DÜŞLER SOKAĞI NO 7/24

9. Bölüm Suskun Gidiş

Uzun ve içerikli bir bölüm oldu sanki. Buna sizler karar vereceksiniz. Desteğiniz için tekrar tekrar teşekkür ediyorum.

Multimedya ciddili garip oldu. Bölüm içeriğine uydu diye düşünüyorum. Yorumlarınıza dönemiyorum ama hepsini tek tek okuyorum. Emin olun. Güzel kalbinize parmaklarınıza sağlık. Bir gece ansızın dönebilirim.❤️❤️❤️

Kahvelerimiz hazır. Oh mis gibi. Kahvelerimizi içerken multimedyamıza tıklayalım. Buyrun efenim. Düşler sokağı No 7/24 9. Bölüm sizlerle. Hepinize iyi okumalar❤️🍀🐞🌷

Sokağın namusu? Aksel'in  yüzüne gözlerini kırpmadan bakıyordu. Düşler sokağı! Yoksa gerçekten rüya mı görüyordu?

"Aksel ben yani ne desem bilemedim. Şimdi kavga açıkçası yani-"

Aksel gözlerini şüpheyle Kerem'in yüzünde gezdirdi.

"Oturduğun sokağın adı ne?"

"Ne?"

"Soruma soruyla karşılık verme Kerem."

Kerem ne yapacağını bilemez ifadeyle Aksel'in yüzüne bakıyordu ve galiba Aksel onu almadan gitmeyecekti!

"Düşler Sokağı."

Aksel ellerini çırparak gülümsedi.

"Bildin bravo. Kural bir. Bu sokakta oturan, Erhan Abi'min süzgecinden geçen herkes olay ne olursa olsun sormaz katılır. Neden? Çünkü her şeyin en iyisini o bilir. Ha gelmedin mi? Olacakları biliyorsun. Gözünü bir açarsın her şey sokak gibi düş olur biter."

Kerem Aksel'in sözlerini dinledi ve kararını verdi. Kısaca tehdit ediliyordu! Gelirsen bizdensin. Gelmezsen defolur gidersin! Sessiz bir "tamam" sözü döküldü dudaklarından. Üzerini değiştirip geldiğinde Aksel Kerem'i baştan aşağı süzüp onaylarcasına başını salladı.

"Hadi bakalım. Toplantıya geç kalmayalım."

Kerem, kapıyı örtüp daha önce gittiği daracık sokaklardan geçti ve köşeyi döndü. Erhan tam karşıda oturuyordu. Geçen geldiğinden daha kalabalık bir ortam vardı. Aksel ve Kerem de gelince Erhan ikisine ve etrafına baktı.

"Eksik kalmadığına göre başlayabilirim. Beni uzun zamandan beri tanıyorsunuz. Bir yamuğumu gördünüz mü?"

"Estağfurullah Abi!"

"Bir yalanımı gördünüz mü?"

"Estağfurullah Abi!"

"Birinin namusuna göz diktiğimi gördünüz mü?"

"Aman Abi estağfurullah!"

Kerem, hiç seslenmeden olanları izlerken Erhan'ı bu kez gerçekten sinirli görmüştü. Elindeki tesbihi sallıyor başını yerden kaldırmıyordu. Arada bıyıklarını sıvazlıyor arada durup düşünüyordu ve başını kaldırınca Kerem irkildiğini hissetti. Gözleri korkunç bakıyordu. Herkese tek tek baktı. Sıcak bir gece ve buz gibi bakışlar! Bakışlarını Kerem'in yüzünde sabitledi ama herkese konuştu.

"Emine Teyze'nin kızı kaçmış! Araştırdım kızın yaşı küçük ve kendi kaçmamış kaçırılmış! Kim kaçırmış!? Çakal Hamdi kaçırmış! Adamın işi yok gücü yok! Kızın gönül rızası yok! Annesiyle konuştum kadın iki gözü iki çeşme ağlıyor. Biz Düşler Sokağı sakinleri olarak buna göz mü yumacağız!?"

"Yummayacağız!"

Koro halinde söylenen şarkı gibi herkes bir ağızdan daha önceden ezberlermiş gibi konuşunca Kerem'in şaşkınlığı daha da arttı. Bu Erhan kabadayı değil düpedüz mafyaydı! Erhan ayağa kalkınca herkes kıpırdanmaya başladı.