Umudun IŞIĞI

Bölüm Başlığı

"Işık hadi gel şef gidebilirsiniz bugün mesai yok dedi ."

Allah allah neden ki her gün kalıyordum ne güzel .

"İlahi Işık her gün olmaz misafir çıkışı oldu biliyorsun bir kaç gün rahatız hem biraz dinlen sende gece de pek uyumuyorsun sürekli dönüyorsun yatakta."

Ben farkında değilim seni rahatsız ettiysem başka odaya geçeyim.

"Saçmalama senin gibi oda arkadaşı bulmuşum yollar mıyım bir yere ben senin iyiliğin için söylüyorum hadi gel çıkalım biraz deniz kenarına gidelim . Hem biraz konuşuruz."

Peki o zaman deniz dedin beni kandırdın gidebiliriz .

Biten mesai çıkışının ardından Elif ile beraber hızlıca üzerimizi değiştirdik ve servise binmeden deniz kenarına doğru yürümeye başladık  . Otel denize sıfır olduğu için mesafe oldukça yakındı .
"Şu taraftan gidelim orası plaj olmadığı için daha sakin oluyor."
Diyerek beni yönlendirdi Elif. Yaklaşık 10 dakika sonra gelmiştik dediği yere kumsal da ilerleyerek deniz kıyısına kadar ilerledik bulduğumuz iki parça taşın üzerine oturduk . Uzun zamandır almadığım deniz kokusu beni şimdiden rahatlatmıştı ama yaşadığım şehrin kokusu gibi değildi yine de şartları düşünecek olursak Buda bana yeterliydi. Düşüncelerimi dağıtan Elif'in bana yönelen sözleriydi .
"Eee Işık anlat bakalım seni buralara kadar sürükleyen ney ailenle mi ilgili. "
Elif iyi niyetlisin biliyorum ama özel alanıma saygı duymalısın bazı şeyler dile kolay gelmiyor sadece şunu bil ben yaşadığım hayattan umudumu kestiğim için buradayım.
"Çok gizemlisin bak bana güven seni dinlerim sana dost olurum arkadaş oluruz hem İnsan anlattıkça rahatlarmış belki de zamanı gelmiştir birilerine anlatmanın. Kendini bu kadar kapatman hiç doğru değil hep düşüncelisin belli ki var içine dert olana bir şeyler paylaş benimle dinlerim seni sadece hem benim ikinci bir teorim daha var sen aşk yüzünden buradasın bence , doğru bildim demi.''

Evet doğru bildin ben aşk yüzünden buradayım içime oturan bir sevdam var iki senedir uyuduğum uykudan, yediğim yemekten kısacası yaşadığım hayattan beni soğutan bir aşk yüzünden buradayım.

''Vay be ne yaşattı sana bu hain böyle attın buralara kendini.''

Uzun hikaye Elif gerçekten dinlemek istiyor musun.

''Vaktimiz bol sen anlat'' diyerek gülümsedi , onun bu meraklı halleri bana İpeği hatırlattı dostum kardeşim en büyük dert ortağımdı benim, ondan başka birine arkadaş değip bir şeyler anlatmak benim için yeni bir olaydı . Acaba İpek nasıldır beni merak etmiştir dostuma sırt çeviremeyeceğimin farkındayım en yakın zamanda onu arayıp iyi olduğumu söylemeliyim ailemle konuştum ama onu arayamadım aldığım tavırdan oda nasibini almıştı ister istemez oysaki o olmasa asla öğrenemezdim gerçekleri , insan düşündükçe zamanla oturtuyor taşları yerine .

3 saat sonra..

Işık bu kadar şeyi nasıl kaldırdın, kalbini paramparça etmişler, nasıl sevdin sen böyle .

Evet başından sonuna eksiksiz her şeyi anlatmıştım Elife gözeleri dolu dolu bana bakan kızı gördükçe de biraz pişmanlık duymaya başlamıştım şimdiden.

Elif seni üzdüm galiba , tüh ya keşke anlatmasaydım.

Saçmalama Işık, bu kadar şeyi tek başına taşımışsın zaten bunca zaman ben senin bu kadar şeyi hakketmediğini düşünüyorum sen fazla saf , masum duruyorsun , demek kaçmakta buldun çözümü.

Aynen öyle oldu gidersem biter diye düşündüm . Ama evde ki hesap çarşıya uymadı ben yine beceremedim kurtulmayı kafamdan çıkmıyor delirecek gibi oluyorum.