10 Ways to Get A Boyfriend |Book 1|[✔️]

{1.}

Έχετε νιώσει ποτέ τοσο άβολα που θα θέλατε να ανοίξει η γη και να σας καταπιεί; Να χαθείτε απο προσώπου γης; Να μαζέψετε τα πράγματα σας και να πάτε σε άλλη πολιτεία; Νομίζω πως με πιάνετε...

Λοιπόν,έτσι νιώθω. Ολόκληρη την ζωή μου.

Κάθε μέρα για εμένα είναι μια άβολη κατάσταση, μια καθημερινή αμηχανία που αισθάνομαι κάθε φορά που συναναστρέφομαι με άτομα οποιασδήποτε ηλικίας. Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος, απλά δεν νιώθω ποτέ άνετα με άτομα που δεν γνωρίζω. Οπου και να με βρεις εξω θα με δεις μόνη μου είτε στο σχολείο είτε στον δρόμο για το σπίτι είτε στο σχέδιο, παντού μόνη. Απο πάντα ήμουν η παράξενη του σχολείου, γι'αυτό άλλωστε δεν είχα ποτέ κάποια φίλη.

Για την ακρίβεια έχω μια φίλη! Την μαμά μου.

Με το μόνο άτομο που συναναστρέφομαι είναι εκείνη, της εμπιστεύομαι τα πάντα. Το ξέρω πως μπορεί να σας φανεί παράλογο αλλά για εμένα είναι απόλυτα λογικό. Εαν δεν μιλούσα τουλάχιστον με ένα άτομο θα με έκλειναν σίγουρα στο τρελάδικο και δεν θα είχαν άδικο.

Ξέρω τι σκέφτεστε τώρα, πόσο ελεϊνή είμαι που δεν έχω ούτε μια φίλη, που δεν είχα ποτέ μια. Γνωρίζω πως όταν είσαι μικρότερη σε ηλικία σου είναι πιο εύκολο να κάνεις φίλους, αλλά ακόμη και τοτε για εμένα ήταν ανήκουστο.

Πάντα ήμουν το παιδί που δεν το διάλεγε κανείς στα παιχνίδια που έπαιζαν, το παιδί που καθόταν μόνο του και έτρωγε το κολατσιό του, το παιδί που στα διαλείμματα καθόταν μέσα στην τάξη και έπαιζε μόνο του τρίλιζα.

Ξέρω, τραγικό, αλλά εγώ επέλεξα την μοναξιά, οπότε καλώς την δέχτηκα.

Η αλήθεια είναι πως μου αρέσει αυτή η μοναξιά μου. Δεν χρειάζεται να ασχολούμαι με κανενός τα προβλήματα και με δράματα που προκύπτουν σε κάθε παιδί της ηλικίας μου. Τις περισσότερες φορές δεν έχω και εγω προβλήματα, ξέρετε, εφόσον είμαι μόνη.

Ψέματα.

Έχω πάρα πολλά προβλήματα στο σχολείο. Ειναι προφανές πως με αυτόν τον τρόπο ζωής που επέλεξα θα υπήρχε και μπουλινγκ στην ζωή μου. Τελικά το να κάθεσαι μόνη σου στα διαλείμματα αλλά και στην τάξη σου χορηγεί ένα παρατσούκλι. Και το δικό μου είναι της Γεροντοκόρης.

Είναι στιγμές που με προβληματίζει αυτό το παρατσούκλι, είναι και άλλες που απλά με θυμώνει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όμως μπήκαν σε τόσο κόπο για να μου βρουν έναν χαρακτηρισμό μόνο και μόνο για να με κοροϊδέψουν; Γνωρίζω ακριβώς ποιος μου έβγαλε αυτό το παρατσούκλι αλλά ποτέ δεν είχα την δύναμη ούτε και το θάρρος για να τον αντιμετωπίσω. Ποιος άλλωστε θα παρενοχλούσε τον τύπο που ακόμη και εγω φοβάμαι να αναφέρω μερικές φορές το όνομα του;