He Is My Man

HIMM 43

"Pwede ba kitang maisayaw?"

Hindi ko na pinansin ang nakakatuwang reaksyon ng mga schoolmates namin bagkus ay tumango na lang ako.

Kasabay ng pagbigay ko sa kanya ng kamay ko sa nag-aalok niyang kamay ay tumugtog sa background music kanta ni Lauv na I Like Me Better.

Tumayo na rin ang iilan upang sumayaw kasama ang partner nila at napuno ng mga pares ang dance floor.

For the first time, naramdaman ko ang kamay niya sa beywang ko. Ang kamay kong nakapatong sa balikat niya at nakahawak din sa isa pang kamay niya.

First time kong makasayaw siya.

Naabutan kong nakatingin siya sa akin. Ningitian ko siya.

"Neoneun jinjja areumdapda." [You are so beautiful."]

"Neodo, jinjja jal saenggida." [You too, so handsome.]

He smiled and chuckled after. "Kamsahamnida." [Thank you.] He looked at me smiling and I smiled back. "I like me better when I'm with you." He chorused along with the music that it made me chuckled. I love him.

"Thank you for every thing, Steaven."

Sinandal ko ang ulo ko sa dibdib niya at ninamnam ang sayaw namin.

Minuto rin ang lumipas nang magsalita siya.

"I never thought it would feel so good dancing with you like this."

I looked at him. "I never thought this would happen."

"I won't regret loving you."

I sighed but smiled after. "But I regretted I became your bestfriend the day you hurted me because you love someone." His forehead creased. "But it would be more regretting if I stopped loving you and I didn't stop loving you. It actually grew and grew as days are passing by. I'm thankful to the Creator that you love me back. Knowing that makes me want to say 'God, I'm ready to die.'"

"But we still have the future. You can't say you're ready to die? Paano ako?"

I laughed. "I know. Gano'n ang pagmamahal ko sa iyo. Malaman ko lang na mahal mo rin ako ay parang minahal mo na rin ako ng buong buhay. Kaya..."

"Kaya?"

Sasagutin ko na sana siya nang makarinig kami ng ingay ng ibang mga kasama namin.

"Oh my God!"

"Hindi ba patay na siya?!"

"Bakit siya nandito?!"

Lahat ng tao ay gulat na gulat at umingay ang paligid dahil ang iba'y nagsisisigaw. Lahat nakatingin sa kanya at sa kanya lang.

Napako ako sa kinatatayuan ko nang makita ko ang isang babaeng akala naming lahat ay patay na.

"Please don't panic! This is me. I'm alive!" She said while holding on to her chest trying to make us believe that she really is. Naka-tshirt at pantalon lang siya kaya talaga namang mapapansin siya. Simple lang ang itsura niya dahil wala itong make-up at maikli na ang itim na buhok nito. Nagpatuloy ang hindi mapigilang takot at pagkagulat ng ilan. Maging ako ay ganon din at napako ang tingin sa kanya.