Κεφάλαιο 11

2.7K 77 6
                                    

Η Φρέγια πάλευε καθώς η Ντάλια την έσερνε κρατώντας την από τον αγκώνα μέσα σε μια άλλη αποθήκη. Αυτή ήταν μεγαλύτερη από την προηγούμενη που κρατούσε εκείνη και την Χόουπ, γεμάτη αυτοκίνητα που χρονολογούνταν από το 1900. Ο χώρος ήταν ανοιχτός, επιτρέποντας τους να βλέπουν τον νυχτερινό ουρανό και το φεγγάρι που κρεμόταν απειλητικά από πάνω τους.

''Δυο αιώνες πριν, αυτή η πόλη κρεμούσε εδώ τους προδότες της'' την ενημέρωσε η Ντάλια. ''Το θεώρησα ταιριαστό να πεθάνεις εδώ''

Ο λαιμός της Φρέγια άρχισε να κλείνει και ήξερε αμέσως ότι η Ντάλια το προκαλούσε. Έπεσε στα γόνατα προσπαθώντας να πάρει ανάσα. Η Ντάλια έβγαλε ένα μικρό φιαλίδιο με αλάτι από την τσέπη της. Το πέταξε κάτω, θρυμματίζοντας το γυαλί και ελευθερώνοντας το αλάτι. Ένευσε με το χέρι της σχηματίζοντας έναν κύκλο γύρω τους, ολοκληρώνοντας το ξόρκι.

''Η αλήθεια είναι πως σε λυπάμαι'' είπε η Φρέγια βαριανασαίνοντας. ''Κατά τη διάρκεια της μακράς κοινής μας ζωής, μπορούσα να δω πως ήσουν κατεστραμμένη. Πίστευα πως ήταν δικό μου λάθος, αλλά με τον καιρό, έμαθα πως η ικανότητα σου να αγαπάς είχε πεθάνει πολύ πιο πριν''

''Ξέρεις, το σκοτάδι δεν γεννιέται. Δημιουργείτε...Όταν σβήνει ένα φως'' Γονάτισε πίσω από την Φρέγια και έσκυψε για να ψιθυρίσει στο αυτί της. ''Οπότε, όπως κι αν πίστευες ότι μπορούσες να με γιατρέψεις, μάθε πως ποτέ δεν μπορούσες. Κάθε φορά που κοίταζα μέσα στα μάτια σου έβλεπα την μητέρα σου- την αδελφή που μετέτρεψε την καρδιά μου σε πέτρα'' Χάιδεψε τα μαλλιά της '' Και με αυτή την πέτρα θα συντρίψω όλα τα παιδιά της''

Από το πουθενά, ο Κλάους εμφανίστηκε χρησιμοποιώντας την ταχύτητα των βρικολάκων, με την Ρεμπέκα να τον ακολουθεί.

''Δεν υπάρχει μια παροιμία για πέτρες σε γυάλινα σπίτια;''

''Σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες'' είπε η Ρεμπέκα ''Πιστεύω πως ο αδελφός μου σε αποκάλεσε υποκρίτρια σκύλα''

Η Ντάλια είχε μια έκφραση σαν να διασκέδαζε. ''Χμ. Έφερες βρικόλακες σε μάχη μαγισσών. Κάποιος δεν έμαθε το μάθημα του''

''Μπορεί να είμαι λιγάκι αργός μερικές φορές...'' Ο ήχος από αλυσίδες που χτυπούσαν ακούστηκε. Η Ντάλια στράφηκε προς την κατεύθυνση του ήχου για να δει τον Ελάιζα να εμφανίζεται σέρνοντας μαζί του την Έσθερ.''Αν και σε αυτή την περίπτωση νομίζω πως έμαθα καλά το μάθημα μου''


Οι τρεις Αρχικοί σχημάτισαν έναν κύκλο γύρω από την Ντάλια που κοιτούσε σοκαρισμένη την αδελφή της. Ο Έρικ εκμεταλλευτικέ αυτή τη στιγμή και ξεγλίστρησε από την ομάδα. Έπρεπε να βρει την Χόουπ όσο η μάγισσα ήταν απασχολημένη. Βγήκε έξω από την αποθήκη. Λίγα μέτρα πιο πέρα υπήρχε μια μικρότερη. Αυτή εδώ είχε οροφή και χωρίς το φως το αστεριών ήταν πίσσα σκοτάδι, όμως ο Έρικ μπορούσε να την ακούσει, να νιώσει την παρουσία της. Χωρίς την όραση του λύκου δυσκολευόταν να δει, αλλά μπορούσε να ξεχωρίσει την πεσμένη φιγούρα στην άκρη του κτίσματος.

The OriginalsWhere stories live. Discover now