DÜŞLER SOKAĞI NO 7/24

23. Bölüm S...

Bölüm adı değişik değil mi? Bölüm adı ne anlama geliyor okuyunca anlayacaksınız.

Evet arkadaşlar kahveler hazır mı? Tabii ki hazır dediğinizi duyar gibiyim. Şeker yiyenler de varmış yorumlardan okuyorum. O kadar hoşuma gidiyor ki. Hepinize teşekkür ediyorum.

Kahve multimedya ve Düşler Sokağı No 7/24 bölüm 23 sizlerle. İyi okumalar arkadaşlar ☕️🍀🐞

Kerem, mesajı okuyup ekrana baktı kaldı. Bu mesajı atan kimdi ki? Kimi küçük düşürmüştü? Kısa bir an düşündü ama bulamadı. Bu mesaj basbayağı tehdit içeriyordu!

"Türkiye'de yaşayamayacaksın!"

Bu her kimse kendine çok güveniyordu. Mesajı attığı gün ve saat gerçekten manidardı. Biliyor dese böyle mesaj atmaz doğrudan karşısına çıkardı! Gazetede çıkan haberi düşündü. Alakası olabilir miydi? Pek tabii alakası vardı! Biri ya da birileri kendisiyle uğraşıyordu ve öyle küçümsenecek biri de değildi!

"Kerem."

Kerem telefonu bırakıp dalgın bakışlarını Zeynep'e çevirdi. Şimdi kafasındaki bu düşüncelerle ortam da zehir olacaktı!

"Kerem, kötü bir şey mi?"

Kerem, zoraki gülümserken gelen kıytırıktan bir mesajın bu ânı bozmaması için elinden geleni yapacaktı.

"Yok güzelim. Yani bilmediğim bir numaradan gelen mesaj. Zeynep konuşalım mı?"

Zeynep, elindeki simiti sehpaya bırakıp endişeli gözlerle Kerem'e baktı. Konu mühim görünüyordu çünkü Kerem'in ifadesi gerçekten değişmişti.

"Tabii ki Kerem."

Kerem, boğazını temizleyip bir süre düşündü. Nereden başlayacağını düşünüyor ve başlayamıyordu. Eski Kerem'i anlatsa? O zaman işin içinden çıkamazdı!

"Bak güzelim. Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum. Nasıl desem. Uzun süredir tanışıyoruz ama yeni tanışıyoruz. Beni az çok tanıyorsun. Hayalperest olarak yazışırken sana hiç yalan söylemedim. Kerem olarak da hiç yalan söylemedim. Bazı şeyleri anlatmadım çünkü yeri ve zamanı değil. Ben gerçekte böyle biri değildim. Hayatım Düşler Sokağı'na geldiğim gün değişti. Gerçekte nasıl biriydim inan bana, beni tanımak istemezdin. Sen şimdiki beni tanı, sev yeter. Mesajı atan kişi, tahminim eskiden günübirlik çıktığım kızlardan biri ve beni tehdit etmiş. O kadar. Önemli bir şey değil. Düşün, kim olduğunu bile bilmiyorum. Ben seni seviyorum dedim bitti. Geçmiş, eski yaşantım hepsi bitti. Sen beni karşındaki Kerem olarak bil yeter. Olur mu?"

Zeynep, sesini çıkarmadan düşünceli bir ifadeyle Kerem'i dinledi. Apaçık konuşmuştu. Kıvırmadan, açık yüreklilikle. Hayalperest zaten hep böyle yapardı. Açık, net, dürüst... Kerem'de aynıydı. Eski hayatı kendini zerre kadar ilgilendirmiyordu! Çayından bir yudum alıp gülümsedi.

"Tahmin edebiliyorum. Ne kadar gurursuz kızlar var. Geçmiş, adı üstünde geçmiş."

Çayını sehpaya koyup Kerem'in elini tutup gülümsedi.

"Teşekkür ederim. Açıklamayı detayıyla yapmak zorunda değildin. Bu, beni ve ikimizi ne kadar önemsediğini gösteriyor. Yalan söylemediğini de biliyorum. Çünkü seni uzun zamandır tanıyorum. Eski beni tanımak istemezdin dedin ya. Ben zaten eski seni tanıdım sevdim. Ben, bana karşı dürüst, içten olan eski seni sevdim. Başkasına ne yaptın ne söyledin beni ilgilendirmez ki. Şimdiki seni zaten seviyorum. Kerem, birbirimize söylemediklerimiz var ve zamanla söyleyeceğiz. O yüzden dert etme."