DÜŞLER SOKAĞI NO 7/24

1. Bölüm Burjuva

Yorumlarınızla şekillenecek bir hikayeye daha hoşgeldiniz çok değerli "Düşler Sokağı No 7/24" okurları. Değişik oldu değil mi? Alışmışız #söy okurlarına.

Kahvelerimiz elimizde. ☕️ Multimedya hikayemizle aynı isimde. İlk kez esas oğlanımızı anlatarak yazdığım bir hikaye oldu. Umarım beğenirsiniz. Umarım güzel olur. Umarım çıktığımız bu yolda birlikte yürürüz. Hadi arkadaşlar. Multimedyamızı açıyoruz hop bölüme. Buyrun efenim. Sizleri ilk bölümle baş başa bırakıyorum❤️❤️❤️

"Kahretmesin yine mi!? Tamam, tamam Ufuk. Kerem'in yaptığı bu iş bardağı taşıran son damla oldu!"

Ahmet, telefonu kapatıp kendini koltuğa attı. Telefonu sehpaya sertçe koyup başını ellerinin arasına aldı. Tek çocuğu vardı ve sanki dokuz çocuğu varmış gibi dokuz doğurtan bir çocuk, Kerem! Kendinin oğlu, canı kanı hayattaki tek varlığı. Zorluklarla büyüt, tüyüne zarar gelmesin diye ihtimam göster! Sonra o çocuk büyüsün ve annesi de içinde ortalığı zar ağlatsın! Telaşla konuşarak yanına gelenleri duysa da başını kaldırmadı.

"Ayşe koş, Ahmet bey yine hastalandı. Ah Kerem, ah oğlum yine ne yaptın!?"

"Ben bir limonata yapıp geliyorum Sevim hanım."

"Limonata soda sarımsak ne varsa getir Ayşe!"

"Tamam Sevim hanım, hemen. Nurgül kırmızı alarm! Hazırla hemen!"

Sevim, telaşla gelip Ahmet'in yanına oturdu.

"Ahmet, Ahmet iyi misin!?"

Ahmet ellerini başından çekip kıpkırmızı olmuş yüzüyle karısına baktı.

"Sevim, benim tansiyonum yine gitti. Nereye gitti, indi mi çıktı mı onu tansiyon aleti de ölçemez. Bu oğlan öldürdü beni, ömrümü yedi. Biz nerede hata yaptık? Üzerine titredik, bir dediğini iki etmedik. Yetmedi, bu çocuğa ne yaptıysak yetmedi, memnun edemedik."

Sevim, Ahmet'in ellerini tutup üzgün gözlerle baktı. Doğru söylüyordu. El bebek gül bebek yetiştirmişlerdi ama gel gör ki tek evlatları ikisini zar ağlatıyordu.

"Ne oldu Ahmet? Kerem yine ne yapmış?"

Ahmet, Ayşe'nin getirdiği sodayı içerken yüzünü ekşitip zorla yuttu. Bir süre gözlerini boşluğa dikip baktı baktı...

"Yapmadığı bir bu kalmıştı. Bizim oğlan ortadan yok oldu dedik. N'oldu daha anlamadan gelen mektubu biliyorsun. Kerem kaçırıldı dedik panik yaptık. Polisi devreye soktuk. Ortalığı ayağa kaldırdık. Oğlumuz kaçırıldı dedik. Fidye isteyenleri araştırdık. Düşmanım yok ki. Kim kaçırdı diye günlerce düşündük. Şimdi rezil olduk Sevim. Tüm prestijim sıfırlandı!"

"N'oldu Ahmet? Kerem'i kim kaçırmış?"

Ahmet, sodayı sehpaya koyup başını ellerinin arasına aldı.

"Ayşe! Nurgül! Bana hemen en kuvvetlisinden bir ağrı kesici getirin; üç beş yedi kaç tane varsa getirin. Ağrılarım ancak geçer!"

Ayşe telaşla ağrı kesicileri dolaptan çıkarıp bir bardak suyla getirdi. Ahmet ağrı kesiciden iki tane alıp yuttuktan sonra dolu gözlerle ellerini tutup kendine destek olmaya çalışan eşine baktı.