Despicable's Charm

DC-56

CHAPTER 56.

Tumayo ako at pinahid ang luha 'ko. Hindi ako makapaniwala na after 6 months ay makakausap ko na ulit siya.

"Congrats,"

"How are you?"

Magkasabay kaming nagsalita. He chuckled, "How are you?"

I'm broken. I'm sad. I'm hurt. "I'm okay. Congrats pala," I smiled. "I'll still vote for Congressman. M-malapit naman na ako mag 18. You still have my support. Basta... Ninang ako ha?" Parang dinurog ang puso 'ko sa sinabi 'ko. Alam 'kong masakit, pero mas may sasakit pa pala sa sakit na nararamdaman 'ko.

The pain is unbearable. Putangina. Gusto 'kong sumigaw. Gusto kong mawala nalang. Ang sakit. Ang sakit sakit.

"Oonga pala. Advance happy birthday, Charlemagne. Bakit hindi ako invited?" He raised his eyebrow at nag-pumamulsa.

"Ah.." Kumuha ako ng invitation at inabot sakanya. "Sana makapunta ka.. K-kayo ni ano... Ni Vieve. Sa bayleaf lang 'yan." Ngumiti ako sakanya.

Gusto 'ko siyang hagkan. Gusto 'ko siyang halikan. Miss na miss 'ko siya. Prime.... Hay.

"Expect us there." He smiled.

"S-saan pala ang wedding niyo? I mean... 'Sang church?"

"The cathedral at Taguig..."

Bumuhos lahat ng memorya namin ni Prime. Sa harap ng simbahan na iyon, habang may ikinakasal ay pinangako niyang pakakasalan niya ako. Ako at ako lang.

Anong nangyari ngayon? Ibang bride ang hihintayin niya sa altar.... Shit.

"Ah, doon... N-nice! A-ang ganda 'don," pinahid 'ko ang luha 'ko at nagiwas ng tingin sakanya. "S-shet, napuwing ako.."

"Let me," he cupped my cheeks at tinitigan akong mabuti.

God! I wanna kiss him! Miss na miss ko siya! Hindi 'ko na napigilan ang sarili 'ko at nagbreak down na ako. Hindi ko kaya yung sakit. I was hurt before, but not this much. The pain is everywhere. The pain invaded me. This pain has no cure.

"Prime mahal na mahal parin kita. At hanggang ngayon nasasaktan padin ako dahil sa katangahan 'ko. S-sabi 'ko magpapaka mature muna ako para sayo. Para naman deserve kita just as you deserve me. Para may maipagmalaki ako sa parents mo. Para bagay na bagay ako sayo pero ... I think it's too late to go back now... Y-you're getting married. I see, you deserve her. Meron siya nung mga bagay na wala ako. She's easy to love... Isn't she? Kahit nasasaktan ako tatanggapin ko kasi ang tanga 'ko eh. Nasa akin ka na, iniwan pa kita. But that's alright. I don't regret leaving you because.." Huminga muna ako ng malalim dahil muntik na akong kapusin ng hininga sa sobrang sikip ng dibdib 'ko. "I don't deserve you.."

Diretso lang ang tingin niya sa akin. His eyes are cloudy and dark. Alam 'ko... Galit siya sa akin. Who wouldn't?

"I'm sorry for... Crying." I faked a laugh. "Atleast ngayon may proper closure na tayo.. I mean, I can finally say I have to move on. I will move on, Prime. And I promise, ipagmamalaki mo ako sa mga anak mo. I will be a better person because you taught me how..." Anak... Muling nadurog ang puso 'ko. "Dumating ka sa buhay 'ko para maging lesson. Thanks for that. But unfortunately, just a lesson. You're not meant to stay. And it sucks."

"Charm-"

"No, don't say anything. Just. Don't. I will be okay, Prime. I promise you that." I smiled. "Can i ask you a favor?"

Parang lumambot ang mga mata niya. Hindi 'ko siya hinintay sumagot at hinalikan 'ko agad siya. He didn't kiss me back. That's okay. After I kissed him ay niyakap 'ko siya ng mahigpit. This will be the last.. I promise. I will stop everything between us. Even the little things that can connect us should be stopped.

"I love you... So much." I sighed heavily at pinagdikit ang mga noo namin. "Paalam, mahal 'ko."

Tinalikuran 'ko siya at mabilis na naglakad. Ang sakit.... Wala akong masabi kundi.. Ang sakit.

Ang sakit sakit. Hindi pa ako nasaktan ng ganito sa lalaki noon. I never thought this pain is possible. So possible that It can destroy me and my promises to Prime.

I can't be a better person.. Well, maybe someday. But not now. I can't. I'm so broken. And no one would pick up the pieces and build me up again.. Si Prime lang but he can't do that. He won't do that.

Maybe time will heal me.

Pumara ako ng taxi at nagpahatid sa isang bar. This is the first time that I'll free myself from everything. Just tonight. I want to be alive and free tonight.

Umupo ako sa counter at nagorder ng hard alcohols. Vodka, beer, cocktails, whisky, gin, rum, tequila, name it all! The fuck do I care? I'll drink as much as I can. Bahala na kung mapahamak ako. Who cares?! No one, Charm. Because you left him broken and now someone's building him up. At hindi ako yun. Damn it!

Nang maramdaman 'ko ang matinding init na dulot ng mga alak ay randam 'ko ang pagewang gewang ko na lakad patungo sa dance floor.  Madami siguro ang nakakakilala sa akin dito? Bukas, alam 'kong nasa news ako. Not because of my achievement, but because, the young actress has been spotted being wild on the dancefloor. Pwe! Wala akong pake!

"PARTY!!!! WHOOOO!!!" I danced with several hot guys.

"Hey, first time kita makita dito."  Naramdaman 'ko ang kamay ng isang lalaki na pumulupot sa bewang 'ko. Hinarap ko siya and I wasn't surprised who he is... He's a foreign model! Papi ito! "I am Sean... You're?"

"Charlemagne... Charlemagne Yuchengco..."

Pinulupot 'ko ang magkabilang braso 'ko sa liig niya at sumayaw. I can feel his warm breathe on my neck. Bumalik ako sa ulirat nang maramdaman ko ang maiinit na halik niya sa liig 'ko...

"Oh, No! No!" Nilayo ko ang ulo niya sa liig 'ko.

"Why, you're a virgin?" Taas kilay niyang tanong.

"O-ofcourse not!"

"Then what's the problem? Do you want us in a private place? My condo is only 50 meters away from here..." Bulong niya kaya nagsitayuan ang mga balahibo 'ko.

"Sure..."

Naramdaman 'kong hinila niya ako palabas ng bar at wala na ako sa ulirat pa para malaman kung ano ang mangyayari...