kukla

161 8 0
                                    

"Beni dinlemeyi ne zaman öğreneceksin. Kocaman kız oldun başına buyruk davranmaktan vazgeç artık ."
"Evet kocaman kız oldum büyüdüm çocuk değilim beni kontrol altında tutmaktan vazgeç, sana da kısıtlamalarinada bu eve de katlanamıyorum. Beni
zorlandığınız şeylere de izin vermicem. Gidin kendinize başka bir kukla bulun oynaticak."
Bunlar son sözlerim oldu evet. Boş sokakta yürürken yarım saat önce olanlar beynimin her bir köşesinde kendini gösteriyordu ben her ne kadar silmeye calissamda. Oysa bugün güzel bi gün olacaktı neden hep tersi olmak zorunda diye düşündüm bi an sonra bu düşünceyi de yerini başka sacmaliklara bıraksın diye sildim. Zaten ne düzgün olduki şu siktimin dünyasında diye bi küfür mırıldanarak kendimi avutmaya çalıştım.
Hep başa saran bi hayat benimkisi. Her kız gibi hayatımın prensi bi gün çıkar diye bekliyorum dersem inanmayın. Çünkü ben masal dinleyerek büyümedim. Benim çocuklum boşluk içinde geçti. Öyle Hâli vakti çok yerinde olan insanlarda değildik ama bizim paradan daha büyük eksiklerimiz vardı. Sevgi gibi, bağlılık gibi bu duyguları hiç bi zaman tadamam sanırım o yüzden hayatımda fazla insan barındırmiyorum ailem dediğim insanlar bile bana fazla geliyor. Bu genç kızın isteyeceği şeyler ve benim isteklerim arasında dağlar kadar fark var biliyorum. Çünkü ben istemiyorum, hayal etmek benim lugatım da yok olamazda. Hayaller beyaz atlı prenslere inanan kızlar için bana göre. Peki benim beyaz atlı prensim babamın tanı seversin evlenirsin dediği insan olabilir mi hiç sanmıyorum.

Düşüne düşüne yine Kürkçü dükkanın önündeyim. Keşke anahtarimi yanıma alsaydim da zile basmak zorunda kalmasaydim diye de hayıflanıyorum aynı zamanda. Yarım saat önce olanlar yine aklıma geldi işte . Ama bu sefer gülmeye başlıyorum. Cidden 18 yaşında ufak tefek bi kızla başa çıkamıyorlar, Bende aglanicak halime gulenlerdenim.
Dusuncelerimden sıyrılıp zile basiyorum. Umarım Melis açar kapıyı. Kapıyı açan kişiyle yüzümde bi gülümseme oluşuyor kötü gundede ufak ama güzel şeyler olabiliyormus. Saat henüz sekiz olduğunu farketmemle Yüzümdeki aptal sırıtma yok oluyo. Yinede yatağıma yatıp her zaman yaptığım gibi düşünerek uykuya kendimi teslim ediyorum. '

Umudun IŞIĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin