Başımda ötüp duran minik saati aldım ve yere fırlattım. Ama halen çalıyordu. Bu da demek oluyor ki okula gitmek zorundayım.
Ayağa Kalktım ve kıyafetlerimi seçip, banyoda giydim. (Multimedia). Aç olmadigindan bir şey atistirmadan evden çıktım. Derek ve Breaden'ı rahatsız etmek istememiştim malum.
Büyük kapıyı açtım ve çıkınca geri kapattım. Tam o anda Scott motoruyla önümde belirdi.
"Günaydın." Diye cıvıldadı.
"Günaydın." Diye mırıldandım.
"Hadi okula gidelim." Dedi ve bana bir kask uzattı. Siyah Şapkamı çıkardım ve kaski taktım. Çantama şapkayı koyduktan sonra motorun arkasına atladım ve Ellerimi Scott'ın beline doladım.
İki kez gazı cevirdikten sonra hızla ilerlemeye başladık.
xxxx
Ellerimi Scott'ın belinden çektim ve kaskımı çıkardım. O da aynısını yaptığında yanağına bir öpücük bıraktım.
Gülümsedi.
Belki onu mutlu edebilirdim.
Belki ben mutlu olamadım ama onu mutlu edebilirdim.
Motordan indim ve Kaskı Scott'ın kucağına koydum. O da Kasklarini yerine yerleştirdi ve motordan indi.
Elimi ona uzattigimda tuttu ve birlikte okula girdik.
Lydia'yı bir köşede Malia ile Hararetli bir şekilde tartışırken gördüğümde dudağımı sertce dişledim ve Scott'ın elini daha sıkı tuttum. O da destek verircesine baş parmağıyla elimi okşadı.
Lydia gözü bana kayinca Malia'ya bir şeyler daha dedi ve uzaklaştı. Elimi yumruk yapıp önüme gelen ilk dolaba geçirdim.
"Lottie, kendine gel." Diye fısıldadı Scott.
"Neler oluyor?" Dedi ve kolumu geriye çekmeye çalıştı Allison.
"Sorun yok, sinir problemleri." Diye sağ elimle başımı ovdum. Scott elimi bırakmak istemezcesine sımsıkı tutuyordu.
"Heey, dolabım!" Diye bağırarak yanımıza geldi Mason.
"Üzgünüm." Dedim ve elimi Scott'tan ayırdım. Bana bakan meraklı gözleri umursamamaya çalışarak ilerlemeye başladım.
"Lottie." Fısıldayan sese döndüğümde bir şey göremedim.
"Lottie." Tekrar fisildadiğında Kaşlarımı çattım ve etrafı taradim. Kalabalıktan, insanların sesinden, carpilan kapak Dolaplarının sesinden bir şey duyamiyordum.
"Lottie." Tekrar fisildadiğında etrafında döndüm ve Alfa gözleriyle etrafı taradım ama kimseyi göremiyordum.
"Güzel, demek beni duyuyorsun." Diye fisildadiğında gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım.
"Çok çabuk sinirleniyorsun, küçük Lottie, aynı baban gibi. Sen tam bir Hale kizisin."
"Kimsin," Diye tısladım sessizce.
"Biliyor musun? Annen çok güzel bir kızdı. Sakin bir hayatı vardı. Ta kii Derek'le tanisincaya kadar.." Dedi Sorumu es gecerek.
"S-sen, annemi nereden biliyorsun?" Diye fısıldadım ve yumruğumu Sıktım. Annem hakkında hiçbir şey bilmiyordum.
"Ahh, küçük Lottie, daha hakkında senden çok fazla şey biliyorum."
"Kimsin sen?"
"Kendine hakim ol, küçük Lottie. Gözlerin, dönüştü." Dediğinde etrafımda döndüm ve yine taradım ama hep aynı şeyleri görüyordum.
"Beni bulmak için çıldırıyorsun, değil mi Lottie?" Dediğinde dişlerimi gicirdattim.
"Bu ve bunun gibi soruların cevabını öğrenmek istiyorsan, seni şehrin dışındaki Ormana bekliyorum. Görüşürüz."
"Gitme, hayır lanet olsun gitme."
