"Lydia ben yapamadım." Dedim ayaklarımı daha çok kalorifere bastirirken. Eteğim açılıyordu ama sorun olmazdı, kizlarlaydik.
"Neyi?" Diye sordu.
"Ben Liam'ı unutamiyorum." Diye fısıldadım. Ofladı.
"Yine başladık."
"Noyo?" Diye sordu Malia ağzına cips tikistirirken.
"Bana da cips." Dedim ve doğruldum. Dolu kaselerden birini de bana verdi. Papatesli cips! En sevdiğim!
"Neyi unutamamis bu salak?" Diye sordu Malia. Ayağına vurup geriye düşmesini sağladım. Bana dış gosteremiyordu çünkü ben ondan çok daha güçlüydum. O da bunu biliyordu.
Allison ise her şeyden habersiz koltukta uyuyordu.
Gülümsedim ve ona Yukarıdan bir battaniye alıp geldim. Üstüne güzelce örtüp tekrar Sırtımı kalorifere dayadım.
"Liam'ı halen unutamamis."
"No?!" Diye bağırdı Malia ağzında bir sürü cips varken. Ben de ağzıma cips doldurdum ve konuşmaya başladım.
"Omo, Omo çok totloooo!" Diye bağırdım ağzımdan cipsler fiskirirken.
"Sen Stiles'tan vaz geçebilir misin?" Diye sordum Malia'ya. Biraz düşündüren sonra dudaklarını birbirine bastirip kafasını iki yana salladı.
"Benimki de o hesap işte. Ama o çoktan beni unuttu." Dedim Ağlamamak için elimi sikarken.
"Sanırım aramızdaki en şanslı Allison." Diye mırıldandı Lydia uyuyan Allison'a bakarak. Başımla onayladım.
"Onu seven birileri var. Babası var. Annesi var. Kibar ve guzel bir kız. Düzenli bir hayatı var." Dedim ve derin bir iç çektim masum masum uyuyan Allison'a bakarak.
"Senin baban yine de belli. Derek." Dedi Malia.
"E seninki de Peter." Diyip omuz silktim.
"O zaman biz senle akraba mı oluyoruz?" Diye sordum.
"Sonorom." Dedi ağzında yine cips varken. Ben de ağzıma bir cips attım ve Bağdaş kurup, cips kasesini Bacaklarımın üstüne koydum.
"Off. OF! " Diye bağırdım ağzım cips doluyken.
"Aç şurdan bi depresyon şarkısı." Dedi Malia. Telefonumu elime aldığım anda çekildi.
"Lydia ver telefonumu!" Diye bağırdım.
"Ben, bir arkadas olarak sizi depresyona sokturmayacagim." Dedi ve telefonumu kapattı. Malia'yla gözlerimizi devirdik.
"Ne yapmayı düşünüyorsun bebeğim?" Dedi Malia.
"Bir kızlar gecesi düzenleyeceğiz!" Dedi ve sevinçle el çırptı.
"Çok kızımsı." Diyip yüzümü burusturdum.
"Burası benim evim ve siz bu gece bu evde kalıyorsunuz. Ev sahibi ne derse o." Dedi Lydia.
"Olamaz!"
