Οι πρώτες ώρες πέρασαν με εμένα να κοιτάω σε κάθε μάθημα τον Άγγελο και να κανω πως ακούω το βαρετό μάθημα κάθε ώρας. Τοσο όμορφος που ειναι πως να μην τον χαζέψω; Φυσικά και με τσάκωσε δυο φορές να τον χαζεύω. Το μόνο που έκανε ήταν να μου χαμογελάσει με το τόσο λαμπερό χαμόγελο του και να με κάνει να λιώσω στην καρέκλα μου.
Στα διαλείμματα φυσικά και έμενα μέσα ακούγοντας την μουσική μου με ηρεμία. Μερικες φορες τύχαινε να έμενε μέσα και ο Άγγελος, έτσι είχα περισσότερες ωρες χαζέματος! Εαν υπάρχει τέτοια λέξη φυσικά...
Όταν ήταν το τρίτο διάλειμμα,και το μεγαλύτερο, πήγα στην μεγάλη αίθουσα του σχολείου όπου υπήρχαν αρκετά μικρά και μεγάλα στρογγυλά τραπέζια με καρέκλες έχοντας στην άκρη της το κυλικείο. Πριν καθίσω πηγα να περιμένω στην μεγάλη ουρά που υπήρχε εκείνη την στιγμή στο κυλικείο για να πάρω το λαχταριστό σάντουιτς που επιθυμούσα από την ώρα που πάτησα στην κόλαση που αποκαλούν σχολείο.
Καθώς περίμενα στην ουρά αρχιζα να παρατηρώ διακριτικά τα άτομα που έχουν έρθει πιο νωρίς και κάθονται και τρώνε συζητώντας και γελώντας με τους φίλους τους. Ειδα την Αντωνία, την κουτσομπόλα του σχολείου μας να δείχνει ένα ζευγάρι που τσακώνεται και να τους σχολιάζει στις φίλες της, οι οποίες γύρισαν να το πουν σε μια άλλη παρέα στο δίπλα ακριβώς τραπέζι.
Με έναν αναστεναγμό και κουνώντας απογοητευτικά το κεφάλι μου προχώρησα πιο μπροστά ενώ λιγόστευαν τα άτομα στην ουρά. Μετα από τρία λεπτά ήρθε η σειρά μου και βγάζοντας τα χρήματα που μου είχε δώσει η μητέρα μου το πρωί πλήρωσα για το σάντουιτς που επερνα κάθε φορά για να φάω.
Εκατσα στο πίσω τραπέζι έτσι ώστε να μην τραβάω την προσοχή, έφαγα λίγο μαρούλι από το σάντουιτς μου και άλλαξα τραγούδι στο κινητό μου.
Η αίθουσα όπου τρώμε υπάρχει διότι απαγορεύεται να μένουμε μέσα στην τάξη. Χρειάζεται, λένε, να αεριστεί η τάξη εφόσον διαρκεί ένα τέταρτο το διάλειμμα και περνάμε τον περισσότερο μας χρόνο σε εκείνη την αίθουσα.
Και να αεριστεί τι θα καταφέρουν ακριβώς; Εμενα με ρώτησες εαν θέλω να φύγω απο την τάξη για να ειμαι με αλλά τόσα άτομα που δεν συμπαθώ; Φυσικά αυτά δεν τα ειπα ποτε δυνατά σε κανέναν γιατι πολυ απλά ουτε να τσακωθώ θελω,αλλα ουτε και τα κότσια έχω. Εάν το έκανα όμως θα έδινα εγω η ίδια συγχαρητήρια στον εαυτό μου για το θάρρος μου.
YOU ARE READING
10 Ways to Get A Boyfriend |Book 1|[✔️]
Romance[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μ...