The Originals

Επίλογος

Ήταν η πρώτη φορά εδώ και τρία χρόνια που έβλεπε την πανσέληνο με ανθρώπινα μάτια. Κοίταξε το δαχτυλίδι με την σκούρα πέτρα στο χέρι του και ένα μικρό χαμόγελο χαράχτηκε στα χείλη του.

Καθόταν στα σκαλιά της βεράντας του μικρού ξύλινου σπιτιού στον βάλτο μαζί με την Χόουπ, ενώ ο Ελάιζα βημάτιζε νευρικά μερικά μέτρα πιο πέρα.

''Κι αν δεν με αναγνωρίσει;'' αναρωτήθηκε η Χόουπ.

''Δεν υπάρχει περίπτωση'' την καθησύχασε.

Κοίταξε νευρικά το ασημένιο φεγγάρι από πάνω τους. Θα ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπε την μητέρα της με τη νέα της εμφάνιση και ήταν πολύ αγχωμένη. Ο Έρικ τύλιξε το χέρι του γύρω της και εκείνη έγειρε το κεφάλι της στον ώμο του. Την ήξερε τόσο λίγο κι όμως είχε αποκτήσει τέτοια οικειότητα μαζί της, κάτι στο οποίο ο Κλάους φρόντιζε να δείχνει συχνά την δυσαρέσκεια του.

Η Χόουπ έπιασε το χέρι του κοιτάζοντας εξεταστικά το δαχτυλίδι νύχτας. ''Πως σου φαίνεται;''

''Είναι τέλειο'' Τέρμα ο πόνος, τέρμα τα σπασμένα κόκαλα, δεν χρειαζόταν να ξαναμεταμορφωθεί ποτέ. Συν ότι είχε τις δυνάμεις του λύκου όλο τον μήνα. ''Σε ευχαριστώ''

''Την θεία Φρέγια πρέπει να ευχαριστείς, εκείνη το έφτιαξε. Εγώ το μόνο που έκανα ήταν να την αφήσω να δέσει τη μαγεία του μαζί μου επειδή δεν μεταμορφώνομαι''

''Και πάλι, ευχαριστώ''

Ο ήχος από ξερά χόρτα και φύλλα που θρυμματίζονται κάτω από πέλματα τράβηξε την προσοχή τους. Μια γυναικεία φιγούρα εμφανίστηκε μέσα από τα δέντρα. Ο Ελάιζα ήταν ο πρώτος που την έφτασε. Έβγαλε το σακάκι του και το έριξε πάνω στους γυμνούς της ώμους. Η γυναίκα το φόρεσε προτού τον αγαλιάσει σφιχτά.

Η Χόουπ σηκώθηκε, κρατώντας τα γαλάζια μάτια της καρφωμένα στην φιγούρα. Ο Έρικ έπιασε το χέρι της που έτρεμε και μαζί πλησίασαν. Η γυναίκα άφησε τον Ελάιζα και κοίταξε σαστισμένη μια τον Ελάιζα και μια την Χόουπ προτού τα μάτια της καρφωθούν στο πρόσωπο του κοριτσιού.

Η Χόουπ έσφιξε περισσότερο το χέρι του Έρικ σαν να προσπαθούσε να πάρει θάρρος. ''Γεια μαμά''

Η Χέιλι απομακρύνθηκε από τον Ελάιζα. Πλησίασε την κόρη της, κρατώντας το βλέμμα της πάνω της σαν μαγεμένη και άγγιξε απαλά το πρόσωπο της. Η Χόουπ άφησε την ανάσα που κρατούσε επειδή ήταν σίγουρο πως η μητέρα της την είχε αναγνωρίσει.