Umudun IŞIĞI

Umudun içinde ışık olmak

Çaresizdi adam uzun zamandır ilk defa bu kadar çaresiz ışığın gözlerinde gördüğü karanlık kendi eseriydi elbetteki bunu sevmemişti.
Oysa ne çok isterdi ona umut olmak.
Yada onun karanlığını aydınlatmasını bu küçük gevezenin.
Ama geç gelmişti ışık yada ışığa geç kalmıştı umut için en acısıda buydu kalbinde taşıdığı sandığı aşkın yalan oluşu umudu kül etti üzülmedi genç adam boş olduğunu anladı yaşadığı sahte aşk acısının.
Ecem ışık gibi bakmazdı ona onun gibi gülmezdi ve onun gibi ağlamazdı samimiyet dediği şeyin anlamını çok geç kavradı umut dökülen gerçek göz yaşının ne demek olduğunu o an anladı ama kırmıştı bi kere ışığı telafisinin olmadığını düşünerek bi kez daha yandı içi .
Geç oldu sizinkiler merak etmesin bırakım seni eve istersen .
Diyerek ışığın acısını yok saymaya çalıştı. Ama ışık ona cevap vermeyerek arkasını döndü üzerinden kayıp giden kırmızı elbisesini tekrar üzerine geçirerek kabullenmiş olduğu çaresizliği kalbine gömdü. Ve kapıya doğru ilerledi.
Sessiz geçen 25 dakikanın üzerine ışığın evine geldiler yorgundu iki bedende kendi içinde sorgudaydılar ışık yaşananlara anlam veremezken umut ışığı bırakmak istemiyordu sesssizce beklediler ne ışık indi arabadan nede umut konuştu.
Umutsuzluk genç kız için artık kaçınılmaz sondu hazırlamıştı kendini umudun dediği gibi o yalnızca figürandı onun hayatında bi yeri yoktu olamazdı da imkansızı zorlamak gerek yoktu .ışık hiç bi zaman çok fazla şey istememişti bu hayattan şimdi de hakkı oldunu düşünmüyordu sessizce arabdan indi son bi kez bakmak istedi umuda bi daha onu göremeyeceğine emindi ama yapamadı o soğuk kahveleri bi kez daha bakarsa bu anının yaşamını son evresi olmasını isteyeceğini biliyordu çünkü . Evine doğru yavaş adımlar ile ilerlerken sert bi şekilde açılan araba kapısını duydu ve sonra o ilahı ses kendi ismini zikretti nede güzel bu nağmeydi bu ışık için.
Işık bekle
Usulca arkasına döndü kız be konuşmasını bekledi
Ben şey dicektim.
Derken kendi içinde umut çelişkideydi sorucağı şey hakkında
Yarın müsaitsen seninle görüşmek istiyorum iki arkadaş gibi oyunsuz cezasız kuralsız kendin gibi olabiliceğin bi gün geçirimisin benimle geveze,
Sormuştu işte daha fazla geç kalmak İstemiyordu umut eğer az bi zamanı varsa bunu güzel geçirmeliydi umut belki bencildeydi ama bunu istiyordu
HAyatın kendisinde bencil değilmiydi ona göre yaşıtları gibi normal bi hayat sürebilirdi ama o amansız bi hastalık ile mücadele etmeye çalışıp hayatla ölüm arasında ki sınavını veriyordu kendinde bu hakkı gördü umut .
Işığı istedi hayatında ona ışık olsun karanlık dünyasını aydınlatsın istedi bencildi ama ışık da güzeldi.
Birazcık şansı varsa ona ışık tutmak için bi ışık gerekliydi umut kararlıydı ve sorduğu sorudan hiç pişman değildi.

Şaşkınlık genç kızı esir alırken tek bi kelime bile çıkmadı ışığın ağzından. Tabiri caizse donmuş kalmıştı.
Soğuk kahve yarın onunla buluşmak istemişti bi anda içine umut doğdu belki dedi belki oda beni ister hayatında dedi . Agzından tek bi kelime bile çıkmazken umut sorduğu soruyu yeniledi ve ona iyi olup olmadığını sordu ışık olayın şokundan kurtulur kurtulmaz sadece kafa sallayıp eve kaçabildi.
Cevap vericek gücü bulamamıştı kendinde o an en doğrusunu yaptığını düşünürken bi an bile ayıp mı oldu acaba düşünmedi.
Bu gece iki kalp de birbirini düşünerek kapattı gözlerini.
Birisi umut istiyordu mücadele edebilmek için diğeri ise karanlığında ki ışığı arıyordu . Sevmek istiyordu iki kalp de fedakardı iki kalpde umutlu uyudular bu sefer.