Twilight Life Of Renesmee

Verandering

Ik ga weer naast de tafel staan. Het meisje is in de korte tijd dat ik sliep veel veranderd. Zoals Alice voorspeld had was haar haar donkerbruin geworden. Ook was haar huidskleur bleker geworden. Ze was iets korter dan Rosalie en erg dun. Ik kijk even naar Edward. "Hebben jullie nog wat gevonden dat we weten hoe ze heet en hoe oud ze is?" Ik kijk hun bijde vragend aan. Carlisle geeft antwoord. "Nee, we hebben helaas niks kunnen vinden. Maar dat kan ze straks wel vertellen." Ik knik en kijk weer naar het meisje. Dan denk ik eraan wat we met haar hierna moeten gaan doen. Edward hoorde natuurlijk mijn gedachten. "We houden haar hier totdat ze niet meer zo dorstig is. Ik denk dus een paar jaar. Daarna mag ze zelf beslissen waar ze heen gaat." Verteld hij. Ik vind het een goed idee en concetreer me op het geluid van haar zwakke hartslag. Opeens stopt dat geluid en hoor ik alleen mijn eigen bizarre hartslag. Ik kijk naar haar gezicht. Langzaam bewegen haar oogleden een beetje. Als de nieuweling haar ogen open doet staan ze vol bloeddorstigheid. Dit had ik dus niet verwacht. Verdedigend ga ik klaar staan. Carlisle aan de linkerkant en mijn vader Edward aan de rechterkant. Ik hoop vurig dat dit goed zal gaan. Ze gaat wennend aan haar nieuwe krachten snel overeind zitten. Vluchtig kijkt ze rond. Carlisle zegt rustig. "Gaat het? Blijf rustig wij doen je niks, wij helpen je juist." De nieuweling kijkt angstig maar knikt toch. Dan zegt ze. "Waar ben ik? En wat is er gebeurd? Ik voel me zo raar...en ik heb hele erge dorst." Dan ziet ze een spiegel. Heel snel staat ze ervoor. Ze gaat met haar vingers door haar haren en over haar huid. Dan schrikt ze door haar rode ogen. Ze gaat dichterbij de spiegel staan. "Dit ben ik niet, zo zie ik er niet uit!" Edward roept Jasper. Ik had verhalen over Jasper gehoord dat hij vroeger nieuwelingen trainde. Edward zegt niks maar knikt naar de nieuweling. Jasper begrijpt het en meteen voel ik een verandering. Ik voel me kalm en rustig. De nieuweling ook want ze krijgt een rustige uitdrukking. Jasper begint uit te leggen wat ze is geworden en wat er hierdoor veranderd is. Als hij klaar is loop ik naar haar toe. "Hoe heet je?" Vraag ik. Ze lijkt even na te denken en dan weet ze het weer. "Ik heet Caitlyne Spring." Antwoord ze. Dan vraag ik. "Hoe oud ben je?" Ze denkt weer even na en zegt. "Ik ben 16 jaar." Ik zie Carlisles uitdrukking naar geschokt veranderen. Ik weet wat hij denkt, wie veranderd er nou iemand van deze leeftijd? Dan wrijft Caitlyne met haar handen over haar keel. "Het brand, ik heb zo'n erge dorst!" Edward zegt. "Nessie wil je met mij en Caitlyne jagen?" Ik schud mijn hoofd. "Ik ben moe en ik heb geen dorst op dit moment." Hij begrijpt het en keert zich dan naar Jasper en Carlisle. "Jullie hebben al een tijd niks gehad, willen jullie meekomen?" Carlisle knikt en Jasper ook.

Samen verlaten ze het huis om te jagen. Ik strompel langzaam naar de bank en laat me daarop ploffen. Esme komt de kamer inlopen. "En, hoe was het gegaan met haar?" Vraagt ze bezorgd. "Goed, Carlisle, Jasper en Edward zijn met haar aan het jagen." Antwoord ik vermoeid. "Dat is fijn, Jake had gebeld en komt er zo aan om te kijken of je nog wel heel bent." Zegt ze. Ik knik en luister dan of ik al wat hoor. Niks. Ik kijk op mijn horloge. Het zegt half twaalf. Ik gaap en fek me even uit. Ondertussen is Esme naast me komen zitten. Rosalie is ook tevoorschijn gekomen en gaat ook zitten. Ze kletsen wat terwijl ik me steeds dromeriger voel. Langzaam val ik weer in slaap.