DÜŞLER SOKAĞI NO 7/24

14. Bölüm Mado

Aysima'nın resmini görmek isteyenler oldu. Multimedyada Aysima'mız var. 🍀❤️

Bu bölüm bazı şeyler değişiyor. Okuyunca göreceğiz. Hadi bakalım. Kahve, bölüme uygun multimedya ve Düşler Sokağı No 7/24 14. bölüm. Hep birlikte buyrun efenim. İyi okumalar.☕️🍀🐞❤️

"Akşam baban gelsin sen görürsün! Eşek sudan gelinceye dövdürmezsem ben de ne olayım! Gel dedim kaçma!"

Kerem, duyduğu sesle gözlerini açtı. Yüzünde yayılan gülümseme ve aklına gelen Bal Arısı! Hemen saatine baktı. Vaktin erken olduğunu görünce rahat bir nefes alıp enerjik bir halde kalkarak doğruca duşa girdi. Gardrobundan kıyafetlerini alıp giydi. Aynaya bakıp saçlarını düzeltti. Parfümünü sıktı ve tamamdı! Şimdi kalan tek şey Bal Arısı'nın mesajla bildireceği yere gitmekti. İçi içine sığmıyor her zamanki halinden daha heyecanlı daha mutlu hissediyordu. Evden çıkıp giderken duyduğu sesle duraksayıp sesin sahibine baktı.

"Gözünü aç demiştim. Sen açmıyorsun. Boşa ümitlenme."

Vehbi yine fırının önündeki banka oturmuş elinde ekmek Kerem'e bakmıyordu ama sözlerini ona söylüyordu. Şimdi bu adam ne demek istemişti? Gözünü açınca ne olacaktı? Neye boşa ümitlenmeyecekti? Sormak için bir kaç adım attı. Hayır! Bugün hiçbir şey sinirlerini bozamazdı! Bugün kimseyi dinlemeyecekti! Doğruca iş yerine gidip oturdu. Çay makinesine suyu koyup çalıştırdı. Zeynep'in pastanesine baktı yine müşterilerle ilgileniyordu. Bu kız ne zaman kalkıp ne zaman gelmişti? Telefonuna mesaj gelmediğini bile bile yine de baktı ve mesajı görmeyince iş yerinden çıkıp doğruca pastaneye girdi.

"Günaydın Zeynep."

Zeynep telefon konuşmasını yarım bırakıp Kerem'e baktı ve konuşmasına devam etti.

"Tamam hayatım ben seni az sonra ararım."

Telefonu kapatıp Kerem'e gülümsedi.

"Günaydın Kerem."

Kerem zoraki gülümserken Zeynep'in hayatım dediği kişiye takıldı. Kimdi ki bu hayatım?

"Ben poğaça alacağım, malum."

Zeynep, poğaçaları poşete koyarken Kerem'in konuşmasıyla şaşırdı çünkü hep aynı sayıda alıyordu.

"İki tane Zeynep. Bugün öğle yemeğini dışarıda yiyeceğim."

Zeynep seslenmeden iki poğaçayı poşete bırakıp Kerem'e uzattı. Kerem parayı bırakıp giderken Zeynep arkasından bir an bakıp yarım bıraktığı telefon konuşmasına döndü. Kerem iş yerine gelip çayını demledi. Poğaçayı yerken çayından bir yudum aldı. Tek kaşını kaldırıp Zeynep'in kahkahalarla güldüğü telefon konuşmasını izlemeye başladı. Zaten hayatım demişti. Kolundaki saate bakıp tekrar Zeynep'e  döndü. Yine yerinde duramıyor sağa sola gidip konuşuyordu. Lokmasını çiğnemeyi unutup Zeynep'i izlemeye daldığını farkedince kendine gelip bakışlarını kaçırdı.

Kendini sapık gibi hissediyordu! Bakmamaya karar verip çayını içerken duyduğu mesaj sesiyle nefesini de tuttu. Mesajı açıp okumaya başladı:

Bal Arısı: "Günaydın."

Karşıdan gelen mesajla Kerem lokmasını zorla yutup gülümsedi. Beklediği an gelip çatıyordu.

Hayalperest: "Günaydın."

Bal Arısı: "Bugün buluşuyoruz değil mi?"

Hayalperest: "Evet. Senden haber bekliyorum."