[49] I'm no angel, I'm just me. But I will love you, endlessly.

5.9K 82 29
                                    


Chapter Forty Nine

NORMAL POV

“Why are you smiling?” (-__-’) Tanong ni Sage kay Aicel nang mapansin niyang nakangiti lang ang dalagang nasa harapan niya.

Ang totoo kasi niyan, hindi naman talaga niya gustong sungitan si Aicel. Sage just wanted to avoid his self from doing something stupid. Aicel looked more beautiful with her dress tonight. At kung hindi niya ito susungitan ngayon, baka magawa niya ulit dito ang ginawa niya noong nasa Retreat House sila. Osige, alalahanin niyo ang ginawa ni Sage noong retreat.

“Me? Smiling? Tss. I’m not.” Deny nito sa sarili.

Sus! Hindi daw nangiti. Eh ayan oh, kitang kita mo ang curve sa lips niya. If I know, Aicel finds Sage cute with his simple but very astonishing outfit tonight.

“Ang tagal naman ni Ate Aries. Anong oras na, oh!” Tumingin ito sa watch na suot niya. She’s just trying to change the topic. Kung nakangiti nga siya kanina, nakakahiya iyon. Ugh.

“Why are you waiting for her?” Tinignan siya ni Sage ng may pagtataka. “Eh hindi naman pupunta yun dito ngayon. May gimik daw sila ng mga kaibigan niya so you’re just wasting your time in waiting for nothing. Now tell me, where’s your brother?”

Aicel looked confused but he answered Sage’s question, seriously. “May pupuntahan daw si Kuya Troy kaya nga ako ang pinadala niya dito upang samahan si Ate Aries manuod ng play e. If I’m waiting for nothing then you’re waiting for nothing too! The feeling is mutual, dude.” Binelatan pa niya si Sage upang mang-asar.

Sage really wanted to laugh at Aicel’s facial expression and her witty reactions. Ang cute kasi talaga nito, kaya naman imbis na mainis sa pambebelat nito dito ay napatawa na lang siya ng mahina. He’s forcing his self to stop from laughing.

“Bakit ka ba nagpipigil ng tawa? Ugh!” Inis na tanong ni Aicel dito.

He didn’t answer. Lihim lang siyang natatawa when something hit his genius brain. “Upang samahan si Ate Aries manuod ng play e.”

Naalala niyang may nabanggit si Aicel na salitang ‘play.’ At base sa natatandaan niya, he’s about to watch a musical play with Kuya Troy, kaso mukang hindi siya nito sinipot. Siguro uuwi na lang siya. Tama, uuwi na lang siya sa bahay nila at matutulog.

“Did you say play? Romeo and Juliet Musical Play?” Nagtataka niyang tanong kay Aicel. Gusto niya lang kumpirmahin kung tama ba ang naiisip niya.

“Yeah. Si Kuya naman talaga ang niyaya ni Ate Aries manuod ng Romeo and Juliet e, kaso boys will be boys. Para sa kanila, corny ang romantic stories.”

And there, He got it.

“Si Kuya Troy kaya ang nagyaya sa akin na manuod ng Romeo and Juliet.” Sage said. On the second thought, instead na umuwi at matulog, sasamahan na lang niya si Aicel.  

Gets na ni Sage ang mga nangyayari. Sinabi ng kapatid niyang si Kuya Troy ang kasama niya. Habang si Kuya Troy naman, sinabi kay Aicel na si Ate Aries ang makakasama nitong manuod. Pero ang totoo, pinlano nilang si Aicel at Sage mismo ang manunuod ng play.

“We’re tricked.” Naiiling na sabi ni Sage.

Si Aicel naman ay naguguluhan rin sa simula ngunit unti-unti ay naintindihan rin nito ang nangyayari. She scowled. “Ibig sabihin, planado ito?” (-__-’)

Tumango lang si Sage bilang sagot sa tanong nito kasabay ng pagsipsip sa juice na inorder niya kanina. Mukang magiging maganda ang gabi niya lalo na’t maganda ang kasama niya. Haha!

Bizarre Love SquareTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon