The Originals

Κεφάλαιο 9

Το σιγανό κλάμα του κοριτσιού γέμιζε την παλιά αποθήκη. Τουλάχιστον αυτό νόμιζε πως ήταν η Φρέγια.Η Ντάλια κοίταξε ενοχλημένη τις δυο ανιψιές της. Η Χόουπ ήταν πεσμένη σε μια γωνία, με μια λεπτή κουβέρτα πρόχειρα ριγμένη πάνω στους ώμους της. Η Ντάλια γονάτισε δίπλα της και έπιασε το χέρι της. Έβγαλε ένα μαχαίρι μέσα από το παλτό της και χάραξε τη παλάμη του κοριτσιού. Γυαλιστερό κόκκινο αίμα έβαψε την λεπίδα. Έχοντας πάρει αυτό που χρειαζόταν, η μάγισσα απομακρύνθηκε.

Η Φρέγια πήγε κοντά στην Χόουπ. ''Τι της έχεις κάνει;''

Κρατώντας την προσοχή της στο αίμα πάνω στο μαχαίρι, η Ντάλια αποκρίθηκε απλά. ''Τίποτα'' Και γιατί να την ενδιαφέρει; Είχε το αίμα της, όλα όσα χρειαζόταν για να δεθεί μαζί της και να αρχίσει να αντλεί τις δυνάμεις της. Ήταν λες και δεν πρόσεχε καν την κατάσταση της Χόουπ. Δεν έτρωγε, δεν είχε πιει νερό, ούτε καν είχε μιλήσει, μονάχα έκλαιγε. Η Φρέγια άγγιξε το μέτωπο της. Το δέρμα της ήταν καυτό κάτω από το δικό της.

''Καίγεται στον πυρετό'' Η Ντάλια συνέχισε να την αγνοεί. ''Πεθαίνει!'' της φώναξε. Αυτό κατάφερε να τραβήξει την προσοχή της μάγισσας. Στο κάτω-κάτω, αν η Χόουπ πέθαινε θα έχανε τη πηγή της δύναμης της.

''Σε συμβουλεύω να αρχίσεις να ανησυχείς για τον εαυτό σου. Κανείς δεν πέθανε από ραγισμένη καρδιά'' είπε απότομα και έφυγε.

''Και πως το ξέρεις αυτό;'' φώναξε η Φρέγια πίσω της. ''Εσύ δεν έχεις καρδιά!''

Η μεγαλύτερη μάγισσα δεν έκανε τον κόπο να ρίξει ούτε μια ματιά πίσω της. Δεν υπήρχε λόγος να ανησυχεί μήπως το σκάσουν. Το ξόρκι περιορισμού που είχε κάνει θα τις εμπόδιζε. Εξάλλου η Χόουπ δεν ήταν σε θέση να κουνηθεί και η Φρέγια δεν θα μπορούσε να την αφήσει πίσω. Ίσως σε μια άλλη εποχή να το έκανε, αλλά τώρα ήξερε πως δεν μπορούσε να εγκαταλείψει την οικογένεια της.

Η Χόουπ άρχισε να μουρμουρίζει στον ύπνο της, σκόρπιες λέξεις που δεν έβγαζαν νόημα. Η Φρέγια αναρωτήθηκε τι παραισθήσεις της είχε δημιουργήσει ο πυρετός. Τι μπορούσε να κάνει για να την βοηθήσει; Το ξόρκια δεν έπιαναν επειδή η Χόουπ δεν ήταν άρρωστη. Μόνο μια ραγισμένη καρδιά μπορούσε να φέρει κάποιον σε αυτή την κατάσταση. Η ανάμνηση του αγέννητου παιδιού της έσκισε στα δυο την καρδιά της σαν μαχαιριά.

''Ποιος ήταν;'' είπε χαδεύοντας τρυφερά το μάγουλο της Χόουπ, χωρίς να είναι σίγουρη αν μπορούσε να την ακούσει. ''Ποιόν σου στέρησε;''