Everlasting

Kabanata 30: Wasted Time

Hindi ko alam. Baka lalagpas pa ito sa 35. Hahaha.

"Carlosss," paos ang boses kong sabi at habol habol ko ang aking paghinga ng bumaba ang labi niya sa leeg ko. Napapikit ako at nakaawang ang labing napahawak sa balikat niya. Hindi ko alam kung saan ibabaling ang aking ulo dahil ayaw niyang tantanan ang leeg ko.

Paulit ulit niyang sinipsip ang balat ko at kakagatin hanggang sa makontento siya. Ang kamay niyang nasa bewang ko ay bumaba pa iyon hanggang sa hita ko. Naalarma ako ng lumipat ang labi niya sa panga ko. Kinintilan niya ng halik ang sintido ko at dinilaan ang pisngi ko. Nanlaki ang mata ko ng inulit pa niya ang ginawa at ramdam ko ang panlalamig ng pisngi ko dahil medyo nabasa ito.

"Carlos!" pinanlakihan ko siya ng mata ngunit dinilaan lang niya ang labi ko at hinaplos ang hita ko.

"God. I've missed you so much." puno ng adorasyon ang boses niya at muli akong siniil ng malalim na halik.

"T-teka, Carlos!" muli ko siyang pinanlakihan ng mata at umalis sa hita niya. Napuno ng iritasyon ang mukha niya at inikutan ako ng mata. Hindi rin nakaligtas sa piningin ko ang umbok sa pagitan ng hita niya na kanina ko pa nararamdaman na tumutusok sa pang-upo ko.

Napabuntong hininga ako at hinila siya patayo. Kinawit ko ang kamay sa batok niya at hinalikan ang pisngi niya. Sinimangutan niya ako. Muli kong pinaliguan ng halik ang pisngi niya at nginitian ko siya ng pagkatamis tamis.

"I missed you too."

"You're a damn teaser." ani niya. Nginitian niya ako at linagay ang kamay sa bewang ko. Hinapit niya ako papalapit sa kanya. Kinabahan ako ng magtama ang pagitan ng hita namin.

Tinitigan ko lang siya at hinaplos ang pisngi niya. God! I can't believe it! Makalipas ang ilang linggo, sa wakas at kasama at nakita ko nanaman si Carlos.

"I'm glad you're here." binuhat niya ako at pinaupo sa lamesa. Hinaplos niya ang pisngi ko at pinisil ang labi ko gamit ang hinlalaki niya. Pinanood ko lang siya habang paulit ulit na ginagawa ang bagay na 'yon. Seryoso man ay may iba pang nais iparating ng titig niya.

That look. Parang may binabalak siyang gawin dito sa loob ng opisina niya. Hinawakan ko ang kamay niya at pinigilan siya ng haplusin niya ang markang iniwan sa leeg ko.

"Kailan ka dumating? Hmm. Huwag mong sabihing nag bus ka? You fucking scared the hell out of me."

"Uh, karatating ko lang kanina. Nagpahatid ako sa driver ninyo since hindi naman kita naabutan sa bahay." nagsalubong ang kilay niya at napabuntong hininga. Muli niyang hinalikan ang noo ko at may kung anong pinindot sa laptop niya. Ngayon ko lang din napansin ang mga papeles sa lamesa.

Kinagat ko ang ibabang labi. Oo nga pala at nasa kalagitnaan siya ng trabaho. Baka nakakaistorbo na ako. Aalis na sana ako sa lamesa ngunit pinigilan niya ako. He's serious. Fuck! Hindi ko alam pero gustong gusto ko ang ganitong reaksyon niya. Salubong ang kilay. Nagiigting ang panga at mabibigat ang paghinga niya. He look different. Intense and freaking hot. So freaking handsome.

"You didn't tell me. Nag bus ka? Papatayin mo ako sa pag aalala, Odessa. Sana sinabi mo saakin ng nasundo kita." umiling ako at hinalikan ang tungki ng ilong niya. He's losing his temper yet I find it so adorable.

"Ayaw kitang istorbohin. Ayaw mo bang nandito ako?" mabilis siyang umiling at linagay ang ilang hibla ng buhok sa likod ng tenga ko.

"No, hell no. It's not like that, Odessa." hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa labi niya. "I'm worried, really. Paano kung tarantado 'yong driver ng bus at nabangga kayo. Sinong katabi mo sa bus? Lalaki ba? Paano kung-" pinigilan ko siya at tumawa ng mahina.