He Is My Man

HIMM 7

Hininto na niya ang kotse sa tapat ng bahay namin. Hinatid kasi ako ni Steaven pauwi.

"Thank you, ha?" Sabi ko habang tinatanggal ko ang seatbelt ko.

"Wala iyon." Ngiti niyang sabi na nakahawak ang kaliwang kamay sa manibela at ang kanang kamay naman ay nasa handbrake.

Suddenly bigla akong nalungkot. Our night has ended. Aaaaw, nakakainis naman. Ayoko pa naman siyang iwan. Enebe.

Haay. Wala akong choice kundi bumaba. Hawak ko na ang pintuan ng kotse para buksan ito nang bigla niya akong pinigilan. Napatingin ako sa kanya.

"Thank you rin dahil sinamahan mo ako tonight." He said while still holding my arms.

"Y-you're welcome. I'll go ahead, mag-ingat ka sa pagdadrive ha?" My heart skipped a beat.

He smiled. "Yes, I will. Pumunta ka bukas ha? Huwag kang mawawala doon, may ipapakilala ako sa iyo." Binitawan na niya ako at humawak ulit sa manibela.

May ipapakilala siya sa akin?

"Oo naman, darating ako." Iyon na lang ang nasabi ko at binuksan ang pintuan ng kotse pero may gusto pa akong sabihin sa kanya.

I turned myself to him. "You know what? You are full of surprises." Nang sabihin ko iyon ay agad-agad akong bumaba ng kotse.

Bago niya pinaandar ang kotse ay narinig ko pang tumawa siya. He did pabebe wave bago niya paandarin nang tuluyan ang sasakyan. Hinintay kong mawala sa paningin ko ang kotse niya bago ako pumasok ng bahay.

Masaya akong pumasok sa gate ng bahay. Habang papalapit ako ng pintuan ay kumunot ang noo ko. Walang ilaw ang loob ng bahay. Ang dilim tuloy. Wala ba sina Madear?

Pinihit ko ang main door. Bukas naman. "Andito na ako!" Parang ako lang ang nakatira dito, ah?

"Madear!" Nasaan sila? Kasalukuyan kong tinatanggal ang sapatos ko. Ouch, my feet hurts.

Kinapa ko ang switch ng ilaw na nasa tabi ng main door at binuksan ito.

"Boo."

"Aaaah!" What the! Si Pancho! Ginulat ba naman ako?! Napahawak tuloy ako sa dibdib kong kumabog dahil sa gulat.

"Bwahahaha!" Bigla silang nagsulputan. Pati ba naman si Madear kasabwat?! Gahd!

"Ang epic ng mukha mo!" Wagas na tawang sabi ni Carlos. Take note, nakahawak pa siya sa tiyan niya.

"Aaaah!" Ginaya naman ito ni Pancho. Natawa tuloy ako. Naalala ko tuloy 'yung nangyari kanina. Nakakahiya talaga!

"Ya!" Napasigaw ako ng wala sa oras. Nagawa ko pa nga siyang ituro. Oh my mouth! Punong-puno ng Whicho ang bibig ko!

Because of that, he laughed sooo hard and napahataw pa siya sa mesa. Steaven Charls Cortez! Grrr!