friend of harry potter en de orde van de feniks

de strijders van Perkamentus

het is ijskoud buiten. De koude wind waait in mijn gezicht. ik ben samen met Harry, Hermelien en Ron opweg naar de herberg van Zweinsveld. Dat is de plek waar de mensen die mee willen doen met onze club moeten verzamelen. Harry loopt met een gezicht als een oorwurm achter ons aan, zo te zien heeft hij er niet veel zin in. 'Wie komen er allemaal?' vraag ik aan Hermelien. 'Loena, Fred, George, Ginny, Marcel en nog een paar anderen van de afdelingen Huffelpuf Griffoendor en Ravenklauw.' antwoord Hermelien. Met een plagerige blik op Harry vraag ik: 'komt Cho ook?' Hermelien begrijpt het en zegt ook met een plagerige blik: 'jaaaaa... volgensmij wel! nu je het zegt!' Harry kijkt verrast en blij op en begint opeens sneller te lopen. Als hij mij, Hermelien en Ron voorbij is gelopen, lachen we zachtjes. nu weten we het zeker, hij vindt Cho ontzettend leuk.

Ron duwt de deur van de herberg open. binnen is het lekker warm, maar het is er ook donker. 'Beetje een grauwe boel hier...'zeg ik. 'Ik weet het, maar dit is een van de weinige plekken in Zweinsveld waar Omber niet controleert.' verteld Hermelien. We gaan aan een tafel zitten en wachten op de rest. Gelukkig niet te lang, want na een tijdje komen Loena, Fred, George, Ginny, Marcel en Cho binnengelopen. Harry wordt helemaal rood als Cho naar hem glimlacht. Voorzichtig glimlacht hij terug. Na een tijdje komen er nog een paar van Huffelpuf, Ravenklauw en Griffoendor binnen, waaronder veel vriendinnen van Cho. Harry kijkt snel weg als ze allemaal direct naar Cho lopen. Als iedereen een zitplaats gevonden heeft (de herberg is niet zo heel groot) staat Hermelien op en begint te spreken. 'Ehh... hallo allemaal en fijn dat jullie er zijn. We weten allemaal dat we van Omber niet mogen toveren in de lessen en zelfs niet op school. Daarom leek het mij gepast om...' Maar verder komt ze niet want ze wordt onderbroken door een leerling van Huffelpuf. 'heb je echt met jeweetwel gevochten?' Harry staart voor zich uit en ik zie de herinnering van de dood van Carlo in zijn ogen verschijnen. 'Ik sta op en roep boos: 'Als jullie alleen maar daarvoor gekomen zijn kunnen jullie nu net zo goed vertrekken!' sommige mensen kijken me geschrokken en betrapt aan, maar toch blijft iedereen staan. Opeens verbreekt de zweverige stem van Loena de stilte: 'Is het echt waar dat je een patrones kan oproepen?' Iedereen is doodstil. 'Ik heb het hem zien doen.'zegt Hermelien. 'Ja, en hij heeft tegen jeweetwel gevochten in ons eerste jaar.' zegt Ron. 'En hij heeft met de basilsk verslagen.' zeg ik. Harry staat op en verteld: 'het klinkt allemaal geweldig, maar ik heb al die keren geluk gehad en meer niet.' 'Niet zo bescheiden Harry.' zeggen Hermelien en ik tegelijk. 'Nou, wie doet er mee?' vraag ik. Gelukkig gaan alle handen de lucht in. Hermelien pakt een blaadje en legt dat voor haar neer. 'Schrijf je voornaam en achternaam maar hier op. We moeten alleen nog een goede naam voor de club bedenken.' Iedereen denkt diep na. opeens schiet er een idee door mijn hoofd. 'De strijders van Perkamentus!' roep ik opgewonden. 'Goed bedacht! laten we dat doen.'

Even later lopen we op de houten hangbrug van Zweistein. 'Ik heb een munt gemaakt waarmee we kunnen communiceren en de tijden van de trainingen kunnen doorgeven.' verteld Hermelien. 'Alleen moeten we nog een plaats hebben waar we kunen trainen.' 'Het krijsende krot?' stelt Ginny voor. 'Nee dat is te klein.' zeg ik. 'Ach ja, we zien wel.' zegt Hermelien. 'Ik bedoel, het is toch best spannend om de regels te verbreken?' 'Waar is de oude Hermelien Griffel gebleven?' zegt Ron spottend. 'Ergens diep verstopt.' antwoord ze grijnzend, en lachend lopen we terug naar binnen.