Savior: Part 2

602 69 23
                                    

Η Καμίλ πλησίασε τον Κλάους που στεκόταν στον προθάλαμο του σπιτιού του ντεντέκτιβ Κίννε'ι'.

''Μαζεύει τα πράγματα του'' τον ενημέρωσε, απευθυνόμενη στον Γουίλ. Είχε μείνει αρκετή ώρα μαζί του παρακολουθώντας τον να βάζει τα ρούχα του και μερικά άλλα προσωπικά αντικείμενα σε μια βαλίτσα, αφού πρώτα είχε τηλεφωνήσει στην αδελφή του και της είχε πει πως ήθελε να περάσει τις γιορτές μαζί της. Έδειχνε κουρασμένος, αλλά πιο ήρεμος. Όταν βεβαιώθηκε πως οι αυτοκαταστροφικές σκέψεις είχαν φύγει από το μυαλό του, χάρης την βοήθεια του Κλάους, είχε αποφασίσει πως ήταν ώρα να φύγει. Εξάλλου, ήταν Χριστούγεννα. Δεν είχε κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό της για το βράδυ, αλλά όλο και κάτι θα έβρισκε. Ίσως αν ο Βίνσεντ είχε ξεμπερδέψει με τις ''δουλειές'' του θα μπορούσε να τον καλέσει στο σπίτι της και να φάνε μαζί αφού κανείς από τους δυο τους δεν είχε κανέναν άλλο για να γιορτάσει.

Ο Κλάους γύρισε για να την κοιτάξει, και αμέσως το πρόσωπο του φωτίστηκε μόλις την αντίκρισε. Ήταν ανόητο να υποκρίνεται πλέον πως δεν έβλεπε να συναισθήματα που ήταν ξεκάθαρα εκεί.

''Κλάους...'' ξεκίνησε να λέει. ''Αυτό που έκανες...''

''Δεν ήταν τίποτα'' την διέκοψε.

Έβαλε τα χέρια της στον λαιμό του και τα μάτια της βρήκαν τα δικά της. ''Δεν είναι έτσι'' Αυτό που είχε κάνει σήμερα για τον Γουίλ... Δεν είχε λόγια για να το περιγράψει. Είχε βοηθήσει να σωθεί η ζωή κάποιου που ίσα που ήξερε και δεν σήμαινε τίποτα για αυτόν. Και όχι μόνο τον είχε σώσει, αλλά του είχε δώσει ξανά νόημα για να ζει. Και όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα που του είπε...

Ήταν λες και έβλεπε έναν άλλο Κλάους από εκείνον που είχε καθίσει μαζί της στο σαλόνι εκείνο το πρωί αν και ήταν το ίδιο άτομο. Δεν ήξερε πως ακριβώς να το περιγράψει, αλλά ήταν λες και είχε δει μια λάμψη από τον άντρα που θα μπορούσε να γίνει ο Κλάους. Είχε δει πολλά τα τελευταία δυο χρόνια, και μερικές φορές είχε κοντέψει να χάσει την πίστη της ότι ο Κλάους θα μπορούσε να αλλάξει, όμως σήμερα ήταν σαν να είχε ανακαλύψει μια εντελώς νέα πλευρά του χαρακτήρα του που δεν είχε αποκαλύψει ποτέ σου σε κανέναν.

Σε κανέναν εκτός από εκείνη.

Τα βλέμματα τους κλείδωσαν και η Καμίλ μπορούσε να δει ότι ο Κλάους ήθελε απεγνωσμένα να πει κάτι αλλά δεν μπορούσε να βρει τις σωστές λέξεις -ποιός θα της το 'λεγε ότι θα ερχόταν η μέρα που θα έβλεπε τον Κλάους Μάικλσον να στέκεται άλαλος.

The OriginalsWhere stories live. Discover now