boven ons vliegen. Harry heeft eerst nog niks in de gaten, maar als het paard een hoge schreeuw laat horen kijkt hij ook. 'Sara... dat is dat vreemde paard van de koetsen!' 'Ik weet het, laten we hem volgen! Ik ben nu best nieuwschierig naar hem!'

Het paard landt op een open plek aan de rand van het verboden bos, waar nog zeker 10 van zijn soort staan! 'Mooie wezens hé.' Zegt een dromige stem achter me. Het is Loena. 'Loena wat doe jij hier?' Vraag ik. 'Ik kom hier wel vaker, ik geef ze meestal ook eten.' Ik kijk gefacineerd naar de paarden en ziet dat een van hen een klein veulentje heeft gekregen. 'Wat zijn het eigenlijk voor een beesten?' Vraagt Harry. 'Dat zijn terzielers, bijna niemand vind ze leuk omdat ze anders zijn.' Antwoord Loena. Eigenlijk kan ik me daar wel iets bij voorstelllen, maar als ik dat veulentje vrolijk zie rond rennen kan ik het niet laten om even te lachen. 'Maar...waarom kan bijna niemand ze zien?' Vraag ik meer aan mezelf dan aan Loena. Blijkbaar heeft ze mijn vraag gehoord. 'Alleen mensen die anderen hebben zien sterven zien ze.' Harry kijkt Loena met een vragende blik aan. 'Heb jij iemand zien sterven?' Vraagt hij verbaast. Omdat Loena zo droevig kijkt besluit ik voor haar antwoord te geven. 'Haar moeder. Ze heeft zichzelf per ongeluk opgeblazen...' we zijn alle drie stil. 'wat erg.' Zegt Harry uiteindelijk om de stilte te verbreken. Hij legt zijn hand op haar schouder. 'Kom, het volgende lesuur begint zo, we moeten terug.' Zeg ik. Ze knikken allebei en we rennen samen terug naar school.

Hijgend komen we aan bij de grote zaal. Zometeen moeten we nog drie trappen op...ik wil er niet aan denken! Ik kijk al hijgend omhoog en zie een lijst hangen met tekst erin. Ik ga dichterbij staan en lees wat er op staat. Met een geschrokken blik stoot ik Harry aan. 'eeehh Harry... kijk eens!' Harry kijkt en leest ook met een geschrokken blik hard op voor: 'Dorothea Omber is benoemd tot hoog ingenieur van Zweinstein.'

Heey iedereen! Zoals jullie weten zijn de scholen weer begonnen, dus dat betekend weer huiswerk en leer werk. Dus als ik een lange tijd niet kan schrijven dan komt het daardoor. Maar in het weekend zal ik schrijven (als dat kan) en als ik geen huiswerk heb dan zal ik het ook doen. Excuses voor het ongemak en nog veel plezier met de hoofdstukken!

PS. Ik wil iedereen bedanken die mijn boek leest!