"Ben seni çok özledim."
Gözlerini aralarken yumuşak ifadesiyle yüzüme baktı ve sıkıca sarıldı.
Neden hissiz gibi davranıyordu? oda özlemişti biliyordum ama neden dile getirmeye korkuyordu?
"Seninde bir kalbin var, biliyorsun değil mi?"
Kafa salladığını hissettim.
"Vardı, ama uzun zaman önce onu attım."
Ondan uzaklaşıp avcumu kalbine koydum,
"Bak burada, atıyor."
Bana yaklaşırken fısıldadı, tatlı nefesi yüzüme vururken afallamıştım.
"Atıyor, çünkü sen yapıyorsun. Ona sen can veriyorsun, küçük kız."
Uygar yaklaştıkça hastanede yaptığımız şey aklıma geliyor ve beni ürkütüyordu, kanla oynamıştık ve bunun ürkünç tarafı Uygar'ın bundan hoşlanmasıydı.
Kafamı aşağıya eğerken Uygar'dan gelen derin nefes kalbimi hızlandırmıştı.
Uygar'ın eli tam göğüsümün üzerine kalbime dokundu.
"Bak, seninki de atıyor. Kalbin benim, bana ait, Ve,"
dedi dudaklarını ıslatırken,
"Kimse bunu değiştiremeyecek."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTARICIM
Teen FictionOnun gri kaldırımda oturup sigara içmesini bekleyen küçük kızdım ben. Bakışları bana döndüğünde 'Acaba ne için kızacak?' diye kendini korkutan Ufaklıktım ben. Gülümsediğinde ona hayran olan, onun güzelliğinden canı yanan biriydim ben. Bana sarıld...
