DÜŞLER SOKAĞI NO 7/24

20. Bölüm 6. His

Ve 3. bölümümüz. Sizleri bekletmek istemedim efenim. Yorumlarınız tek tek okundu. Kimisinde gözlerim ayrıldı kimisinde yok artık dedim. Kimisinde gülmekten kahvemi zor içtim. Heyecan gittikçe artıyor. Pazartesi heyecan dolu bir bölüm sizleri bekliyor.

Multimedyada son günlerde tekrar tekrar dinlediğim bir şarkı var. Ben bayılarak dinliyorum. Sizlerin de beğeneceğini düşünüyorum.

E hadi o zaman. Bu yazıyı okuyana kadar pişen kahvemizi alalım. Müziğimizi açalım. Hep birlikte Düşler Sokağı No 7/24 bölüm 20'yi sinirlerimize hakim olarak okumaya geçelim. İyi, keyifli, sakin okumalar💙🍀🐞☕️

"Bu ne şimdi?"

Yağmur, mesajı tekrar tekrar okuyor ama aklına hep aynı şey geliyordu. Aklına geleni Zeynep'e söylemek de istemiyordu ama Zeynep'in sinirden gerilen yüzü, anladığını ama anlamak istemediğini gösteriyordu.

"Yani Zeynep nasıl desem bilemedim. Kafam karışık. Okuyorum okuyorum bir anlam veremiyorum."

Zeynep, sinirle ayağa kalkıp ellerini saçlarının arasından geçirdi. Mesaj çok anlamlıydı! O kadar çok ki anlam veremeyecek kadar!

"O zaman ben anlatıyorum. Kerem başka biriyle buluştu. Allah'ım akıl alacak gibi değil! Kerem Bal Arısı diye başkasıyla buluşmuş! Yağmur bir de benim en sevdiğim gelincik çiçeğini almış ve çiçek o çakma Bal Arısı'nın yanında sönük kalmış! İnanamıyorum! İnanamıyorum! Aklımı oynatmazsam iyi!"

Yağmur, aynen Zeynep'in anladığı gibi anlamıştı ama bir eksik vardı. Nasıl olurdu? Kafası iyice karışırken Zeynep'in odada volta atmasını izledi. Bu olayı böyle düşünmekle bir yere varamazdı. En güzeli Kerem'den öğrenmekti ama nasıl?

"Zeynep, başım döndü! Sabahtan beri dolaşıyorsun! Ay otur şöyle konuşalım!"

Zeynep, hem kendi kendine konuşuyor hem de hâlâ dolaşıyordu.

"Tabii ben biliyorum aynen böyle oldu."

Yağmur, anlamayan bir ifadeyle Zeynep'e bakıyordu ve Zeynep kendini duymuyordu!

"Nasıl oldu?"

Zeynep, dolanırken Yağmur kolundan tutup zorla oturttu.

"Yemin ederim başım o kadar döndü ki üzerine kusacağım! Ay otur nasıl oldu anlat!"

Yağmur'un otoriter ses tonuyla Zeynep bir an durdu hemen kendini toparladı. Bir yandan konuşuyor bir bir yandan ellerini kollarını hareket ettiriyordu Yağmur'un daha önce hiç görmediği.

"Şimdi şöyle oldu. Biz Kerem'le Mado'da buluşalım dedik. Şu Mado bu Mado derken sonunda bir yerde buluşmaya karar verdik. O kadar Mado konuştuk ki Kerem yanlış Mado'ya gitti. Sonra orada oturup beklerken elinde telefonla uğraşan bir kız dikkatini çekti. Kız Kerem'in kendine baktığını görünce oh mis yelkenleri indirdi. Tabii yakışıklı çocuk! Ne yakışıklısı!? Adam kusursuz ya! Baktı mis gibi çocuk kendine bakıyor bir de baştan çıkarıcı gülümsüyor. Kızın aklı başından gitti. Kim olsa aynısını hisseder. Kerem kızın kendine baktığını gördü. Bingo! Bal Arısı karşısında! Kalktı yanına gitti.

"Selam, ben Kerem. Bal arısı değil mi? Bugün buluşacaktık. Resmimizi görmedik ama sizi görür görmez tanıdım."

Kız baktı ki karşısında yakışıklı sarışın yeşil gözlü gülümseyince aklı baştan alan biri. Ayağına gelen fırsatı değerlendirdi. Evet ben oyum dedi. Baksana mesajda ne yazmış?"